اطلاعات دارویی فلونیترازپام

مکانیسم اثر

بنزودیازپین ها به طور غیر اختصاصی به گیرنده های بنزودیازپین BNZ1 متصل می شوند، که خواب را میانجی گری می کند و BNZ2 که بر شل شدن عضله، فعالیت ضد تشنج، هماهنگی حرکتی و حافظه تأثیر می گذارد. از آنجا که تصور می شود گیرنده های بنزودیازپین با گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید-A جفت می شوند، این با افزایش میل GABA به گیرنده GABA، اثرات GABA را افزایش می دهد. اتصال انتقال دهنده عصبی مهارکننده GABA به محل باعث باز شدن کانال کلراید نتیجه آن ایجاد غشای سلولی هایپرپلاریزه است که از تحریک بیشتر سلول جلوگیری می کند.

فارماکودینامیک

جذب : 50٪ (شیاف) و 64-77٪ (خوراکی)
نیمه عمر : 18-26 ساعت
متابولیسم : کبدی

موارد مصرف فلونیترازپام

برای درمان کوتاه مدت بی خوابی های شدید، که پاسخگوی به سایر خواب آورها نباشد.

تداخلات دارویی

پرگابالین , دوکسپین , هیدروکسی زین , کلردیازپوکساید , کلرفنیرامین , بوتالبیتال و استامینوفن , تمازپام , اپیوم , کاریپرازین , کوسینتروپین , تولکاپون , کوآزپام , ات کلر وینول , اتوتوئین

هشدارها

1- علائم مصرف بیش از حد فلونیترازپام شامل گیجی ، کما ، اختلال در هماهنگی ، خواب آلودگی و کندی زمان واکنش است.