فنوباربیتال Phenobarbital
فنوباربیتال یک باربیتورات می باشد. فنوباربیتال فعالیت مغز و سیستم عصبی را کند می کند. فنوباربیتال در درمان یا پیشگیری تشنج ها استفاده می شود. فنوباربیتال همچنین در درمان کوتاه مدت بعنوان سداتیو به کار می رود.
مکانیسم اثر
داروی فنوباربیتال با عمل بر روی گیرنده های GABAA،سبب افزایش مهار سیناپسی می شود. فنوباربیتال از یک طرف اثر مهاری GABA را افزایش داده و از طرف دیگر اثر تحریکی گلوتامیک اسید را کم می کند و از اینرو با مهار انتخابی سلول های عصبی غیرطبیعی مانع انتشار امواج از کانون صرعی می شود.
باربیتورات ها سبب تضعیف قشر حسی مغز،کاهش فعالیت حرکتی و تغییر عملکرد مخچه و ایجاد خواب آلودگی ،سدیشن و هیپنوزیز می شود.
فارماکودینامیک
باربیتوراتها قادر به ایجاد تغییر خلق و خو در تمام سطوح CNS ، از تحریک شدید تا سداسیون خفیف ،هیپنوزیز و کومای عمیق می باشد. مصرف بیش از اندازه(اوور دوز)می تواند منجر به مرگ شود.در دوزهای درمانی بالا می تواند بیهوشی را القا کند.
فارماکوکینتیک
جذب باربیتورات ها بدنبال مصرف خوراکی یا تزریقی بسیار متغیر می باشد. باربیتورات ها اسیدهای ضعیفی هستند که جذب شده و سریعا در تمامی بافت ها و مایعات بدن ،با غلظت بالا،در مغز،کبد و کلیه ها منتشر می شوند.
داروی فنوباربیتال در کبد متابولیزه می شود.نیمه عمر فنوباربیتال 53 تا 118 ساعت (بطور میانگین 79 ساعت) می باشد.
موارد منع مصرف
ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , نارسایی ریوی حاد , بیماران مبتلا به پورفیری , نارسایی شدید کبدیتداخلات دارویی
آلبندازول , آملودیپین+والسارتان , آمی تریپتیلین , اتوسوکسیمید , ارگوتامین سی , ارلوتینیب , استامینوفن | پاراستامول , اگزمستان , اورولیموس , ایپراتروپیوم بروماید , ایرینوتکان , ایفوسفامید , ایماتنیب , بوسپیرون , بومادران , پروپافنون , پروتامین سولفات , تالیدومید , تاکرولیموس , تتراکوزاکتاید , تریامسینولون , تموزولامید , تینیدازول , تیوتیکسن , تیکلوپیدین , دفلازاکورت , آتروپین/دیفنوکسیلات ( لوموتیل ) , زولپیدم , سانی تینیب , سورافنیب , سیکلوسپورین , سیکلوفسفامید , فلوتیکازون پروپیونات , فولینیک اسید | کلسیم فولینات , فولیک اسید , لاپاتینیب , متوپرولول , متیل پردنیزولون , مدافینیل , مونته لوکاست | مونتلوکاست , نیترازپام , نیلوتینیب , هیدروکلروتیازید , والپروات سدیم , سدامین , وراپامیل , کلرامفنیکل , کلرپرومازین , کلماستین , کلوزاپین , کلونیدین , کلستیرامین , ترانکی وال , عصاره سنبل الطیب , فنتانیل , انزالوتامید , فلکاینید | فلکایینید , دیلتیژل , دونپزیل , دی سولفیرام , والیرست , نوافن , سوفوسبوویر , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , داروناویر , پرازی کوانتل , رانولازین , کینیدین | کوئینیدین , بوپرنورفین , سدیم اکسی بات , ایندیناویر , افاتینیب , کدئین , میفه پریستون , تاپنتادول , فنین دیون | فنیندیون , آکسیتینیب , دکس متیل فنیدات , تولواپتان , کنتراسپتیو تری فازیک , داساتینیب , ومورافنیب , دالتپارین , تیبولون , تینزاپارین , ابیراترون , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , الیگلوستات , جفیتینیب , ادوکسابان , آلوسترون , ریلپیویرین , سوورکسانت , ماراویروک , آکالابروتینیب , فوستاماتینیب , یولی پریستال , دابرافنیب , اتراویرین , دولوتگراویر , پیرفنی دون , نینتدانیب , کاناگلیفلوزین , کوبیسیستات , دلاویردین , تلاپرویر , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , نراتینیب , تاسیملتئون , ابماسیکلیب , آپرمیلاست , الویتگراویر , استری پنتول , ترابکتدین , کوسینتروپین , بداکیلین , لوکوورین , سیمپرویر , لوماکافتور / ایواکافتور , گلاسدگیب , لاروترکتینیب , لورلاتینیب , دوولیزیب , الباسویر/گرازوپرویر , اکسی مورفون , ات کلر وینول , بنزهیدروکدون/استامینوفن , پیتولیسانت , دارولوتامید , آلپلیزیب , تزاکافتور/ایواکافتور , امبی تاسویر/پاریتاپرویر/ریتوناویر , آمینوفنازون , کانابیدیول , رولاپیتانت , وکسلوتور , بریواراستام , آرتسونات , آواپریتینیب , نتوپیتانت , سکوکینوماب , کپماتینیب , دینسترولهشدارها
1-مصرف مداوم فنوباربیتال ممکن است سبب شکل گیری عادت و ایجاد تحمل و وابستگی جسمی و روحی گردد.لذا در مورد کاهش کارایی دارو پس از چندین هفته با پزشک مشورت شود و قطع مصرف و هر گونه تغییر در مقدار مصرف تدریجی و طبق نظر پزشک صورت پذیرد.
2- فنوباربیتال در بیماران دارای درد مزمن یا حاد بدلیل القای تحریک متناقض یا پوشاندن علائم مهم با احتیاط فراوان تجویز گردد.
3- فنوباربیتال در زنان باردار می تواند سبب آسیب جنین گردد.
نکات قابل توصیه
1-در حین درمان با فنوباربیتال از مصرف همزمان الکل یا دیگر داروهای مضعف CNS بپرهیزید.
2- بیماران مسن یا ناتوان ممکن است به باربیتورات با هیجان قابل توجه، افسردگی، و یا سردرگمی واکنش نشان دهند. در برخی افراد، به خصوص کودکان، باربیتورات ها بارها و بارها هیجان به جای افسردگی ایجاد می کنند.
پرسش از دکتر داروساز