اطلاعات دارویی فیداکسومیسین

● فیداکسومایسین RNA پلیمراز باکتریایی را که یک آنزیم کلیدی لازم برای رونویسی در باکتری است، مهار می کند.

● این مهار به طور خاص RNA پلیمراز کلستریدیوم دیفیسیل، باکتری مسئول ایجاد عفونت را هدف قرار می دهد.

● با هدف قرار دادن انتخابی C. difficile، فیداکسومایسین اختلال در میکروبیوتای طبیعی روده را به حداقل می رساند و خطر عود عفونت را که اغلب با سایر آنتی بیوتیک ها همراه است کاهش می دهد.

● فعالیت باکتری کش فیداکسومایسین وابسته به غلظت است.

● این دارو در درجه اول بر تقسیم فعال سلول های C. difficile با مهار سنتز RNA تأثیر می گذارد و منجر به کاهش رشد باکتری می شود.

● با توجه به انتخابی بودن آن برای C. difficile و کمترین تأثیر آن بر سایر فلورهای روده، اعتقاد بر این است که احتمال عود پس از درمان را کاهش می دهد.

● فیداکسومایسین به مقدار کم از دستگاه گوارش جذب می شود و در روده موضعی می ماند.

● قرار گرفتن در معرض سیستمیک کم است که به حفظ اثربخشی آن در برابر سی.دیفیسیل کمک می کند و در عین حال خطر عوارض جانبی سیستمیک را کاهش می دهد.

● فیداکسومایسین از طریق مدفوع با حداقل متابولیسم در کبد دفع می شود.

● درمان اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) در بزرگسالان.

● برای مواردی در نظر گرفته شده است که مزایای اقدام هدفمند آن علیه C. difficile بیشتر از خطرات بالقوه است.

● دوز توصیه شده فیداکسومایسین معمولاً 200 میلی گرم خوراکی دو بار در روز به مدت 10 روز است.

● مهم است که دوره کامل درمان را کامل کنید حتی اگر علائم قبل از پایان دوره درمان بهبود یابد.

● فیداکسومایسین در بیمارانی که حساسیت مفرط شناخته شده به دارو یا هر یک از اجزای آن دارند منع مصرف دارد.

● نباید برای عفونت های سیستمیک یا سایر انواع اسهال که توسط C. difficile ایجاد نمی شود استفاده شود.

● عوارض جانبی شایع ممکن است شامل تهوع، استفراغ، درد شکم و اختلالات گوارشی باشد.

● عوارض جانبی کمتر شایع اما بالقوه جدی می تواند شامل واکنش های آلرژیک، اسهال شدید و التهاب روده باشد.

● مصرف همزمان با مهارکننده های قوی CYP3A4 (مانند کتوکونازول، کلاریترومایسین) ممکن است غلظت فیداکسومایسین را افزایش دهد و به طور بالقوه منجر به عوارض جانبی شود.

● فیداکسومایسین به طور قابل توجهی توسط آنزیم های CYP متابولیزه نمی شود و کمتر با داروهای متابولیزه شده از طریق این مسیرها تداخل دارد.

● فیداکسومایسین باید فقط برای عفونت های ناشی از C. difficile استفاده شود و نه برای سایر انواع عفونت ها.

● ممکن است برای بیماران با سابقه واکنش های حساسیت به دارو مناسب نباشد.

● در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبدی با احتیاط مصرف شود.

● در طول درمان علائم اسهال مداوم یا بدتر شدن را تحت نظر بگیرید.

● مصرف همزمان با برخی داروها ممکن است بر اثربخشی آن تأثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

● ایمنی فیداکسومایسین در دوران بارداری به خوبی ثابت نشده است.

● مزایا و خطرات باید قبل از مصرف در افراد باردار به دقت در نظر گرفته شود.

● پزشک باید در هنگام تجویز فیداکسومایسین برای بیماران باردار، مزایای بالقوه را در برابر خطرات احتمالی ارزیابی کنند.