اطلاعات دارویی بلینوستات

بلینوستات از فعالیت هیستون دی استیلاز (HDAC) جلوگیری می کند بنابراین از حذف گروه های استیل از باقی مانده های لیزین هیستون ها و برخی پروتئین های غیر هیستون جلوگیری می کند. بلینوستات  با تجمع هیستونهای استیله شده و پروتئین های دیگر ، بیان ژنهای سرکوبگر تومور را افزایش می دهد. درنهایت باعث مهار آنژیوژنز و یا آپوپتوز برخی از سلولهای تبدیل شده می شود.

بلینوستات یک مهارکننده هیستون دی استیلاز (HDAC) است که فعالیتهای مهارکننده pan-HDAC و فعالیتهای مهارکننده رشد و پیشگیری از آپوپتوز در سلولهای مختلف تومور ، از جمله سلولهای PTCL ، در غلظت های نانومولار را نشان می دهد.

جذب : در دسترس نیست

حجم توزیع : حجم توزیع 7/76 ± 409 لیتر است.

اتصال پروتئین : 92.2 تا 98.5 درصد بلینوستات به پروتئین متصل است.

متابولیسم : در ابتدا توسط UGT1A1 کبدی متابولیزه می شود. مهارکننده های  UGT1A1 تاثیر  بلینوستات را افزایش میدهند. همچنین بلینوستات تحت تأثیر آنزیم های CYP2A6 ،  CYP2C9 و CYP3A4 تحت متابولیسم کبدی قرار می گیرد و باعث تشکیل آمین بلینوستات و اسید بلینوستات می شود.

مسیر حذف : تقریباً 40٪ از دوز بلینوستات از طریق کلیه دفع می شود و کمتر از 2٪ از کل دوز بدون تغییر دفع میشود

نیمه عمر : نیمه عمر حذف 1.1 ساعت

لنفوم پوستی سلول های T

بلینوستات برای معالجه بیماران مبتلا به لنفوم سلول T محیطی عود کننده یا مقاوم میباشد. این یک روش درمانی جایگزین بالقوه برای بیمارانی است که پاسخ کافی به داروهای خط اول برای PTCL را تجربه نکردند.

دوز مصرفی در لنفوم سلول T محیطی ، عود کننده یا مقاوم : بصورت 1000  میلی گرم    روزانه  بصورت وریدی  در روزهای 1 تا 5 هر 21 روز( تا پیشرفت بیماری یا سمیت غیر قابل قبول )

 

دوز اولیه  برای بیماران با کاهش فعالیت UGT1A1 ، را به 750 میلی گرم کاهش دهید.

ندارد

اسهال , یبوست , سردرد , کاهش اشتها , سرفه , تهوع , گیجی , استفراغ , کاهش فشارخون , ادم محیطی , واکنش های محل تزریق , خارش , طولانی شدن فاصله QT , ترومبوسیتوپنی , فلبیت , خستگی , درد شکمی , آنمی , راش , هایپوکالمی , لرز , دیس پنه , افزایش لاکتات دهیدروژناز

واکسن مننگوکوک کنژوگه , جم فیبروزیل , واکسن زنده وبا , ایندیناویر , پالیفرمین , والرین , سیپونیمود

آتازاناویر: ممکن است غلظت سرمی بلینوستات را افزایش دهد. از مصرف همزمان خودداری کنید.

 

سرکوب مغز استخوان: ممکن است باعث ترومبوسیتوپنی ، لکوپنی و یا کم خونی شود. شمارش  سلولهای خونی را در ابتدا و در طول درمان کنترل کنید. ممکن است به کاهش دوز ، تأخیر در درمان یا قطع آن نیاز داشته باشد.

سمیت دستگاه گوارش: تهوع ، استفراغ و اسهال همراه با بلینوستات رخ می دهد. ممکن است نیاز به مدیریت داروهای ضد میکروبی و ضد درد داشته باشد

سمیت کبدی: ممکن است باعث ناهنجاری های آزمایش عملکرد کبد و سمیت کبدی کشنده شود. آزمایشات عملکرد کبد را در ابتدا و قبل از هر چرخه کنترل کنید. ممکن است به کاهش دوز ، تأخیر در درمان ، یا قطع دائمی آن نیاز داشته باشد

عفونت: عفونت های جدی (که گاهاً کشنده است) ، از جمله ذات الریه و سپسیس ، با درمان اتفاق افتاده است. در بیماران مبتلا به عفونت فعال تجویز نکنید.

آماده سازی:
هر ویال را با اضافه کردن 9 میلی لیتر آب مقطر استریل قابل تزریق به غلظت 50mg/ml برسانید. محتوای ویال را بچرخانید تا جایی که ذره ای قابل مشاهده در محلول حاصل وجود نداشته باشد. حجم مورد نیاز برای دوز تجویز شده را با سرنگ به یک سرم 250 میلی لیتری سدیم کلراید 0.9% انتقال دهید. محلول را از نظر ذرات معلق بررسی کنید. در صورت کدر بودن یا مشاهده ذرات استفاده نشود.
تجویز:
سرم را به یک ست تزریق با فیلتر 0.22 میکرون متصل کرده و طی حداقل 30 دقیقه به صورت IV تزریق کنید. در صورت بروز درد در محل تزریق یا سایر علائم منتسب به تزریق ، می توان زمان تزریق را به 45 دقیقه افزایش داد.
نگهداری:
ویال باز نشده: قابل نگهداری در دمای محیط
ویال رقیق شده با آب مقطر: قابل نگهداری در دمای محیط تا 12 ساعت
سرم حاوی دارو آماده شده : قابل نگهداری در دمای محیط تا 36 ساعت.

بر اساس مکانیسم عمل و یافته های سمیت ژنی بلینوستات ممکن است باعث آسیب به جنین شود.
توصیه می شود در خانم ها در طول درمان و تا 6 ماه بعد از آخرین دوز و در آقابان تا 3 ماه بعد از آخرین دوز اقدام به فرزند آوری نکنند.

.به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی در نوزاد شیرخوار ، به بیماران توصیه کنید که شیردهی در طول درمان  و تا 2 هفته بعد از آخرین دوز انجام نشود.

پانوبینوستات , رومیدپسین , ورینوستات

سرطان لنفوم لنفوم پوستی سلول های T