اطلاعات دارویی تیساگنل سلوسل

تیساگنل سلوسل آنالوگ سلولهای T است که از ناحیه CD19 اصلاح ژنتیکی بر روی آن انجام شده است و شامل بازخوانی مجدد سلولهای T خود بیمار به کمک یک ژن برای رمزگذاری گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) است که سلولهای نرمال و سرطانی بیان کننده CD19 را شناسایی کرده و از بین ببرد.

CAR از یک قطعه آنتی بادی تک زنجیره ای موشی تشکیل شده است که CD19 راشناسایی کرده و به دومین های سیگنالینگ درون سلولی از 4-1BB (CD137) و CD3 zeta متصل شده است.

zeta CD3 برای شروع فعال سازی سلول T و فعالیت ضد توموری بسیار مهم است ، در حالی که 4-1BB باعث افزایش و ماندگاری تیساگنل سلوسل می شود.

CD19 بعد از اتصال به سلول های بیان کننده  CAR ,سیگنالی را به منظور گسترش سلول T ، فعال سازی ، از بین بردن سلول هدف و پایداری سلولهای تیساگنل سلوسل منتقل می کند.

پیک اثر: 9.91 روز (در بیماران پاسخ دهنده)، 20 روز( در بیماران غیر پاسخ دهنده به درمان)

اوج غلظت پلاسمایی:  34,700 copies/mcg( در بیماران پاسخ دهنده)، 20,000 copies/mcg ( در بیماران غیر پاسخ دهنده به درمان)

AUC:
318,000 copies/mcg·day (در بیماران پاسخ دهنده)، 156,000( در بیماران غیر پاسخ دهنده به درمان)

توزیع:

توزیع بالا در مغز استخوان و در خون

 

نیمه عمر: در لوسمی لنفوبلاستی حاد :16.8 روز

در لنفوم منتشر سلولهای بزرگ  B ~ 45 روز

در بیماران غیر پاسخ دهنده به دارو: 2.52 روز

لوسمی لنفوبلاستیک حاد (مقاوم به درمان یا عودکننده): درمان لوسمی لنفوبلاستیک پیشرونده سلول ( ALL B )که در بیماران مقاوم به درمان یا در عود دوم یا بیشتر از آن در بیماران تا 25 سال سن کاربرد دارد.

 لنفوم منتشر سلولهای بزرگ B (مقاوم به درمان یا عودکننده): درمان انواع عودکننده  یا مقاوم به درمان لنفوم منتشر سلولهای بزرگ B در بزرگسالان (DLBCL) (پس از 2 یا چند خط درمان سیستمیک) ، از جمله لنفوم منتشر سلولهای بزرگ B ، لنفوم سلول B با گرید بالا، DLBCL ناشی از لنفوم فولیکولار

توجه: فقط برای استفاده از اتولوگوس؛ قبل از تزریق ، هویت بیمار را با توجه به کیسه حاوی دارو تأیید نمایید.

یک دوز واحد ممکن است در حداکثر 3 کیسه تزریق خاص بیمار موجود باشد(دوزلازم برای لوسمی حاد لنفوبلاستیک حاد [ALL] در یک کیسه تزریق منفرد)

سلول های همه کیسه ها باید برای تکمیل یک دوز تزریق شوند.

تزریق دارو در صورت بروز عوارض جانبی جدی برطرف نشده ناشی از شیمی درمانی (به عنوان مثال ، واکنشهای ریوی / قلبی یا فشار خون بالا) ، یا عفونت کنترل نشده فعال ، GVHD ، یا بدتر شدن لوسمی بدنبال شیمی درمانی lymphodepleting  بایستی به تاخیر بیافتد.

اقدامات اولیه پزشکی با کاربرد استامینوفن و دیفن هیدرامین ( یا هر آنتی هیستامین دیگر) 30 تا 60 دقیقه قبل از انفوزیون تیساگنل بایستی انجام شود. از استفاده پیشگیرانه از کورتیکواستروئیدها جلوگیری کنید (ممکن است در فعالیت تیساگنل سلوسل تداخل داشته باشد).

