اطلاعات دارویی ورنا کالانت

در دهلیزها با طولانی  کردن رفرکتورینس دهلیزی و کند کردن هدایت تکانه ای به روشی وابسته به سرعت عمل می کند.

بطور برجسته کانالهای خاصی از پتاسیم ، به طور خاص ، جریان پتاسیمی انتخابی - دهلیزی Iκur را مسدود می کند.

بسته به ضربان قلب (HR) مسدود کننده کانال سدیم نیز است. با افزایش HR ، تمایل  برای کانال سدیم افزایش می یابد. علاوه بر این ، با کاهش HR ، اتصال ورناکالانت  به کانال سدیم کاهش می یابد 

ورناكالانت جریانهای موجود در تمام فازهای پتانسیل عمل دهلیزی از جمله جریانهای پتاسیمی خاص دهلیزی (جریان های یكسو كننده تاخیری بسیار سریع و جریانهای پتاسیم وابسته به استیل كولین) را مسدود كرده و دوره رفرکتوری را طولانی می كند. این دارو به طور وابسته به دوز باعث طولانی شدن رفرکتورینس دهلیزها می شود ، هدایت  و رفکتوری  گره AV را افزایش میدهد و طول QRS را کمی طولانی می کند ، بدون اینکه به طور قابل توجهی بر دوره رفرکتوری بطنی تأثیر بگذارد. ورناكالانت تمایل زیادی به كانالهای یونی دارد كه بطور خاص در رپولاریزاسیون بافت دهلیزی نقش دارند و تصور می شود كه  کمی  پتانسیل  پرو آریتمیک  دارد.

حجم توزیع: تقریباً 2 لیتر در کیلوگرم.

پروتئین  بایندینگ: پروتئین  بایندینگ کمی نشان می دهد و  شکل  آزاد ورناکالانت در سرم 63-53٪ در محدوده غلظت 1-5 میکروگرم در میلی لیتر است.

متابولیسم: ورناكالانت به طور عمده توسط C-P2D6  متابولیزه میشود. O – دمتیلاسیون  در متابولایزر های قوی  CYP2D6   و گلوکورونیداسیون مسیر اصلی متابولیسم  در متابولایزرهای  ضعیف CYP2D6 است.

مسیر دفع: عمدتا از طریق دفع کلیوی از بین می رود.

نیمه عمر: نیمه عمر در متابولایزرهای های گسترده CYP2D6  معادل 3 ساعت و 5.5 ساعت در متابولایزرهای ضعیف است.

کلیرانس:  0.41 لیتر در ساعت / کیلوگرم

آریتمی قلبی

داروی ضد آریتمی در انتظار تأیید FDA  برای تبدیل سریع شروع اخیر فیبریلاسیون دهلیزی به ریتم سینوسی

بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی باید 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن درطی 10 دقیقه انفوزیون، دریافت کنند. اگر ریتم قلب 15 دقیقه پس از تزریق اول به حالت طبیعی خود بازنگشت ، باید دوز دوم 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز میشود. در هر دوره 24 ساعته نباید بیش از 5 میلی گرم بر کیلوگرم ورناکالانت تزریق شود.

نارسایی قلبی , حساسیت به دارو , سندروم کرونری حاد , تنگی آئورت , کاهش فشار خون سیستولیک کمتر از 100mmHg , انسداد گره دهلیزی-بطنی درجه 2 یا 3 , برادی کاردی شدید , افزایش فاصله QT , نارسايي عملكرد گره سينوسی

-حساسیت بیش از حد به ماده فعال یا به هر یک از اجزای تشکیل دهنده

- بیماران با تنگی شدید آئورت ، بیماران با فشار خون سیستولیک <100 میلی متر جیوه و بیماران با نارسایی قلبی کلاس NYHA III و NYHA IV.

- بیماران با QT طولانی در زمان شروع (کنترل نشده> 440 میلی ثانیه) ، یا برادی کاردی شدید ، اختلال در عملکرد گره سینوسی یا بلوک قلبی درجه دو و درجه سه در غیاب ضربان ساز قلب.

- استفاده از آنتی آریتمی های وریدی (کلاس I و کلاس III )طی 4 ساعت قبل و همچنین در 4 ساعت اول بعد از تجویز ورناکالانت.

