کونیواپتان conivaptan
کونیواپتان سطح هورمونی را تنظیم می کند که تعادل آب و نمک (سدیم) در بدن را تنظیم می کند. مقادیر بالای این هورمون می تواند باعث عدم تعادل شود که منجر به پایین آمدن سدیم و احتباس مایعات شود.
کونیواپتان برای درمان هیپوناترمیا (میزان سدیم پایین) استفاده می شود. کونیواپتان باعث بهبود جریان ادرار می شود بدون اینکه بدن هنگام ادرار کردن بیش از حد سدیم از دست بدهد.
مکانیسم اثر
کونیواپتان یک آنتاگونیست AVP دوگانه با میل نانومولار برای گیرنده های آرژنین وازوپرسین V1A و V2 در شرایط آزمایشگاهی است. این تضاد در مجاری جمع آوری کلیه رخ می دهد و در نتیجه دفع آب آزاد به وجود می آید.
فارماکودینامیک
Conivaptan یک آنتاگونیست دوتایی غیر پپتید گیرنده های آرژنین وازوپرسین (AVP) V1A و V2 است. سطح AVP در خون در گردش برای تنظیم تعادل آب و الکترولیت بسیار حیاتی است و معمولاً در هیپوناترمیا euvolemic و hypervolemic افزایش می یابد. اثر AVP از طریق گیرنده های V2 ، که به طور عملکردی با کانال های aquaporin در غشای آپیکال مجاری جمع آوری کلیه همراه هستند ، واسطه می شود. این گیرنده ها با افزایش نفوذ پذیری مجاری جمع آوری کلیه به آب ، به حفظ اسمولالیته پلاسما در محدوده طبیعی کمک می کنند. وازوپرسین همچنین از طریق اقدامات خود بر روی گیرنده های عروقی 1A باعث انقباض عروق می شود. اثر فارماکودینامیک غالب کونیواپتان در درمان هیپوناترمی از طریق آنتاگونیسم V2 آن از AVP در مجاری جمع آوری کلیه است ، اثری که منجر به دفع آب آزاد می شود. فعالیت آنتاگونیست کونواپتان بر روی گیرنده های V1A همچنین ممکن است باعث افت فشار خون احتمالی یا خونریزی واریس در بیماران مبتلا به سیروز شود. اثرات فارماکودینامیکی کونیوپتان شامل افزایش دفع آب آزاد (به عنوان مثال ، پاکسازی آب مؤثر [EWC]) است که عموماً با افزایش خروج مایعات خالص ، افزایش خروجی ادرار و کاهش اسمولالیته ادرار همراه است.
فارماکوکینتیک
پروتئین بایندینگ: 99%
متابولیسم: CYP3A4 تنها ایزوآنزیم سیتوکروم P450 است که متابولیسم کونیوپتان را بر عهده دارد. چهار متابولیت شناسایی شده است. فعالیت دارویی متابولیتها در گیرنده های V1a و V2 در حدود 3-50 و 50-100 درصد از فعالیت conivaptan بود.
نیمه عمر: 5 ساعت
موارد مصرف کونیواپتان
هایپوناترمی
مقدار مصرف کونیواپتان
دوز معمول بزرگسالان برای هیپوناترمیا:
دوز اولیه: بارگیری دوز 20 میلی گرم IV یک بار بیش از 30 دقیقه؛ به دنبال آن ، 20 میلی گرم تزریق مداوم IV در طی 24 ساعت
بعد از روز اول درمان ، 20 میلی گرم تزریق مداوم IV را به مدت 24 ساعت به مدت 1 تا 3 روز انجام دهید. اگر سدیم سرم با میزان مطلوب بالا نرود ، ممکن است حداکثر 40 میلی گرم تزریق IV مداوم را در طی 24 ساعت تیتراسیون کند
موارد منع مصرف
حساسیت به دارو
هیپوناترومی هیپوولمیک
آنوریا؛ در بیمارانی که قادر به ادرار نیستند ، هیچ اثری را نمی توان انتظار داشت
عوارض جانبی کونیواپتان
سندرم دمیلیناسیون اسمزی
واکنشهای محل تزریق
تداخلات دارویی
مهارکننده های CYP3A و سوبستراهایش
Conivaptan یک سوبسترای حساس CYP3A است. تجویز همزمان با مهار کننده های قوی CYP3A (به عنوان مثال کتوکونازول ، ایتراکونازول ، کلاریترومایسین ، ریتوناویر و ایندیناویر) در معرض قرار گرفتن کونیواپتان را افزایش داده و منع مصرف دارد.
دیگوکسین:
تجویز همزمان دیگوکسین با کویوپتان خوراکی منجر به افزایش 1.8 و 1.4 برابر Cmax و AUC به ترتیب شد. سطح دیگوکسین را کنترل کنید.
هشدارها
نشان داده نشده است که برای درمان علائم و نشانه های نارسایی قلبی مؤثر است و برای این کاربرد تأیید نشده است
داده های ایمنی با هیپوناترومی هیپروولمیک همراه با نارسایی قلبی محدود است. استفاده از برای افزایش سدیم سرم در چنین بیمارانی را فقط پس از در نظر گرفتن سایر گزینه های درمانی محدود کنید
واکنش محل تزریق معمول است و می تواند واکنشهای جدی را شامل شود ، حتی با میزان تزریق مناسب. از طریق رگهای بزرگ تجویز شده و محل تزریق را هر 24ساعت بچرخانید
در صورت افزایش ناخواسته سریع سدیم سرم (سدیم > 12 میلی گرم در لیتر در روز) قطع شود.
کونیواپتان CYP3A4 را مهار می کند. رابدومیولیز در بیمارانی که دریافت کننده مهارکننده HMG-CoA ردوکتاز متابولیزه کننده CYP3A بودند رخ داد.
تجویز همزمان دیگوکسین با کویوپتان خوراکی منجر به افزایش 1.8 و 1.4 برابر دیگوکسین Cmax و AUC به ترتیب شد. سطح دیگوکسین را کنترل کنید
نکات قابل توصیه
واکنش محل تزریق معمول است و می تواند واکنشهای جدی را شامل شود ، حتی با میزان تزریق مناسب. از طریق رگهای بزرگ تجویز شده و محل تزریق را هر 24ساعت بچرخانید
پرسش از دکتر داروساز