اطلاعات دارویی آتوواکوئون | آتوواکون

● آتوواکون با مهار زنجیره انتقال الکترون میتوکندری در انگل‌ها، از جمله گونه‌های پلاسمودیوم که باعث مالاریا و پنوموسیستیس جیرووسی می‌شوند، عمل می‌کند.

● این ماده با تولید آدنوزین تری فسفات (ATP) که برای بقا و تکثیر انگل ها ضروری است، تداخل می کند.

● با مختل کردن سنتز ATP، آتواکون به طور موثری رشد انگل ها را از بین می برد یا از رشد آن جلوگیری می کند و منجر به از بین بردن عفونت می شود.

● فارماکودینامیک اتواکون شامل توانایی آن در مهار زنجیره انتقال الکترون در انگل ها است.

● با هدف قرار دادن میتوکندری انگل ها، آتواکون تولید انرژی آنها را مختل می کند و منجر به مرگ انگل یا مهار رشد می شود.

● جزئیات دقیق عملکرد آن بر روی زنجیره انتقال الکترون و سایر فرآیندهای سلولی ممکن است در میان گونه‌های مختلف انگل متفاوت باشد.

● پس از مصرف خوراکی، آتواکون به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

● به دلیل متابولیسم گذر اول گسترده، فراهمی زیستی خوراکی پایینی دارد.

● وجود غذا می تواند به میزان قابل توجهی جذب آن را افزایش دهد.

● آتواکون در جریان خون، عمدتاً به پروتئین های پلاسما، به شدت به پروتئین متصل می شود.

● متابولیسم کبدی گسترده ای از طریق سیستم آنزیمی سیتوکروم P450، عمدتاً CYP3A4، انجام می شود.

● متابولیت ها عمدتاً از طریق مدفوع دفع می شوند.

● نیمه عمر حذف آتواکون نسبتاً طولانی است و تقریباً بین 2 تا 3 روز متغیر است.

● در افراد مبتلا به نارسایی کبدی یا کسانی که داروهایی مصرف می‌کنند که بر متابولیسم CYP3A4 تأثیر می‌گذارند، ممکن است تنظیم دوز ضروری باشد.

● درمان مالاریا ناشی از انگل های خاص.

● درمان و پیشگیری از پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی (PCP) در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS.

درمان مالاریا:
● دوز توصیه شده برای بزرگسالان و کودکان با وزن 5 کیلوگرم (11 پوند) یا بیشتر 750 میلی گرم (5 میلی لیتر سوسپانسیون) به صورت خوراکی یک بار در روز همراه با غذا به مدت 3 روز است.

پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی (PCP) درمان و پیشگیری:
● دوز توصیه شده برای بزرگسالان و کودکان با وزن 13 کیلوگرم (29 پوند) یا بیشتر 750 میلی گرم (5 میلی لیتر سوسپانسیون) خوراکی دو بار در روز همراه با غذا به مدت 21 روز است.

● برای پروفیلاکسی PCP، همان دوز یک بار در روز همراه با غذا مصرف می شود.

● آتوواکون در افراد مبتلا به حساسیت یا آلرژی شناخته شده به اتواکون یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

● در افراد مبتلا به بیماری یا اختلال شدید کبدی احتیاط کنید، زیرا آتواکون ممکن است بر عملکرد کبد تأثیر بگذارد.

● اتواکون برای استفاده در کودکان با وزن کمتر از 5 کیلوگرم (11 پوند) برای درمان مالاریا یا کمتر از 13 کیلوگرم (29 پوند) برای درمان PCP توصیه نمی شود.

● عوارض جانبی رایج آتواکون ممکن است شامل تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، درد معده و بثورات پوستی باشد.

● عوارض جانبی کمتر شایع اما بالقوه جدی ممکن است شامل ناهنجاری های عملکرد کبد، واکنش های آلرژیک شدید و اختلالات خونی باشد.

● اگر هر یک از عوارض جانبی شدید یا مداوم شد، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

● آتواکون ممکن است در برخی افراد واکنش های آلرژیک ایجاد کند. اگر علائمی مانند بثورات پوستی، خارش، تورم، سرگیجه شدید یا مشکل در تنفس را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

● واکنش های جدی پوستی، از جمله سندرم استیونز-جانسون و نکرولیز سمی اپیدرمی، با استفاده از آتوواکون گزارش شده است. در صورت ایجاد بثورات شدید، تاول یا لایه برداری پوست، دارو را قطع کنید و به دنبال کمک پزشکی باشید.

● آتواکون ممکن است بر کبد تأثیر بگذارد و منجر به اختلالات عملکرد کبد شود. در طول درمان، نظارت منظم بر تست های عملکرد کبد توصیه می شود.

● پزشک را در مورد هر گونه سابقه بیماری یا اختلال کلیوی مطلع کنید، زیرا آتواکون ممکن است نیاز به تنظیم دوز در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی داشته باشد.

● اتوواکون می تواند با سایر داروها از جمله ریفامپین، ریفابوتین و برخی داروهای ضد رتروویروسی تداخل داشته باشد. تمام داروهای فعلی را با پزشک در میان بگذارید تا از تداخلات دارویی احتمالی جلوگیری کنید.

● اتوواکون ممکن است عوارض جانبی گوارشی از جمله تهوع، استفراغ و اسهال ایجاد کند. باید ه به خوبی هیدراته بمانید و هرگونه علائم شدید یا مداوم گوارشی را به پزشک گزارش دهید.

● هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات احتیاط کنید، زیرا آتوواکون ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود.

● از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش مصنوعی مانند تخت های برنزه اجتناب کنید، زیرا آتواکون ممکن است حساسیت پوست را به نور خورشید افزایش دهد. در بیرون از منزل از اقدامات محافظتی مانند ضد آفتاب و لباس های محافظ استفاده کنید.

● اتواکون ممکن است اثربخشی داروهای ضد بارداری هورمونی مانند قرص های ضد بارداری را کاهش دهد. در حین مصرف آتوواکون و برای مدتی پس از قطع، باید از روش‌های ضد بارداری اضافی یا جایگزین استفاده کرد.

● اگر سابقه حساسیت به سولفونامید دارید، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا آتواکون ممکن است حاوی ترکیبات سولفونامید باشد.

● اتوواکون به عنوان رده C بارداری طبقه بندی می شود.

● این دارو تنها در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که مزایای بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی برای جنین باشد.

● مطالعات حیوانی اثرات نامطلوبی بر رشد جنین نشان داده است، اما اطلاعات انسانی محدودی در دسترس است.

● تصمیم به استفاده از اتوواکون در دوران بارداری باید پس از بررسی دقیق و بحث با پزشک گرفته شود.

● افراد باردار باید خطرات و مزایای بالقوه اتوواکون را با پزشک در میان بگذارند تا تصمیمی آگاهانه در مورد درمان بگیرند.