- سندرم کرونری حاد (شامل انفارکتوس میوکارد) طی 30 روز گذشته.

سرفه , تهوع , استفراغ , تحریک چشم , سرگیجه , تپش قلب , خارش , طولانی شدن فاصله QT , اختلال دید , خواب آلودگی , پاراستزی , تغییر حس چشایی , افت فشارخون , درد در محل تزریق , بلاک گره AV درجه یک , افزایش ترشح اشک , عطسه , سنکوپ , پاراستزی اطراف دهان , تحریک بینی , تاکیکاردی بطنی , فلوتر دهلیزی , برادیکاردی سینوسی , برادیکاردی , اکستراسیستول بطنی , احساس گرمای موضعی , بلوک کامل قلبی , احساس سوزش در پوست

تغییر حس چشایی - عطسه-پارستزی- سرگیجه- برادی کاردی- فلوتر دهلیزی- افت فشار خون- سرفه- ناراحتی بینی- حالت تهوع -  بی حسی دهانی- استفراغ - خارش- هایپرهیدروز- درد در محل تزریق- احساس گرما- پارستزی در محل تزریق-احساس سوزش- هیپواستزی - پاروزمیا - سنکوپ - خواب آلودگی - افزایش اشک چشم - تحریک چشم- اختلال بینایی-ایست سینوس- تاکی کاردیای بطنی- تپش قلب- انسداد شاخه ای رشته چپ- اکسترا سیستول های بطنی-  بلوک AV درجه یک - بلوک AV کامل- انسداد شاخه ای رشته راست- برادی کاردی سینوسی – طولانی شدن کمپلکس QRS - شوک کاردیوژنیک - افزایش فشار دیاستولیک - فلوتر دهلیزی با هدایت دهلیزی بطنی 1:1 -  گرگرفتگی - رنگ پریدگی - تنگی نفس - تحریک گلو - درد دهان و حلق - احتقان بینی - احساس خفگی - رینوره- خشکی دهان- اسهال- هیپوستزی دهان - فوریت اجابت مزاج- خارش منتشر در بدن- عرق سرد- درد در اندام های انتهایی- خستگی- تحریک محل تزریق- حساسیت در محل تزریق- خارش محل تزریق - ضعف

شربت ایپکا , تیوریدازین , رانیتیدین , سیزاپراید , فلوپنتیکسول , فلکاینید | فلکایینید , پرنیلامین , رموکسی پراید , سارافلوکساسین , تمافلوکساسین , فندیلین , فلومکوئین , ایندنولول , مفنی توئین , نیمسولید , فناستین , سینوکساسین , سریواستاتین , تروافلوکساسین , ایپرونیازید , دکستروپروپوکسی‌فن , انکاینید , روکسیترومایسین , فن فورمین , تگاسرود , دکس فن فلورامین , گرپافلوکساسین , میبفرادیل , نفازودون , ترفنادین , سرتیندول , اسپارفلوکساسین , فن فلورامین , بپریدیل

-موارد افت فشار خون جدی در حین تزریق ورناكالانت و بلافاصله پس از آن گزارش شده است. بیماران باید با دقت در طول مدت تزریق و حداقل 15 دقیقه پس از اتمام تزریق با ارزیابی علائم حیاتی و نظارت مستمر بر ریتم قلب ، تحت نظر قرار گیرند.

-در صورت بروز هر یک از علائم یا نشانه های زیر ، تجویز ورناکالانت باید قطع شود و این بیماران باید مراقبت  پزشکی مناسب را دریافت کنند:

• افت ناگهانی فشار خون یا ضربان قلب ، با یا بدون افت فشار خون یا برادی کاردی علامت دار
• افت فشار خون
• برادی کاردی
• تغییرات ECG

-بیمار باید بعد از شروع تزریق و تا زمانی که پارامترهای بالینی و ECG تثبیت شود ، به مدت 2 ساعت تحت نظر قرار گیرد.

- افت فشار خون می تواند در تعداد کمی از بیماران رخ دهد. افت فشار خون معمولاً در ابتدا ، یا در هنگام تزریق یا در لحظات اولیه  پس از پایان تزریق ، رخ می دهد و معمولاً با اقدامات حمایتی استاندارد قابل اصلاح است. به طور غیرمعمول ، موارد افت فشار خون شدید مشاهده شده است.

