اطلاعات دارویی اوبینوتوزومب

برخلاف ریتوکسیماب ، که یک آنتی بادی CD20 نوع I کلاسیک است ، اوبینوتوزوماب به آنتی بادی های CD20 نوع II متصل می شود. وبا فعال كردن مستقيم مسيرهاي آپوپتوز داخل سلولي و فعال كردن سيستم مكمل باعث تخريب اين سلول ها مي شود. و اثر سیتوتوکسیک مستقیم بالاتری از آنتی بادی های کلاسیک CD20 دارد.

اوبینوتوزوماب  یک آنتی بادی مونوکلونال ضد CD20 از نوع II است. آنتی ژن CD20 در سطح لنفوسیتهای B و بالغ B بیان می شود. با اتصال به CD20  ، اوبینوتوزوماب سمیت سلولی وابسته به آنتی بادی و فاگوسیتوز سلولی وابسته به آنتی بادی را فعال می کند و منجر به مرگ سلولی می شود.

جذب

اوبينوتوزوماب از راه وريدي تجويز مي شود ، بنابراين جذب آن 100٪ است.

حجم توزیع

حجم توزیع اوبينوتوزوماب حدود 3.8 لیتر است.

اتصال پروتئین

اوبينوتوزوماب به پروتئين هاي پلاسما متصل نمي شود.

متابولیسم

اوبینوتوزوماب توسط کبد متابولیزه نمی شود.

مسیر حذف

مسیر حذف اوبینوتوزوماب مشخص نشده است

نیمه عمر

نیمه عمر اوبینوتوزوماب 4/28 روز است.

حذف و پاکسازی

حذف و پاکسازی اوبینوتوزوماب 0.09 لیتر در روز است.

سرطان خون لنفاوی مزمن

لنفوم فولیکولار

سرطان خون لنفاوی مزمن:
درمان شامل شش دوره درمان 28 روزه در ترکیب با کلرامبوسیل است:

چرخه 1 ، روز 1: 100 میلی گرم IV با سرعت 25 میلی گرم در ساعت و حداقل  طی 4 ساعت ؛ سرعت تزریق را افزایش ندهید.

چرخه 1 ، روز 2: 900 میلی گرم IV با 50 میلی گرم در ساعت در صورت عدم واکنش تزریق در طی تزریق قبلی میتوان هر 30 دقیقه سرعت را 50 میلی گرم در ساعت (تا حداکثر سرعت 400 میلی گرم در ساعت ) افزایش داد. اگر واکنش تزریقی در طی تزریق قبلی رخ داده باشد ، با 25 میلی گرم در ساعت تجویز کنید و میتوان هر 30 دقیقه سرعت را 50 میلی گرم در ساعت (تا حداکثر سرعت 400 میلی گرم در ساعت ) افزایش داد.

چرخه 1 ، روزهای 8 و 15 و چرخه های 2 تا 6

 روز 1: 1000 میلی گرم IV با 100 میلی گرم در ساعت اگر هیچ واکنش تزریقی در طول تزریق قبلی رخ نداده باشد میتوان  هر 30 دقیقه  سرعت را 100 میلی گرم در ساعت  (تا حداکثر سرعت 400 میلی گرم در ساعت ) افزایش داد. اگر واکنش تزریقی در طی تزریق قبلی رخ داده باشد ، با 50 میلی گرم در ساعت تجویز کنید و میتوان هر 30 دقیقه سرعت را 50 میلی گرم در ساعت (تا حداکثر سرعت 400 میلی گرم در ساعت ) افزایش داد.

توجه: اگر دوز مصرفی فراموش شد ، آن را در اسرع وقت تجویز کنید و برنامه دوز را تنظیم کنید تا فاصله زمانی بین دوزها حفظ شود.

 لنفوم فولیکولار:

1) برای بیماران مبتلا به لنفوم فولیکولی که طی 6 ماه پس از درمان با ریتوکسیماب یا یک رژیم حاوی ریتوکسیماب پاسخ نگرفته اند و یا پیشرفت کردند ، در شش دوره 28 روزه داروی اوبینوتوزوماب را با ترکیب بنداموستین تجویز کنید. بیمارانی که پاسخ کامل یا پاسخ جزئی به 6 چرخه اولیه دارند ، باید حداکثر 1000 میلی گرم داروی اوبینوتوزوماب را به عنوان مونوتراپی تا 2 سال ادامه دهند.

2) برای بیماران مبتلا به FL که قبلاً درمان نشده اند ، داروی اوبینوتوزوماب را با یکی از رژیم های شیمی درمانی زیر استفاده کنید:

- شش دوره 28 روزه در ترکیب با بنداموستین.

- شش چرخه 21 روزه در ترکیب با سیکلوفسفامید ، دوکسوروبیسین ، وین کریستین ، پردنیزولون (CHOP) و به دنبال آن 2 چرخه 21 روزه اضافی از اوبینوتوزوماب به تنهایی.