 لوسمی لنفوبلاستیک حاد (مقاوم به درمان یا عودکننده):

 یک دوره درمانی شامل شیمی درمانی لنفوودپلتینگ (همراه با فلوودارابین و سیکلوفسفامید) : پس از اتمام رژیم فلاودارابین / سیکلوفسفامید، با یک دوره 2 تا 14 روزه ازتیساگنل سلوسل دنبال میشود. دوز مصرف براساس وزن گزارش شده در زمان لوكوفرز تعیین میشود.

سن < 25 سال و وزن ≤ 50 کیلوگرم:    0.2 to 5 x 10⁶ CAR-positive viable T cells.IVبه ازای هر کیلو وزن بدن

سن< 25 سال و  وزن > 50 کیلوگرم: IV . 0.1 to 2.5 x 10⁸ CAR-positive viable T cells

لنفوم منتشر سلولهای بزرگ  B (مقاوم به درمان یا عودکننده): 

IV 0.6 to 6 x 10⁸ CAR-positive viable T cells

یک دوره درمانی شامل شیمی درمانی لنفوودپلتینگ (همراه با فلوودارابین و سیکلوفسفامید یا با بنداموستین در صورت عدم تحمل سیکلوفسفامید یا مقاومت در برابر رژیم حاوی سیکلوفسفامید قبلی) : پس از اتمام رژیم ، با یک دوره 2 تا 11 روزه ازتیساگنل سلوسل دنبال میشود.

اگر در عرض 1 هفته قبل از تزریق تیساگنل سلوسل ، WBC ≤1,000/mm³  باشد ممکن است شیمی درمانی لنفوودپلتینگ حذف شود.

لوسمی حاد لنفوبلاستیک حاد (مقاوم به درمان یا عودکننده) در کودکان:

 تیساگنل سلوسل 2 تا 14 روز پس از اتمام دوره شیمی درمانی لنفوودپلتینگ فلاودارابین و سیکلوفسفامید تجویزمی شود

کودکان و نوجوانان ≤ 50 کیلوگرم:   0.2 to 5 x 10⁶ CAR-positive viable T cells.IVبه ازای هر کیلو وزن بدن

کودکان و نوجوانان > 50 کیلوگرم: IV . 0.1 to 2.5 x 10⁸ CAR-positive viable T cells

تنظیم دوز برای سمیت:

سندرم آزاد سازی سیتوکاین CRS:

سندرم Prodromal (تب درجه پایین ، خستگی ، بی اشتهایی): معاینه فرد ، عفونت را از بین ببرید ، آنتی بیوتیک ها راتجویز کنید .اگر نوتروپنی داشته باشید ، علایم  را کنترل کنید.

CRS که نیاز به مداخله خفیف دارد (یک یا چند مورد از موارد زیر: تب بالا ، هیپوکسی و / یا افت فشار خون خفیف): تجویز ضد تب، اکسیژن، سرم تراپی، دوزکم وازوپرسوردر صورت نیاز

CRS  نیاز به مداخله متوسط ​​تا تهاجمی {یک یا چند مورد از موارد زیر: بی ثباتی همودینامیک با وجود سرم تراپی و استفاده  از وازوپرسور ، بدتر شدن دیسترس تنفسی (از جمله اینفیلتراسیون ریوی ، افزایش نیاز اکسیژن مثل اکسیژن با جریان زیاد و یا نیاز به تهویه مکانیکی) ، از نظر بالینی بدتر شدن}: در صورت لزوم از وازوپرسورهای با دوز بالا یا چند دارو ، اکسیژن ، تهویه مکانیکی و / یا سایر مراقبتهای پشتیبانی استفاده کنید.

توکیلیزوماب IV طی 1 ساعت تجویز شود (بیماران >30 کیلوگرم: توکیلیزوماب 8 میلی گرم در کیلوگرم ؛ حداکثر دوز توکیلیزوماب: 800 میلی گرم). در صورت عدم بهبود بالینی ، توکیلیزوماب را مطابق نیاز حداقل با فاصله 8 ساعته بین دوزهای متوالی تکرار کنید. در صورت عدم پاسخ به دوز دوم توكلیزوماب ، دوزسوم را در نظر بگیرید ودر صورت نیازتا حداکثر 4 دوز را ادامه دهید.
اگر در 12 تا 18 ساعت از اولین دوز توکیلیزوماب بهبودی نداشته و یا در هر زمان بدتر شود ، ابتدا متیل پردنیزولون 2 میلی گرم بر کیلوگرم را تجویز کنید ، سپس 2 میلی گرم در کیلوگرم در روز تا زمانی که دیگر به وازوپرسورها و اکسیژن پر جریان نیازی نداشته باشید ، پس از آن کورتیکواستروئیدها را به مرور زمان قطع کنید.