-بیماران مبتلا به CHF طی 2 ساعت پس ازدریافت  دوز ورناکالانت  در مقایسه با بیمارانی که دارونما  دریافت کردند، به طور کلی وقایع افت فشار خون بیشتری را نشان دادند.

-بیمارانی که سابقه CHF داشتند در دو ساعت اول بعد از دریافت دوز، میزان بروز آریتمی بطنی بیشتری را نشان دادند.

-به علت احتمال بیشتر بروز واکنشهای جانبی افت فشار خون و آریتمی بطنی در بیماران مبتلا به CHF،  ورناکالانت  باید در بیماران همودینامیکی پایدار با CHF عملکردی  کلاسهای NYHA I تا II با احتیاط استفاده شود. تجربه محدودی از استفاده از ورناکالانت در بیمارانی که 35٪ LVEF ≤   قبلا درمورد آنها مشخص شده است، وجود دارد. استفاده از آن در این بیماران توصیه نمی شود.

-در بیماران مبتلا به بیماری دریچه قلب ، تا 24 ساعت پس از مصرف  دوز ، میزان بیشتری از وقوع آریتمی بطنی  مشاهده شد.

-بیمارانی که  ورناکالانت  دریافت می کنند ، در 2 ساعت اول بعد از دریافت دوز، شیوع بالاتری در تبدیل به فلوتر دهلیزی دارند. این خطر در بیمارانی که از آنتی ریتمیک های کلاس I استفاده می کنند بیشتر است.

-از آنجا که تجربه کارآزمایی بالینی در خصوص استفاده از این دارو در بیماران با اختلال کبدی پیشرفته محدود است ، ورناکالانت در این بیماران توصیه نمی شود.

- در بیماران مبتلا به تنگی دریچه ای قابل توجه از نظر بالینی ، کاردیومیوپاتی انسدادی هیپرتروفیک ، کاردیومیوپاتی محدود کننده ، یا پریکاردیت انقباضی ارزیابی نشده است و استفاده از آن در چنین مواردی توصیه نمی شود. تجربه محدودی از استفاده از ورناکالانت در بیماران با ضربان ساز قلب وجود دارد.

-ورناکالانت  را نمی توان در بیمارانی که AAD  داخل وریدی (کلاس I و III) چهارتا 24 ساعت قبل از ورناکالانت دریافت کرده اند ، به دلیل کمبود داده و اطلاعات ، توصیه کرد.

- شروع مجدد یا شروع اولیه درمان نگهدارنده  ضد آریتمی خوراکی را می توان از 2 ساعت پس از تجویز ورناکالانت در نظر گرفت.

-ویال ها فقط برای یک بار مصرف هستند و باید قبل از تجویز رقیق شوند.

-قبل از انجام کاردیوورژن فارماکولوژیکال ، بیماران باید به اندازه کافی هیدراته شده و از نظر همودینامیکی بهینه  شوند و در صورت لزوم بیماران باید طبق دستورالعمل های درمان، ضد انعقاد  دریافت کنند. در بیماران مبتلا به هیپوكالمی اصلاح نشده (پتاسیم سرمی كمتر از 3.5 میلی مول در لیتر) ، سطح پتاسیم باید قبل از استفاده از ورناكالانت اصلاح شود.

- کاردیوورژن با جریان مستقیم ممکن است برای بیمارانی در نظر گرفته شود که به درمان پاسخ نمی دهند

تاکنون به اثبات نرسیده است.

هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده از ورناکالانت در زنان باردار وجود ندارد. مطالعات  حیوانی ناهنجاری هایی را پس از مصرف مکرر خوراکی نشان داده است.

به عنوان یک اقدام احتیاطی ، ترجیح داده می شود از مصرف داروی ورناکالانت  در دوران بارداری خودداری شود.

مشخص نیست که آیا داروی ورناکالانت یا متابولیت آن در شیر مادر دفع می شود یا خیر. هیچ اطلاعاتی در مورد دفع ورناکالانت و متابولیت های آن در شیر حیوانات وجود ندارد. خطر برای نوزادان نمی تواند منتفی باشد.هنگام استفاده در زنان شیرده احتیاط  لازم است.

ایبوتیلاید