اطلاعات دارویی بالوکساویر ماربوکسیل

این دارو یک پیش داروی خوراکی است که به baloxavir، مهار کننده فعالیت اندونوکلئاز یک پروتئین اسیدی پلی مراز (PA) انتخابی، که برای رونویسی ژن ویروسی مورد نیاز است، تبدیل می شود و منجر به مهار تکثیر ویروس آنفلوانزا می شود. Baloxavir فعالیت ضد ویروسی علیه ویروس های آنفلوانزای A و B، از جمله سویه های مقاوم به عوامل ضد ویروسی فعلی استاندارد را نشان داده است.

متابولیسم
بالوکساویر ماربوکسیل یک پیش دارو است. به طور کامل از طریق UGT1A3 (ماژور) و CYP3A4 (جزئی) به متابولیت فعال (بالوکساویر) تبدیل می شود.
زمان رسیدن به پیک اثر
4 ساعت
نیمه عمر
79.1 ساعت
دفع
مدفوع (80.1٪)؛ ادرار (14.7٪؛ 3.3٪ به عنوان بالوکساویر)

آنفلوانزا، فصلی، درمان: درمان عفونت حاد آنفلوانزا بدون عارضه (A یا B) در بیماران ≥12 سال که بیش از 48 ساعت علامت نداشته و در کسانی که به عبارتی سالم هستند یا در معرض خطر بالایی از عوارض مربوط به آنفلوانزا هستند.

دوز معمول بزرگسالان برای آنفلوانزا: 40 تا کمتر از 80 کیلوگرم: 40 میلی گرم خوراکی یکبار در روز به صورت تک دوز
حداقل 80 کیلوگرم: 80 میلی گرم خوراکی یکبار در روز به صورت تک دوز
دوز معمول کودکان برای آنفلوانزا: 12 سال یا بیشتر:
-وزن 40 تا کمتر از 80 کیلوگرم: 40 میلی گرم خوراکی یکبار در روز به صورت تک دوز
-وزن حداقل 80 کیلوگرم: 80 میلی گرم خوراکی یکبار در روز به صورت تک دوز

1٪ تا 10٪: دستگاه گوارش: اسهال
Postmarketing:
پوستی: اریتم مولتی فرم، تورم صورت، بثورات پوستی، کهیر
دستگاه گوارش: اسهال خونی، کولیت، ملنا، تورم زبان، استفراغ
ازدیاد حساسیت: شوک آنافیلاکتیک، آنافیلاکسی، آنژیوادم، واکنش ازدیاد حساسیت، آنافیلاکسی غیر ایمنی
سیستم عصبی: رفتار غیرطبیعی، هذیان، توهم، اختلال صدا
چشم: ادم پلک

بیولکترا منیزیم , کلسیم سیترات , آهن دکستران , فروس گلوکونات , منیزیم سیترات , پلی ساکارید آهن , کربونیل آهن , آلومینیوم هیدروکسید و منیزیم هیدروکسید , آلومینیوم هیدروکسید/منیزیم کربنات

1-قبل از دریافت واکسن آنفولانزای "زنده" از پزشک خود سوال کنید (مانند nasal FluMist). بالوکساویر ماربوکسیل ممکن است در عملکرد دارویی FluMist تداخل ایجاد کند و باعث کاهش اثر واکسن شود.
2- از مصرف داروهای ضد ویروس ضد آنفلوانزا در 48 ساعت قبل از شروع و 2 هفته پس از پایان تزریق واکسن زنده ویروس آنفلوانزا، خودداری کنید. اصلاح درمان را در نظر بگیرید.
3-هیچ اثری از اثر بخشی بالوکساویر ماربوکسیل در بیماری های (به عنوان مثال، عفونت های باکتریایی) ناشی از عوامل بیماری زا به غیر از ویروس های آنفلوانزا دیده نشده است. عفونت های جدی باکتریایی ممکن است با علائم شبیه آنفلوانزا شروع شوند، ممکن است همراه با آنفلوانزا باشند یا به عنوان یک عارضه آنفلوانزا بروز کنند. نشان داده نشده است که بالوکساویر ماربوکسیل از چنین عوارضی جلوگیری می کند. عفونتهای باکتریایی بالقوه ثانویه را کنترل کنید و به طور مناسب مدیریت نمایید.
4-واکنشهای ازدیاد حساسیت، از جمله آنافیلاکسی، آنژیوادم، کهیر و اریتم مولتی فرم گزارش شده است. ارزیابی و درمان به دقت انجام شود.

1-در صورت بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
2-مشخص نیست که آیا بالوکساویر ماربوکسیل به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. با این حال، ابتلا به آنفولانزا در دوران بارداری می تواند عوارض شدیدی ایجاد کند که می تواند به مادر و کودک آسیب برساند. فواید استفاده از baloxavir marboxil برای درمان علائم آنفولانزا ممکن است بیش از هر خطری باشد.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها به زنان باردار توصیه می کند که در هر سه ماهه بارداری برای محافظت از خود و نوزادان خود در برابر آنفولانزا، واکسن آنفولانزا کنند.
3-بالوکساویر ماربوکسیل معمولاً به صورت تک دوز 1 یا تعداد بیشتری قرص تجویز می شود که به صورت هم زمان مصرف می شود.
4- هنگام مشاهده علائم آنفولانزا (تب، لرز، دردهای عضلانی، گلودرد، آبریزش یا گرفتگی بینی)، از بالوکساویر ماربوکسیل استفاده کنید. این دارو اگر بیش از 48 ساعت از بیماری گذشته باشد، ممکن است موثر نباشد.
5-ممکن است این دارو را همراه یا بدون غذا مصرف کنید.
6-این دارو را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست یا آب میوه غنی شده با کلسیم مصرف نکنید.
7-همچنین از مصرف بالوکساویر ماربوکسیل با ملین، ضد اسید یا مکمل ویتامین/ مواد معدنی حاوی کلسیم، منیزیم، آهن، سلنیوم یا روی خودداری کنید.
8-در صورت عدم بهبود علائم یا بدتر شدن با پزشک خود تماس بگیرید.
9-قرص ها را در بلیستر در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

در مطالعات تولید مثل حیوانات عوارض جانبی مشاهده نشد.
عفونت آنفلوانزا درمان نشده با افزایش خطر وقوع عوارض جانبی برای جنین و افزایش خطر عوارض یا مرگ مادر همراه است. در حال حاضر عوامل دیگری برای درمان آنفلوانزا در زنان باردار و زنان تا 2 هفته پس از زایمان توصیه می شوند.

داده ها برای دفع در شیر مادر در دسترس نیست.
بالوکساویر و متابولیتهای مربوط به آن در شیر موشهای شیرده وجود داشت.

اسلتامیویر