اطلاعات دارویی لاموتریژین

مکانیسم دقیق لاموتریژین هنوز کاملا مشخص نشده است. لاموتریژین کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ را مسدود می کند.

لاموتریژین یک دروی ضد صرع می باشد که لاموتریژین کانالهای سدیمی وابسته به ولتاژ را مسدود می کند.

لاموتریژین پس از مصرف خوراکی به سرعت وبطور کامل جذب می گردد.
داروی لاموتریژین در کبد متابولیزه می شود و تحت متابولیسم عبور اول ناچیزی قرار می گیرد. فراهمی زیستی لاموتریژین حدود 98% است.
فراهمی زیستی تحت تاثیر غذا قرار نمی گیرد. حداکثر غلظت پلاسمایی بدنبال مصرف لاموتریژین پس از 1.4 تا 4.8 ساعت بدست می آید.
نیمه عمر لاموتریژین حدود 25 ساعت می باشد.

پیشگیری از حملات تشنجی , اختلالات دوقطبی

**مقدار مصرف معمول برای پیشگیری از حملات تشنجی :بزرگسالان:

- در ترکیب با یک رژیم ضد صرع حاوی والپروئیک اسید:
هفته اول و دوم :25 mg روز در میان
هفته سوم و چهارم :25 mg هر روز
مقدار نگهدارنده معمول: (100 تا 400 mg/day ( 1 یا 2 مقدار منقسم تا دستیابی به مقدار نگهدارنده 25 تا 50 mg/day هر 1 تا 2 هفته افزایش داده شود.مقدار نگهدارنده معمول برای مصرف لاموتریژین با والپروئیک اسید بتنهایی 100 تا 200 والپروئیک اسید می باشد.
- در ترکیب با داروهای ضدصرع القا کننده آنزیم :(فاقد والپروئیک اسید):
هفته اول و دوم :50 mg/day
هفته سوم و چهارم :100 mg/day در دو مقدار منقسم.
مقدار نگهدارنده معمول:300 تا 500 mg/day در دو مقدار منقسم. تا دستیابی به مقدار نگهدارنده 100 mg/day هر 1 تا 2 هفته افزایش داده شود

**برای بیماران دریافت کننده القا کنندههای آنزیم AEDs بجز والپرووات:

مقدار اولیه:50 mg خوراکی یکبار در روز بمدت دو هفته سپس به 50 mg خوراکی دو بار در روزبمدت دو هفته افزایش داده شود.
مقدار نگهدارنده:150 تا 250 mg خوراکی دو بار در روز.
مقدار مصرف ممکن است 100 mg/day هر هفته افزایش داده شود.
حداکثر مقدار مجاز:700 mg/day .

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

تهوع , سردرد2 , دردشکمی , گیجی , استفراغ , بثورات جلدی , اسهال , ضعف , تب1 , علائم شبه آنفولانزا , حالت خواب آلودگی , التهاب برونش , عدم هماهنگی عضلات , دوبینی

اریترومایسین , دسموپرسین , ریسپریدون , دزوژسترول , کلوزاپین , والپروات سدیم , کاربامازپین , اکالیپتوس , فنتولامین مزیلات , دوفتیلید , بوتالبیتال و استامینوفن , سکوباربیتال , کانابیدیول , برومازپام

1-بروزبثورات جلدی،واکنشهای ازدیاد حساسیت،اختلالات خونی،نارسایی اعضا،افکار خودکشی،وخیم تر شدن تشنج ها،عوارض جانبی سیستم عصبی مرکزی، مننژیت غیرعفونی با مصرف لاموتریژین امکانپذیر می باشد.
2- لاموتریژین در موارد نارسایی کبد و یا کلیه و تالاسمی با احتیاط فراوان مصرف شود.

1-از قطع ناگهانی مصرف داروی لاموتریژین خودداری کنید . قطع مصرف لاموتریژین باید به تدریج و حداقل طی دوهفته و زیر نظر پزشک متخصص صورت پذیرد.
2-خانمها باید پزشک خود را از قصد شروع یا توقف مصرف قرص های ضد بارداری یا دیگر داروهای هورمونی زنانه آگاه کنند.
3- لاموتریژین آهسته رهش نباید خرد یا شکسته ویا جویده شود.
4-بعلت بروز تاری دید و سرگیجه و خواب آلودگی هنگام انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند شامل رانندگی و کار با ماشین آلات احتیاط لازم را انجام دهید.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

اکس کاربازپین , توپیرامات , فنی توئین , والپروات سدیم , کاربامازپین , لیتیوم