اطلاعات دارویی لفامولین

ضدباکتری پلوروموتیلین؛ ساخت پروتئین را از طریق تداخلات (پیوندهای هیدروژنی، تداخلات هیدروفوبیک، و نیورهای واندروالس)با جایگاه های A و P مرکز پپتیدیل ترانسفراز(PTC) در دامنه ی V 23s rRNA در زیرواحد 50S مهار می کند.

لفامولین فعالیت ضدباکتریایی شدیدی علیه میکروب های مختلف که در عفونت باکتریایی حاد پوستی و عفونت ساختاری پوستی شایع هستند، به اندازه ی پنومونی باکتریایی اکتسابی از جامعه، از خود نشان می دهد. این دارو فعالیت آنتی باکتریایی علیه میکروب های گرم مثبت و آتیپیک (مثل استرپتوکوکوش پنومونیه، لژیونلا پنوموفیلا، مایکوپلاسما پنومونیه، هموفیلوس آنفلوانزا و کلامیدوفیلا پنومونیه) نشان می دهد. همچنین لفامولین علیه استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین و انتروکوکوس فاسیوم مقاوم به ونکومایسین نیز فعالیت دارد. این دارو عفونت های پسودومونا ائروژینوزا را درمان نمی کند. طی مطالعات آزمایشگاهی، علیه نایسریا گنوره آ و مایکوپلاسما ژنیتالیوم نیز از خود فعالیت نشان داده است.

یادداشتی پیرامون طولانی کردن QT و کلستریدیوم دیفیسیل:
با توجه به برچسب FDA، لفامولین ممکن است اثراتی بر طولانی کردن فاصله ی QT قلبی داشته باشه و توصیه می شود که در بیماران با QT طولانی شناسایی شده یا آریتمی بطنی این دارو تجویز نشود. تجویز لفامولین همچنین در بیماران دریافت کننده ی داروهای آنتی آریتمی و سایر داروهای طولانی کننده ی QT، باید پرهیز شود. همانند سایر آنتی بیوتیک ها، خطر اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل با مصرف لفامولین افزایش می یابد، هر مورد اسهال باید از نظر کلستریدیوم دیفیسیل بررسی شود.

جدب:
فراهمی زیستی خوراکی: ~25%
زمان پیک پلاسما: 0.88-2 ساعت (خوراکی)

توزیع:
اتصال به پروتئین: 94.8-97.1%
حجم توزیع: 86.1  لیار

متابولیسم:
متابولیسم اولیه توسط CYP3A4

حذف:
نیمه عمر: 8 ساعت
کلیرانس کل بدن: 11.9 لیتر بر ساعت

ترشح:
وریدی:
مدفوع: 77.3% (4.2-9.1% تغییر نیافته)
ادرار: 15.5% (9.6-14.1% تغییر نیافته)
خوراکی:
مدفوع: 88.5% (7.8-24.8% تغییر نیافته)
ادرار: 5.3%

پنومونی باکتریایی حاصل از جامعه (CABP):
150 میلی گرم انفوزیون وریدی هر 12 ساعت(طی 60 دقیقه) برای 5 تا 7 روز
یا 600 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت تا 5 روز
برای تکمیل دوره درمان ممکن است از فرم وریدی به خوراکی تغییر پیدا کند.
تنظیم دوز در بیماران با حال وخیم کبدی مورد نیاز است.

کاربامازپین , کینین , دولاسترون , دوفتیلید , بپریدیل , پرومازین , داساتینیب , اومکلیدینیوم بروماید + ویلانترول استنشاقی , جفیتینیب , جمتوزومب , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , انترکتینیب , سارسایکلین , توکاتینیب , هالاون

تجویز آنتی بیوتیک در غیاب عفونت های باکتریایی اثبات شده یا به شدت مشکوک،خطر مقاومت باکتری ها را بالا می برد.

اسهال وابسته به کلستریدیوم دیفیسیل(CDAD) پس از استفاده از تقریبا همه ی عوامل آنتی باکتریایی گزارش شده است؛ از قبیل لفامولین. لذا اگر مشکوک یا قطعی باشد، ادامه ی درمان آنتی باکتریایی که علیه کلستریدیوم دیفیسیل عمل نمیکند توصیه نمی شود و باید قطع شود و دوره ی درمان علیه کلستریدیوم دیفیسیل شروع شود؛ بیماران مبتلا به اسهال را ارزیابی کنید.

بر اساس مطالعات حیوانی، ممکن است باعث آسیب به جنین شود.

درمورد طولانی کردن فاصله ی QT:
لفامولین در بیماران با QT طولانی مشهود، آریتمی های بطنی مثل تورساد د پوینت یا دریافت کننده های سایر داروهای طولانی کننده ی فاصله ی QT (مثل آنتی آریتمی های کلاس I یا III، ضد جنون ها، اریترومایسین، پیموزاید، موکسی فلوکساسین، ضدافسردگی های سه حلقه ای) منع مصرف دارد.
در بیماران با نارسایی کبدی یا کلیوی که نیازمند دیالیز هستند، اختلالات متابولیک مرتبط با نارسایی کلیوی ممکن است منجر به طولانی شدن QT بشود.
درصورت عدم امکان اجتناب از مصرف در بیماران در معرض طولانی شدن QT، یا دریافت کنندگان داروهای طولانی کننده ی QT،  پایش نوار قلب در طی درمان توصیه می شود.
مقدار افزایش QT ممکن است با افزایش غلظت لفامولین یا سرعت تزریق IV آن، افزایش یابد. از دوز توصیه شده یا سرعت تزریق تجویز شده تجاوز نکنید.

تجویز وریدی: طی یک ساعت انفوزیون شود.
تجویز خوراکی: قرص آن یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد غذا مصرف شود. قرص با یک لیوان کامل آب بلعیده شود(شکسته یا جویده نشود).

دوز فراموش شده:
بیشتر از 8 ساعت تا دوز بعدی دارو: باید دوز فراموش شده به سرعت مصرف شود.
کمتر از 8 ساعت تا دوز بعدی دارو: دوز فراموش شده را مصرف نکنید و طبق روال دوزینگ گذشته پیش بروید.

عوارض جانبی شایع دارو:
اسهال
طولانی شدن QT
بالا رفتن آنزیم های کبدی
تهوع
هیپوکالمی
بی خوابی
استفراغ
سردرد

بر اساس مطالعات حیوانی، ممکن است باعث آسیب به جنین شود.
قبل از شروع درمان، از وضعیت بارداری خانم های در سنین باروری مطمئن شوید.
به خانم ها در سنین باروری توصیه می شود که از روش های جلوگیری طی درمان و تا دو روز بعد از آخرین دوز بهره گیرند.

هیچ اطلاعاتی در مورد حضور لفامولین در شیر مادر، اثرات آن بر نوزاد شیرخوار، یا اثرات آن بر تولید شیر موجود نیست.
اطلاعات موجود در مورد حیوانات نشان می دهد که لفامولین در شیر ترشح می شود. وقتی یک دارو در شیر حیوانات حضور دارد، به این معنی است که ممکن است دارو در شیر انسان نیز ترشح شود.
با توجه به احتمال بروز عوارض جانبی جدی، به خانم های شیرده توصیه می شود که شیر را طی دوره درمان و تا دو روز بعد از آخرین دوز مصرفی، دوشیده و دور بریزند.