اطلاعات دارویی لاکوزامید

لاکوزامید با بستن کانال‌های سدیمی در مغز با مکانیسمی منحصر به فرد، منجر به کاهش فعالیت‌های غیر طبیعی مغز شده و تشنج فرد را کنترل می‌کند. 

لاکوزامید به همراه سایر داروها برای درمان تشنج جزئی که یک نوع از صرع است به کار می‌رود. تشنج جزئی شامل طیفی از علائم است که به دلیل فعالیت‌های الکتریکی غیرطبیعی در مغز به وجود می‌آید. این فعالیت‌های الکتریکی در بخش کوچکی از مغز ایجاد می‌شود بنابراین علائمی که ایجاد می‌کند به صورت موضعی می‌باشد. از آنجایی که بخش‌های مختلف مغز قسمت‌های متفاوتی از بدن را کنترل می‌کنند بنابراین اختلال الکتریکی بر ناحیه مشخصی از بدن تأثیر گذار خواهد بود. در برخی مواقع این اختلالات الکتریکی به سایر نقاط مغز نیز گسترش پیدا می‌کند و تشنج عمومی را پدید می‌آورد.

• فراهمی زیستی: ~ 100 درصد
• اوج زمان پلاسما: 1-4 ساعت
• اتصال پروتئینی: کمتر از 15 درصد
• حجم توزیع: 6 L / kg
• متابولیسم:

عمدتا توسط ایزوآنزیم های CYP 3A4 و 2C9 متابولیزه می شود.

کنترل و درمان تشنج‌های کانونی (فوکال)

لاكوزامید در ابتدا در دوزهای خوراكی 50 میلی گرم دو بار در روز ، با دوز كلی 100 میلی گرم در روز تجویز می شود. دوز را می توان  حداكثر دوز 200 تا 400 میلی گرم در روز افزایش داد. آزمایشات بالینی نشان داد که دوز 600 میلی گرم در روز موثرتر از دوز 400 میلی گرم در روز نیست ، اما منجر به واکنش های جانبی بیشتری می شود.

لاکوزامید می توانداز طریق تزریق در غلظت 200 میلی گرم در 20 میلی لیتر یا توسط محلول خوراکی در غلظت 10 میلی گرم در میلی لیتر تجویز شود.

برای استفاده در کودکان:

دوز مصرفی در کودکان براساس وزن بدن است.

• بین 11 کیلوگرم و کمتر از 30 کیلوگرم: هر روز 6 - 12میلی گرم
• بین 30 کیلوگرم و کمتر از 50 کیلوگرم: هر روز 4 – 8 میلی گرم در هر کیلوگرم
• برای 50 کیلوگرم و بالاتر: با 50 میلی گرم دو بار در روز شروع کنید و دوز را بطور هفتگی تا رسیدن به دوز توصیه شده افزایش دهید
  
  

• دو بینی، توهم.
• احساس سرگیجه، گویی ممکن است بیهوش شوید؛
• ضربان قلب سریع، کند ،لرزش در قفسه سینه؛
• تنگی نفس؛
• تب، دانه دانه شدن پوست، غدد متورم، علائم آنفلوانزا؛
• کبودی، سوزش شدید، بی حسی، درد، ضعف عضلات؛
• حالت تهوع، درد بالای معده ، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاکستری رنگ ، زردی (زرد شدن پوست یا چشم ها)؛
• درد پایین کمر، ادرار تیره یا خونی،ورم پاها، افزایش وزن سریع،
• کمتر از حد معمول ادرار کردن.

• سردرد، سرگیجه؛
• مشکلات بینایی؛یا
• حالت تهوع.

قبل از مصرف این دارو

اگر به لاکوزامید حساسیت دارید نباید از آن استفاده کنید.

برای اطمینان از این که لاکوزامید برای شما مضر نیست، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• بیماری کلیوی؛
• بیماری کبد؛
• سابقه افسردگی، افکار یا اقدامات مربوط به خودکشی، سوء مصرف مواد مخدر یا الکل؛
• فنيل كتونوريا (PKU؛ حالت مايع لاكوزامايد ممكن است حاوي اسیدآمینه فنيل آلانين باشد)؛
• مشکلات عصبی ناشی از دیابت؛
• شرایط جدی قلبی مانند انسداد دهلیزی بطنی نارسایی قلبی یا دچار سایر اختلالات شدیدقلبی باشید.

برخی از افراد حین مصرف لاکوزامید افکاری راجع به خودکشی دارند. پزشک شما پیشرفت شما را در ویزیت های منظم بررسی خواهد کرد. خانواده یا سایر مراقبین شما نیز باید به تغییرات خلق و خو و یا علائمتان توجه داشته باشند.

حین چند ماه اول درمان یا هر بار که دوز مصرفی تان تغییر کرد،اگر افسردگی یا افکار جدید یا پیشرونده ای مربوط به خودکشی داشتید، با پزشک خود تماس بگیرید.

در صورت بارداری،از دستورالعمل پزشک خود در مورد مصرف داروی ضد تشنج(صرع) پیروی کنید. کنترل تشنج در دوران بارداری بسیار مهم است چون تشنج ممکن است به مادر و فرزند آسیب برساند. بدون مشورت با پزشکتان، مصرف این دارو را شروع یا قطع نکنید و درصورت باردار شدن بلافاصله به پزشکتان اطلاع دهید.

اینکه آیا لاکوزاماید به شیر مادر انتقال می یابد یا می تواند به نوزاد در حال تغذیه با شیر مادر آسیب برساند، مشخص نشده است. در صورت شیردهی به یک نوزاد هنگام استفاده از این دارو، به پزشکتان اطلاع دهید.

مصرف این دارو را بطور ناگهانی قطع نکنید. توقف ناگهانی ممکن است موجب افزایش تشنج شود. از دستورالعمل های پزشکتان در مورد کاهش دوز پیروی کنید.

اگر تشنج هایتان بدتر شد و یا هنگام مصرف این دارو ، بیشتر دچار تشنج شدید، با پزشکتان تماس بگیرید.

چنانچه شما در دوران بارداری یا شیردهی هستید و یا قصد بارداری را دارید، قبل از مصرف این دارو با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
از آنجایی که اثر استفاده لاکوزامید روی بارداری، جنین و کودک تازه متولدشده شناسایی نشده است، استفاده از لاکوزامید در صورتی که در دوران بارداری یا شیردهی هستید، توصیه نمی‌شود.