اطلاعات دارویی پیریبدیل

این دارو مشتق پیپرازین است که آگونیست گیرنده های D₂ and D_{3 دوپامینی و آدرنورسپتور آلفا 2 می باشد}

این دارو یک ترکیب شیمیایی سنتز شده است که برخلاف بسیاری از داروی آنتی پارکسینسون خاصیت ارگوت ندارد ولی در عین حال تمایل شدیدی به رسپتورهای دوپامینی دارد و از این طریق باعث القا خاصیت دوپامینرژیک می شود.  

اطلاعات فارماکوکینتیک محدودی از این دارو در دسترس می باشد به طور کل مطالعات نشان می دهند مصرف خوراکی این دارو جذب و توزیع بالایی در بدن دارد. متابولیسم از طریق کبد صورت میگیرد و کلیرانس کلیوی پایینی دارد.

پارکینسون , اختلال دوقطبی , سرگیجه , مشکلات حرکتی , ایسکمی مغزی

دز این دارو باید به تدریج افزایش یابد و معمولا هر 3 روز 50 میلی گرم اضافه می شود.
مقدار مصرف در بیمارانی که لوودپا مصرف میکنند: 150 تا 250 میلی گرم روزانه در 3 تا 5 دز جداگانه
مقدار مصرف در بیمارانی که لوودپا مصرف می کندد: دز مصرف پیریبدیل اینبیماران کاهش می یابد برای مثال 20 میلی گرم پیریبدیل با 100 میلی گرم لوودپا یا 80 میلی گرم پیریبدیل با 140 میلی گرم لوودپا.

بارداری , سکته مغزی , ازدیاد حساسیت , تغییرات فشار خون , حمله قلبی

تهوع , گیجی , استفراغ , سردی دست و پاها , سرگیجه , مشکلات کبدی , پدیده رینود , اختلال حرکتی تاخیری , کرامپ پا

بوتالبیتال و استامینوفن , راملتون , اپیوم , کاریپرازین , تولکاپون , کوآزپام , بروموپراید , هالوپریدول , کلونیدین , اتوتوئین

ازدیاد حساسیت ، سکته مغزی ، حمله حاد قلبی ، فشار خون کنترل نشده و بارداری از جمله شرایطی هستند که مصرف دارو باید قطع گردد.

گروه X

مصرف این دارو در بارداری مجاز نمی باشد.