هیچگونه موارد منع مصرفی در برچسب تولید کننده وجود ندارد.

>10%

قلبی عروقی: افت فشار خون (26٪ تا 31٪) ، تاکی کاردی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 26٪ ؛ بزرگسالان: 13٪) ، ورم (21٪ تا 23٪) ، فشار خون بالا (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 19٪؛ بزرگسالان: 2٪)

سیستم عصبی مرکزی: سردرد (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 37٪ ؛ بزرگسالان: 21٪) ، انسفالوپاتی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 34٪ ؛ بزرگسالان: 16٪) ، خستگی (25٪ تا 26٪) ، دلیریوم (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 21٪ ؛ بزرگسالان: 6٪) ، درد (15٪ تا 18٪) ، لرز (10٪ تا 13٪) ، اضطراب (9٪ تا 13٪) ، سرگیجه (6٪ تا 11 ٪)

پوستی: بثورات پوستی (8٪ تا 16٪)

غدد درون ریز و متابولیک: هیپوکالمی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان ؛ گرید 4/3: 27 درصد ؛ بزرگسالان ، گرید 4/3: 12 درصد) ، هیپوفسفاتمی (گرید 4/3: 19 تا 24 درصد) ، هیپوناترمی (بزرگسالان ، گرید 4/3: 11٪) ، کاهش وزن (بزرگسالان: 11٪)

دستگاه گوارش: کاهش اشتها (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 37٪ ؛ بزرگسالان: 12٪) ، استفراغ (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 26٪ ؛ بزرگسالان: 9٪) ، اسهال (26٪ تا 31٪) ، حالت تهوع ( 26٪ تا 27) ، یبوست (16٪ تا 18٪) ، درد شکمی (9٪ تا 16٪)

هماتولوژیک و اکولوژیک: کم خونی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 100٪ ؛ بزرگسالان ، گرید 3/4: 58٪) ، نوتروپنی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 100٪ ؛ گرید 3/4: 17٪ تا 40٪). بزرگسالان ، گرید های 3/4: 81٪) ، ترومبوسیتوپنی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 100٪ ؛ گرید  3/4: 12٪ تا 27٪ ؛ بزرگسالان ، گرید 3/4: 54٪) ، لنفوسیتوپنی (بزرگسالان ، گرید 3/4: 94٪) ، لکوپنی (بزرگسالان ، گرید 3/4: 77٪) ، هیپوگاماگلوبولینمی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 43٪ ، بزرگسالان: 14٪ ،گرید ≥3: 4٪ تا 7٪) ، تب نوتروپنی  (کودکان ، نوجوانان ، و بزرگسالان: 37٪ ، گرید ≥3: 37٪ ؛ بزرگسالان: 17٪ ؛ گرید ≥3: 17٪) ، هیپوفیبرینوژنمی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: گرید 3/4، 16٪ با سندرم ترشح سیتوکین)،

افزایش INR (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 13٪)

کبدی: افزایش آمینوترانسفراز آسپارتات سرم (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان ؛ گرید 3/4: 28٪) ، افزایش آلانین آمینوترانسفراز سرم (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان ؛ درجه 3/4: 21٪) ، افزایش بیلی روبین سرم (کودکان ، نوجوانان ، و بزرگسالان ؛ گرید 3/4: 21٪)

حساسیت: سندرم ترشح سیتوکین (74٪ تا 79٪)

عفونت: عفونت (41٪ تا 55٪ ؛ پاتوژن ناشناخته) ، عفونت ویروسی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 26٪ ؛ بزرگسالان: 9٪) ، عفونت باکتریایی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 19٪ ؛ بزرگسالان: 9٪ )، عفونت قارچی (9٪ تا 13٪)

عضلانی و اسکلتی عصبی: دردعضلانی (7٪ تا 15٪) ، آرتروالژی (10٪ تا 12٪)

کلیه: نارسایی حاد کلیوی (17٪ تا 24٪)

