اطلاعات دارویی تالازوپاریب

تالازوپاریب یک مهار کننده آنزیم پلی (ADP-ribose) پلیمراز (PARP) است ، از جمله PARP1 و PARP2. آنزیم های PARP در رونویسی DNA ، تنظیم چرخه سلولی و ترمیم DNA نقش دارند. تالازوپاریب یک مهار کننده قدرتمند PARP است ، هم با مهار کاتالیتیک قوی و هم با پتانسیل به دام انداختن PARP که بطور قابل توجهی بیشتر از سایر مهارکننده های PARP است، فعالیت خود را انجام می دهد. مهار کاتالیتیک باعث مرگ سلول به دلیل تجمع آسیب های جبران ناپذیر DNA می شود. تالازوپاریب همچنین کمپلکس های  PARP-DNA را به دام می اندازد ، که ممکن است از مهار آنزیمی به تنهایی، در مرگ سلولی موثرتر باشد.

تالازوپاریب با مهار ترمیم آسیب های DNA  با واسطه PARP در سلولهای سرطانی، اجازه تجمع آسیب و کمپلکس های PARP-DNA را می دهد.

-پیک غلظت پلاسما ، حالت پایدار: 16.4 نانوگرم در میلی لیتر
-زمان پیک غلظتی: 1 تا 2 ساعت
-AUC ، حالت پایدار: 208 نانوگرم • ساعت / میلی لیتر
-در عرض 2 تا 3 هفته به حالت پایدار می رسد.
-اثر غذا: به دنبال  یک دوز خوراکی 0.5 میلی گرم با غذای پرچرب و پرکالری ( با حدود 800-1000 کالری ،150 ، 250 و 500-600 کالری به ترتیب از پروتئین ، کربوهیدرات و چربی ) ، متوسط پیک غلظت تالازوپاریب 46 درصد کاهش یافت ، متوسط زمان پیک غلظتی از 1 تا 4 ساعت به تأخیر افتاد و AUC تحت تأثیر قرار نگرفت.
-حجم توزیع: 420 لیتر
-پروتئین بایندینگ: 74٪
-متابولیسم: تحت حداقل متابولیسم کبدی قرار می گیرد. مسیرهای متابولیکی شناخته شده تالازوپاریب در انسان شامل مونواکسیداسیون ، دهیدروژناسیون ، سیستئین کونژوگیشن مونو دزفلورو-تالازوپاریب و گلوکورونید کونژوگیشن است.
-نیمه عمر: 90 ساعت
-کلیرانس: 6.45 لیتر در ساعت
-دفع: ادرار (. 68.7٪ [54.6٪ بدون تغییر)] ، مدفوع (19.7٪ [13.6٪ بدون تغییر])

سرطان پستان متاستاتیک HER-2منفی

سرطان پستان ، به طور موضعی پیشرفته یا متاستاتیک
(BRCA جهش یافته ، HER2 منفی)

1 میلی گرم خوراکی در روز با یا بدون غذا
ادامه درمان تا مشاهده پیشرفت بیماری یا سمیت غیر قابل قبول
کاهش دوز تالازوپاریب توصیه شده در هنگام وقوع سمیت:
دوز شروع اولیه / معمول: 1 میلی گرم یک بار در روز
کاهش دوز اول: 0.75 میلی گرم یک بار در روز
کاهش دوز دوم: 0.5 میلی گرم یک بار در روز
کاهش دوز سوم:0.25میلی گرم یک بار در روز
سمیت هماتولوژیک:
هموگلوبین <8 گرم در دسی لیتر: تالازوپاریب راقطع کنید تا هموگلوبین≥ 9 گرم در دسی لیتر شود، سپس با دوز کاهش یافته درمان را ادامه دهید.
نوتروفیل <1000 / میلی متر مکعب: تالازوپاریب راقطع کنید تا زمانی که نوتروفیل ها≥ 1500/ میلی متر مکعب شود، سپس با دوز کاهش یافته درمان را از سر بگیرید.
پلاکت <50،000 /میلی متر مکعب: تالازوپاریب را قطع کنید تا زمانی که پلاکت≥ 75000 /میلی متر مکعب شود، سپس با دوز کاهش یافته درمان را ادامه دهید.
MDS / AML (تأیید شده): درمان را قطع کنید
سمیت غیرهماتولوژیک: سمیت درجه 3 یا 4: تالازوپاریب را قطع کنید تا زمانی که سمیت≤ درجه 1 شود ، سپس درمان مجدد را با دوز کاهش یافته ادامه دهید یا قطع تالازوپاریب را در نظر بگیرید (بسته به شدت سمیت).
همزمانی مصرف  با مهار کننده های P-glycoprotein)P-gp): مهار کننده های P-gp (یعنی آمیودارون ، کارودیلول ، کلاریترومایسین ، ایتراکونازول ، وراپامیل): از مصرف خودداری کنید. اگر نمی توان از مصرف همزمان جلوگیری کرد ، دوز تالازوپاریب را به 0.75 میلی گرم در روز کاهش دهید.
اختلال کلیوی
• ملایم (کلیرانس 60-89 میلی لیتر در دقیقه): نیازی به تنظیم دوز نیست
• متوسط ​​(کلیرانس 30-59 میلی لیتر در دقیقه): دوز را به 0.75 میلی گرم در روز کاهش دهید
• شدید (کلیرانس 15-29 میلی لیتر در دقیقه): دوز را به 0.5 میلی گرم در روز کاهش دهید

ندارد.

