اطلاعات دارویی بلونانسرین

-بلونانسرین به گیرنده های دوپامین D2 و D3 و همچنین گیرنده سروتونین 5-HT2A با افینی بالا متصل شده و آن را مهار می کند. بلونانسرین میل کمتری به سایر گیرنده های دوپامین و سروتونین و همچنین گیرنده های موسکارینی ، آدرنرژیک و هیستامین دارد. این امر انتقال عصبی دوپامینرژیک و سروتونرژیک را کاهش می دهد که به ترتیب باعث کاهش علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی می شود.

آنتاگونیست گیرنده های دوپامین و سروتونین . که موجب کاهش علائم اسکیزوفرنی می شود.

جذب:
زمان پیک: 1.5 ساعت
فراهمی زیستی: 55%
مصرف همزمان با غذا باعث افزایش فراهمی زیستی و Tmax می شود.
حجم توزیع: 
18060 لیتر
پروتئین باندینگ:
99.7 % اتصال به پروتئین های پلاسمایی . بیشتر به آلبومین
متابولیسم:
بلونانسرین توسط CYP3A4 متابولیزه می شود. تحت هیدوکسیلاسیون حلقه سیکلوکتان و همچنین N_اکسیداسیون  و N-دی اتیلاسیون حلقه پیپرازین قرار می گیرد. متابولیت های دی اتیله و هیدروکسیله فعال هستند اما به میزان کمتری از داروی اصلی .
حذف:
57٪ بلونسانرین از طریق ادرار و 30٪ از طریق مدفوع دفع می شود. فقط 5درصد از داروی اصلی از مدفوع دفع می شود و باقی به صورت متابولیت دفع می شود.
نیمه عمر: 
10.7-16.2 ساعت
کلیرنس: 
1230L/h

علائم سایکوتیک , واکنشهای روانی سایکوتیک , اسکیزوفرنی , سایکوز , اختلالات روان پریشی (سایکوتیک) , اختلالات سایکوتیک , ضد سایکوز

درمان اسکیزوفرنی: 
2 تا 8 میلی گرم روزانه

حساسیت به دارو

مشکلات قلبی عروقی , افزایش تری گلیسرید خون , افزایش کلسترول خون , افزایش وزن , اختلال تنظیم دمای بدن , مشکلات مری , افزایش گلوکز , اختلالات متابولیک

بوتالبیتال و استامینوفن , سکوباربیتال , راملتون , اپیوم , کاریپرازین , تولکاپون , کوآزپام , آکاربوز , اکسی بوتینین , ایپراتروپیوم بروماید , ایزوترتینوئین , ایمی پرامین , بلئومایسین , فسوترودین , کارموستین , داریفناسین , مپنزولات , روفناسین , ساکوبیتریل , بوپرنورفین , میرتازاپین , تگافور , آهن دکستران , کلرید منیزیم , کاپرئومایسین , کاپسیتابین , کاربامازپین , سولیفناسین , ونکومایسین , باسیتراسین , ترفنادین , دیزوپیرامید | دیسوپیرامید , دیگوکسین , سیپروهپتادین , سیس پلاتین , لیتیم کربنات , نورتریپتیلین , تالیدومید , تولترودین , تیوتروپیوم بروماید , دسیپرامین , دوپامین , دکسپانتنول , اتوتوئین , توکاتینیب

در بیماران سابقه تشنج و پارکینسون و بیماری های قلبی عروقی با احتیاط مصرف شود.
عدم تحرک و آسپیراسیون مری با استفاده از داروهای آنتی سایکوتیک ایجاد می شود.
اختلال در تنظیم درجه حرارت بدن به عوامل آنتی سایکوتیک نسبت داده شده است.
داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک تغییرات متابولیکی در بدن ایجاد می کنند که ممکن است خطرات قلبی عروقی یا عروق مغزی را افزایش دهند (به عنوان مثال ، افزایش قند خون ، چربی خون و افزایش وزن بدن)
در بعضی موارد ، افزایش قند خون همزمان با استفاده از داروهای آنتی سایکوتیک آتیپیک با کتواسیدوز ، کما هایپراسمولار یا مرگ همراه است.
در بعضی موارد ، با قطع داروی آنتی سایکوتیک آتیپیک ، قند خون بهبود می یابد. با این حال ، برخی از بیماران با وجود قطع مصرف دارو ، نیاز به ادامه درمان ضد دیابت داشتند

در دمای 15-25 درجه نگهداری شود.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

تاکنون به اثبات نرسیده است.

الانزاپین , ریسپریدون , کلوزاپین , ایلوپریدون , پالیپریدون , پیماوانسرین , کاریپرازین

علائم سایکوتیک واکنشهای روانی سایکوتیک اسکیزوفرنی سایکوز اختلالات روان پریشی (سایکوتیک) اختلالات سایکوتیک