تنفسی: هیپوکسی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 24٪ ، بزرگسالان: 8٪) ، سرفه (19٪ تا 21٪) ، تنگی نفس (16٪ تا 18٪) ، ادم ریوی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 16٪ ؛ بزرگسالان: 3٪) ، تاکی پنه (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 12٪)

تب (34٪ تا 40٪)

1% تا 10%

قلبی عروقی: نارسایی قلبی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 7٪) ، ترومبوز (3٪ تا 7٪) ، آریتمی قلبی (بزرگسالان: 6٪) ، سندرم نشت مویرگی (1٪ تا 3٪) ، انفارکتوس مغزی (بزرگسالان: 1٪)

سیستم عصبی مرکزی: اختلال خواب (9٪ تا 10٪) ، نوروپاتی محیطی (4٪ تا 8٪) ، اختلال عملکرد حرکتی (بزرگسالان: 6٪ ؛ کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 1٪) ، تشنج (3٪) ، اختلال گفتاری(3٪) ، آتاکسی (بزرگسالان: 2٪)

پوستی: درماتیت (بزرگسالان: 4٪)

غدد درون ریز و متابولیک: احتباس مایعات (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 10٪ ؛ بزرگسالان: 3٪)

دستگاه گوارش: درد شکمی (سندرم محفظه شکمی ؛ کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 1٪) ، بی اختیاری مدفوع (بزرگسالان: 1٪)

هماتولوژیک و انکولوژیک: انعقاد منتشر شده داخل عروقی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 9٪ ؛ بزرگسالان: 3٪) ، لنفوسیتوز (هموفاگوسیتوز لنفوتیسیتیک هیستوسیتوز ؛ کودکان ، نوجوانان ، و بزرگسالان: 7٪ ، بزرگسالان: 1٪) ، اختلال درهوموستئاز اجزای خون (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 6٪) ، طولانیشدن جزئیزمان ترومبوپلاستین (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 6٪) ، سندرم تومور لیزیس (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 6٪ ؛ بزرگسالان: 1٪) ، پانسیتوپنی (بزرگسالان: 2٪)

ایمونولوژیک: افزایش آنتی بادی (بزرگسالان: 5٪) ، بیماری پیوند علیه میزبان (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 1٪))

عضلانی و اسکلتی عصبی: کمردرد (6٪ تا 10٪) ، لرزش (7٪ تا 9٪) ، استنی (بزرگسالان: 7٪)

چشم: اختلال در بینایی (3٪ تا 7٪)

تنفسی: احتقان بینی (كودكان ، نوجوانان و بزرگسالان: 10٪) ، پلورال افیوژن (5٪ تا 10٪) ، درد حلق و بینی(6٪ تا 8٪) ، دیسترس تنفسی (كودكان ، نوجوانان و بزرگسالان: 6٪) ، نارسایی تنفسی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 6٪) ، دیسترس حاد تنفسی (کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان: 4٪)

نارسایی چند اندام (3٪)

عدم قدرت تکلم، جهش

پردنیزولون , واکسن مننگوکوک کنژوگه , بتامتازون , پردنیزلون فورت , تریامسینولون , دفلازاکورت , فلودروکورتیزون , متیل پردنیزولون , واکسن سرخجه , کورتیزون , پردنیزون , روتاویروس , هیدروکورتیزون , پالیفرمین , پگ فیلگراستم , کورتیکوتروپین , واکسن واریسلا زوستر , واکسن سرخک

- سندرم رهاسازی سیتوكین (CRS) ، از جمله واكنشهای مهلك یا تهدیدكننده به زندگی ، در بیمارانی كه این دارو را دریافت می كنند رخ داده است. دارو را برای بیماران مبتلا به عفونت فعال یا اختلالات التهابی تزریق نکنید. CRS شدید یا تهدید کننده زندگی را با توکیلیزوماب یا توکیلیزوماب و کورتیکواستروئیدها درمان کنید.

- سمیت عصبی ، که ممکن است شدید یا تهدید کننده زندگی باشد ، در پی درمان با دارو ، از جمله همزمان با CRS رخ دهد. کنترل و بررسی وقایع عصبی بعد از درمان لازم است. در صورت لزوم اقدامات حمایتی را ارائه دهید.