ندارد

کم خونی , اسهال , سردرد , کاهش اشتها , تهوع , دردشکمی , استفراغ , سرگیجه , کاهش پلاکت خون , کاهش نوتروفیل خون , کاهش لیمفوسیت خون , کاهش لکوسیت خون , کاهش کلسیم خون , لوسمی میلوئید حاد , خستگی , کاهش هموگلوبین , آلوپسی , افزایش آلکالین فسفاتاز , ساپرس مغز استخوان , نوتروپنی , لنفوپنی , دیس پپسی( سوئ هاضمه) , افزایش گلوکز , سندروم میلودیس پلاستیک , استوماتیت , افزایش AST و ALT , نارسایی چشایی

کاهش هموگلوبین - کاهش لکوسیت ها - کاهش لنفوسیت ها - کاهش نوتروفیل ها - خستگی - کاهش پلاکت ها - افزایش گلوکز - کم خونی - حالت تهوع - افزایش AST - افزایش آلکالن فسفاتاز - نوتروپنی - افزایش ALT - سردرد - کاهش کلسیم - استفراغ - آلوپسی - اسهال - کاهش اشتها - درد شکمی - سرگیجه -نارسایی چشایی-دیس پپسی -استوماتیت-لنفوپنی-ساپرس مغز استخوان-لوسمی میلوسیتی حاد ، سندرم میلودیس پلاستیک

واکسن مننگوکوک کنژوگه , اریترومایسین , پروپافنون , پنتوپرازول , سانی تینیب , وراپامیل , کارودیلول , الاگولیکس , استری پنتول , سیپونیمود , ایسترادیفیلین , لاسمیدیتان , توکاتینیب , فوستاماتینیب , پوناتینیب , دابرافنیب , کوبیسیستات , فلیبانسرین , نراتینیب , لومیتاپید , دروندارون , مفلوکین , ومورافنیب , الیگلوستات , جفیتینیب , وندتانیب , لوپیناویر , سافینامید , الوکسادولین , داسابوویر , اومبیتاسویر , کلاریترومایسین , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , رانولازین , ایواکافتور , ریتوناویر , کینین , رولاپیتانت

-میلوساپرشن (به عنوان مثال ، کم خونی ، لکوپنی / نوتروپنی و / یا ترومبوسیتوپنی) گزارش شده است.
-با توجه به مکانیسم عملکرد و یافته هایمطالعاتحیوانی ، هنگام تجویزدریک زن باردارممکن است باعث آسیب به جنین شود.
- سندرم میلودیس پلاستیک / لوکمی حاد میلوئیدی (MDS / AML) گزارش شده است. در صورت تأیید MDS / AML ، درمان را قطع کنید.
-مصرف همزمان با مهار کننده های P-glycoprotein (به عنوان مثال ، آمیودارون ، کارودیلول ، کلاریترومایسین ، ایتراکونازول ، وراپامیل) ممکن است قرار گرفتن بدن در معرض تالازوپاریب را افزایش دهد. 
-مصرف همزمان با مهارکننده های (BCRP(breast cancer resistant protein  ممکن است قرار گرفتن بدن در معرض تالازوپاریب را افزایش دهد.
-تهوع و استفراغ (معمولاً خفیف تا متوسط) ممکن است بروز کند. اسهال نیز ممکن است رخ دهد.
-در بیماران با اختلال کلیوی قرار گرفتن در معرض تالازوپاریب  افزایش می یابد. تنظیم دوز در بیماران با اختلال متوسط تا شدید توصیه می شود

-CBC را برای بررسی سیتوپنی در ابتدای درمان  و پس از آن  ماهانه کنترل کنید. تا زمانی که بیماران به طور کامل از سمیت هماتولوژیکال ناشی از درمان قبلی بهبود نیابند ، دوره جدید درمان را شروع نکنید
-برای سمیت های هماتولوژیکال طولانی مدت ، دارو را قطع کرده و تا زمان بهبودی، تعداد سلول های خون را هفتگی کنترل کنید. اگر بعد از 4 هفته بهبود نیافت ، بیمار را برای بررسی بیشتر به یک متخصص خون ارجاع دهید.
-در صورت فراموش شدن  دوز یا استفراغ  بعد از مصرف کپسول، نباید دوز اضافی تجویز شود. دوز بعدی را در زمان برنامه ریزی شده معمول مصرف کنید
-به صورت خوراکی با یا بدون غذا تجویز شود

ممنوع است

-بر اساس یافته های مطالعات حیوانی و مکانیسم عملکرد آن ، ممکن است هنگام تجویز در یک زن باردار آسیب جنینی ایجاد شود.
-هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده در زنان باردار برای اطلاع از خطرات مرتبط با دارو در دسترس نیست.
-قبل از شروع درمان ، تست بارداری  در زنان با پتانسیل باروری انجام شود.
-به زنان دارای پتانسیل باروری توصیه کنید که در طول درمان و به مدت ≥ 7 ماه پس از آخرین دوز، از روشهای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
-بر اساس مطالعات ژنوتوکسیسیته و بررسی های تولید مثل حیوانی ، به مردان با همسران دارای توانایی باروری و یا همسران باردار توصیه کنید که در طول درمان و به مدت ≥ 4 ماه پس از آخرین دوز، از روشهای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
-بر اساس مطالعات حیوانی ، اختلال در باروری در مردان با توانایی تولید مثل ممکن است رخ دهد.

هیچ اطلاعاتی در مورد وجود تالازوپاریب در شیر مادر، اثرات دارو بر تولید شیر یا کودک شیرخوار وجود ندارد.
به دلیل احتمال بروز واکنشهای جانبی جدی در کودک شیرخوار، به زنان شیرده توصیه کنید در طول درمان و ≥ 1 ماه بعد از دوز نهایی ، از شیردهی خودداری کنند.