اطلاعات دارویی نالدمدین

آنتاگونیست افیونی که مانع اتصال مواد اپیوئیدی در گیرنده های مو ، دلتا و کاپا می شود. به عنوان یک آنتاگونیست گیرنده مو-اپیوئید محیطی عمل می کند ، از جمله اقدامات آن در دستگاه GI برای جلوگیری از تأخیر در زمان انتقال GI است ، در نتیجه اثرات یبوست اپیوئیدها را کاهش می دهد.

 

توزیع: 155 لیتر

اتصال پروتئین: 93٪ تا 94٪

متابولیسم: CYP3A به nor-naldemedine (عمده) ؛ UGT1A3 به naldemedine 3-G (جزئی) ؛ همچنین در دستگاه GI دچار بریدگی می شود تا اسید کربوکسیلیک بنزامیدین و نالدمدین ایجاد شود.

نیمه عمر: 11 ساعت

زمان رسیدن به اوج: 0.75 ساعت ؛ 2.5 ساعت (همراه با غذا)

دفع: ادرار (57٪ ؛ 16٪ تا 18٪ به عنوان داروی بدون تغییر ؛ 32٪ به عنوان متابولیت بنزامیدین) ؛ مدفوع (35٪ ؛ 20٪ به عنوان متابولیت بنزامیدین)

خوراکی: 0.2 میلی گرم یک بار در روز. در صورت قطع داروی مسکن ، درمان را قطع کنید.

کاربامازپین , بوتاباربیتال , بوپروپیون + نالترکسون , ایساووکونازونیوم , نالوکسگول , متیل نالتروکسون , لاسمیدیتان

نامشخص

عوارض جانبی در برخی از مطالعات تولید مثل روی حیوانات مشاهده شد. بر اساس داده های حیوانی ، نالدمدین در صورت تجویز در دوران بارداری ممکن است از جفت عبور کرده و باعث محرومیت مواد اپیوئیدی در جنین شود.

مشخص نیست که نالدمدین در شیر مادر وجود دارد یا خیر. طبق گفته سازنده ، برای تصمیم برای شیردهی در طول درمان باید خطر قرار گرفتن در معرض نوزاد ، مزایای شیردهی به نوزاد و مزایای درمان برای مادر را در نظر بگیرید. در صورت قطع مصرف نالدمدین برای کاهش قرار گرفتن در معرض نوزاد ، ممکن است شیردهی 3 روز پس از دوز نهایی از سر گرفته شود.

نالوکسگول , متیل نالتروکسون