-  فقط از طریق یک برنامه منحصر به فرد تحت یک استراتژی ارزیابی و کاهش خطر (REMS) موسوم به REMS KYMRIAH در دسترس است.

- عوامل خطر ابتلا به CRS شديد در بيماران مبتلا به ALL ، تومورسنگین قبل از تزريق (> 50٪ بلاست در مغز استخوان) ، تومور كنترل نشده يا تشدید شده بعد از شیمی درمانی لنفوودپلتینگ (فلودارابین و سیكلوفسفامید) ، عفونتهای فعال ، و یا فرایندهای التهابی است. عوامل خطر برای ایجاد CRS شدید در DLBCL شناخته نشده است. در صورت وجود عوارض جانبی جدی برطرف نشده از شیمی درمانی قبلی (از جمله سمیت ریوی ، سمیت قلبی یا افت فشار خون) ، عفونت کنترل نشده فعال ، GVHD یا بدتر شدن بار لوسمی , تزریق تیساگنل سلوسل پس از شیمی درمانی لنفوودپلتنگ را به تاخیر بیاندازید. حداقل 4 هفته پس از درمان , علائم CRS را کنترل کنید (در هفته اول بعد از تزریق 2 تا 3 بار کنترل کنید). اگر علائم یا علائم CRS در هر زمان اتفاق بیفتد ، بیماران باید فوراً توسط پزشک معالج معاینه شوند. بلافاصله بعد از مشاهده  اولین علامت CRS ، بیماران را ارزیابی کنید. بستری در بیمارستان و شروع به مراقبت های حمایتی ، توکیلیزوماب و / یا کورتیکواستروئیدها لازم است.

- سیتوپنی: سیتوپنی طولانی مدت ممکن است چند هفته پس از شیمی درمانی لنفوودپلتینگ و تزریق دارو ایجاد شود. سیتوپنی حل نشده درجه 3 یا بالاتر (بعد از 28 روز)  شامل نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی است. برخی از بیماران حتی در 5-6 روز بعد از تزریق ، نوتروپنی درجه 3 یا بالاتر یا ترومبوسیتوپنی را تجربه کردند. نوتروپنی طولانی مدت با افزایش خطر عفونت همراه است. فاکتورهای رشد میلوئیدی ، به ویژه GM-CSF (سارگراموستیم) ، طی 3 هفته اول پس از تزریق تیساگنل سلوسل یا تا زمانی که CRS برطرف نشده است ، توصیه نمی شوند.

-فعال شدن مجدد ویروس هپاتیت B: فعال شدن مجدد ویروس هپاتیت B (که گاهی منجر به هپاتیت کامل ، نارسایی کبدی و مرگ می شود) در بیمارانی که تحت درمان با داروهای ضد سلولهای B قرار دارند می تواند رخ دهد.

-واکنش های آلرژیک ممکن است با تزریق تیساگنل سلوسل رخ دهد. واکنشهای حساسیت شدید ، از جمله آنافیلاکسی ، ممکن است به دلیل وجود دی متیل سولفوکسید (DMSO) یا دکستران 40 در تیساگنل سلوسل ایجاد شود.

-  هیپوگاماگلوبولینمی: هیپوگاماگلوبولینمی و IgG agammaglobulinemia مرتبط به آپلازی سلول B ممکن است در بیماران با بهبودی کامل (CR) پس از تزریق این دارو رخ دهد.

- عفونت: عفونت ها (از جمله عفونت های خطرناک برای زندگی یا کشنده) : در بیماران پس از تزریق تیساگنل سلوسل عفونت های درجه 3 و بالاتر رخ داده است. تب نوتروپنیک (درجه 3 یا بالاتر) پس از تزریق دارو مشاهده شده است و ممکن است همزمان با CRS رخ دهد.

- بیشتر سمیتهای عصبی طی 8 هفته پس از تزریق  دارو رخ داده است. ميانگين زمان وقوع اول 6 روزاز زمان تزريق (مدت زمان متوسط ​​6 روزبرای (ALL) و 14 روز برای (DLBCL))  بود. سمیت عصبی به طور کلی طی 21 روز بعد از شروع برطرف می شود ، اگرچه ممکن است انسفالوپاتی تا 50 روز به طول انجامد. شایع ترین علایم سمیت های عصبی شامل سردرد ، انسفالوپاتی ، هذیان ، اضطراب ، اختلالات خواب ، سرگیجه ، لرزش و نوروپاتی محیطی بود.تظاهرات دیگر شامل تشنج  وآفیازیا بود.