- هشت چرخه 21 روزه همراه با سیکلوفسفامید ، وینکریستین و پردنیزون / پردنیزولون / متیل پردنیزولون (CVP).

بیماران مبتلا به FL که قبلاً درمان نشده بودند و به پاسخ کامل یا پاسخ نسبی به 6 یا 8 چرخه اولیه دست یافتند ، باید حداکثر 1000 میلی گرم داروی اوبینوتوزوماب را به عنوان مونوتراپی تا 2 سال ادامه دهند.

در بیمارانی که به اوبینوتوزوماب یا  هر یک از مواد جانبی آن واکنشهای حساسیتی (به عنوان مثال ، آنافیلاکسی)  دارند ، منع مصرف دارد.

عوارض رایج :

کمردرد

مدفوع سیاه و قیر

خونریزی لثه

خون در ادرار یا مدفوع

تنگی قفسه سینه

لرز

سرفه

تب

گرگرفتگی

سردرد

گرفتگی صدا

کمردرد یا پهلو درد

حالت تهوع

ادرار دردناک یا دشوار

پوست رنگپریده

نقاط قرمز را روی پوست

گلو درد

مشکل تنفس

تنفس مشکوک با فشار

زخم ، زخم یا لکه های سفید دهان

خونریزی یا کبودی غیرمعمول

خستگی یا ضعف غیرمعمول

استفراغ

عوارض کمتر رایج :

درد ، سفتی یا تورم مفصل

دل درد

تورم پا یا پایین پا

عوارض با احتمال بروز نا مشخص :

تاری دید

گیجی

ادرار تیره

سرگیجه

خواب آلودگی

خستگی و ضعف عمومی

مدفوع به رنگ روشن

تشنج

درد بالای شکم یا معده

چشم و پوست زرد

عوامل دارای خواص ضد پلاکت (به عنوان مثال ، مهار کننده های P2Y12 ، NSAID ها ، SSRI ها و غیره) ممکن است اثر نامطلوب  دارو را افزایش دهند.

آلفوزوسین: ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

آمیفوستین: ممکن است اثر افت فشار خون آمیفوستین را افزایش دهند.

آمیسولپراید (خوراکی): ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

داروهای ضد انعقاد: ممکن است عوارض اوبینوتوزوماب را افزایش دهد.

باربیتورات: ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

باریسیتینیب: سرکوب کننده های سیستم ایمنی ممکن است اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی باریسیتینیب را افزایش دهند.

بنپریدول: ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

بریمونیدین (موضعی): ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

برومپریدول  : ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

کلادریبین: ممکن است اثر سرکوب سیستم ایمنی سرکوب کننده های سیستم ایمنی را افزایش دهد. از ترکیب خودداری کنید.

دفريپرون: ممکن است اثر نوتروپنيك دفريپرون را افزايش دهند.

دیازوکسید: ممکن است باعث کاهش فشار خون شود.

دیپیرون: ممکن است خطر آگرانولوسیتوز و پان سیتوپنی افزایش یابد از ترکیب خودداری کنید.

اکیناسه: ممکن است اثر درمانی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را کاهش دهد.

 : Fingolimod    ممکن است اثر سرکوب کنندگی سیستم ایمنی Fingolimod را افزایش دهند.

ایمنی و اثر بخشی در بیماران زیر 18 سال ثابت نشده است.

به بیماران توصیه کنید در صورت مشاهده علائم واکنش های تزریقی (به عنوان مثال سرگیجه ، حالت تهوع ، لرز ، تب ، استفراغ ، اسهال ، مشکلات تنفسی ، درد قفسه سینه) به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشند.

-به بیماران توصیه کنید که در صورت بروز علائم سندرم (TLS)  به عنوان مثال ، حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، بی حالی  با پزشک مشورت کنند.

-به بیماران توصیه کنید که به دنبال علائم عفونت (به عنوان مثال تب ، سرفه) فوراً به پزشک مراجعه کنند.

-به بیماران توصیه کنید که علائم هپاتیت (به عنوان مثال ، بدتر شدن خستگی ، تغییر رنگ زرد رنگ پوست یا چشم ها) فوراً به پزشک مراجعه کنند.

-به بیماران توصیه کنید که در صورت علائم عصبی (به عنوان مثال ، گیجی ، سرگیجه ، از دست دادن تعادل ، مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن ، مشکلات بینایی) با پزشک مشورت کنند.

اوبینوتوزومب ممکن است به جنین آسیب برساند. در مورد استفاده از اوبینوتوزومب در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید. زنان (در سنین باروری) هنگام استفاده از اوبینوتوزومب  و به مدت 6 ماه پس از درمان باید از روشهای ضد بارداری استفاده کنند.