- بدخیمی ثانویه: بیمارانی که تحت درمان با این دارو قرار دارند ممکن است دچار بدخیمی ثانویه یا عود سرطان شوند.

- واکسیناسیون با واکسن های ویروس زنده حداقل 6 هفته قبل از شروع شیمی درمانی ، در طی درمان و تا زمان بهبودی سیستم ایمنی توصیه نمی شود. ایمن سازی با واکسن های ویروسی زنده در طول یا تحت درمان با این دارو مورد مطالعه قرار نگرفته است.

 

-قبل از تزریق tisagenlecleucel ، اطمینان حاصل کنید که توکیلیزوماب (حداقل 2 دوز) در مرکز درمانی موجود است.

- بروز HBV ، HCV و HIV مطابق با دستورالعمل های بالینی قبل از جمع آوری سلول برای ساخت را بررسی و نظارت کنید.

- سطح ایمونوگلوبولین را بعد از درمان بااین دارو کنترل کنید. هیپوگاماگلوبولینمی را با احتیاط های مربوط به عفونت ، استفاده از آنتی بیوتیک به صورت پیشگیرانه و کاربرد ایمونوگلوبولین (طبق دستورالعمل های جایگزین استاندارد) مدیریت کنید. خانمهای بارداری که این دارو را دریافت کرده اند ممکن است دچار هیپوگاماگلوبولینمی شوند. میزان ایمونوگلوبولین در نوزادان مادرانی که تحت درمان قرار دارند را در سطح نرمال حفظ کنید.

- اقدامات پیشگیرانه را قبل از تزریق دارو طبق دستورالعملهای محلی شروع کنید. تزریق  این دارو برای عفونت کنترل نشده فعال تا زمان برطرف شدن به تاخیر بیاندازید.در صورت بروز تب نوتروپنی ، عفونت را ارزیابی کرده و با آنتی بیوتیک های با طیف گسترده ، مایعات و سایر مراقبتهای حمایتی کنترل کنید.

-  با توجه به پتانسیل بروز حوادث عصبی ، از جمله تغییر وضعیت روانی یا تشنج ، بیمارانی که Tisagenlecleucel دریافت می کنند در 8 هفته بعد از تجویز در معرض خطر تغییر یا کاهش هوشیاری قرار دارند. در این دوره اولیه ، به بیماران توصیه کنید از رانندگی و فعالیت در مشاغل یا فعالیت های خطرناک مانند کار با ماشین آلات سنگین یا خطرناک خودداری کنند.

- مانیتور (مادام العمر) برای بدخیمی های ثانویه.

- فقط برای استفاده اتولوگوس. قبل از شروع رژیم درمانی، در دسترس بودن tisagenlecleucel را تأیید کنید. قبل از تزریق، هویت بیمار را با شناسه های بیمار روی کیسه (های) تزریق مطابقت دهید.

- IV: فقط برای تزریق IV. زمان تجویز را با ذوب شدن هماهنگ کنید (یکبار ذوب در دمای اتاق ، ظرف 30 دقیقه تزریق کنید). زمان شروع تزریق ممکن است براساس زمان ذوب شدن تنظیم شود.

مطالعات حیوانی انجام نشده است. در صورت عبور سلولها از جفت ، ممکن است سمیت جنین ، از جمله لنفوسیتوپنی سلول B رخ دهد. خانمهای بارداری که  این دارو را دریافت کرده اند ممکن است دچار هایپوگاماگلوبولینمی شوند. ارزیابی میزان ایمونوگلوبولین در نوزادان مادرانی که تحت درمان با این دارو قرار دارند، لازم است.

مدت زمان پیشگیری از بارداری مورد نیاز پس از تجویز دارو مشخص نیست.

وضعیت باروری زنان باید تأیید شود. زنان دارای پتانسیل باروری باید قبل از شروع درمان آزمایش بارداری انجام دهند.

اطلاعات در مورد توزیع  دارو در شیر مادر در دسترس نیست.

مزایای رشد و سلامت شیردهی را به همراه نیاز بالینی مادر به دارو و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر شیر مادر را از طریق دارو در نظر بگیرید.