اطلاعات دارویی سفپیروم

سفالوسپورین ها باکتری کش هستند و عملکرد آنها مانند سایر آنتی بیوتیک های β-lactam (مانند پنی سیلین ها) است ، اما حساسیت کمتری به بتالاکتاماز ها دارند. سفالوسپورین ها سنتز لایه پپتیدو گلیکان را که تشکیل دهنده دیواره سلول باکتری است مهار می کنند. لایه پپتیدو گلیکان برای یکپارچگی ساختاری دیواره سلول مهم است. مرحله نهایی پیوند در سنتز پپتیدو گلیکان توسط پروتئین های اتصال دهنده پنی سیلین (PBP) تسهیل می شود. PBP ها در انتهای موروپپتیدها (پیش سازهای پپتیدو گلیکان) به D-Ala-D-Ala متصل می شوند تا پپتیدو گلیکان را بهم پیوند دهند. آنتی بیوتیک های بتا لاکتام از سایت D-Ala-D-Ala تقلید می کنند و بدین ترتیب از بازگشت پیوند PBP به پپتیدو گلیکان جلوگیری می کنند.

سفپیروم به یك یا چند پروتئین متصل شونده به پنی سیلین (PBP) متصل می شود بطوریکه از مرحله نهایی سنتز پپتیدو گلیكان در دیواره سلولی باكتری جلوگیری می كند ، بنابراین از بیوسنتز باکتری جلوگیری كرده و سنتز دیواره سلولی را كه منجر به مرگ سلول باكتری می شود ، مهار می كند.

• سفپیروم از دستگاه گوارش به طور ضعیف جذب می شود و بنابراین فقط از راه تزریق داخل وریدی یا عضلانی استفاده می شود.

سفپیروم در درمان بیماری های التهابی عفونی ناشی از باکتری های حساس مانند : سپسیس / باکتریمی ؛ عفونت های ادراری پیچیده  از جمله پیلونفریت و التهاب مثانه. عفونت های تنفسی ، از جمله ذات الریه آبسه ریه ؛ عفونت های پوستی و بافت نرم, عفونت زخم و عفونت در بیماران مبتلا به نوتروپنی استفاده می شود.

1-2 گرم هر 12 ساعت از طریق تزریق داخل وریدی در طی 3-5 دقیقه و یا انفوزیون طی 30-20 دقیقه

آلرژی شدید به سفالوسپورین ها ، بارداری ، شیردهی ، کودکان زیر 12 سال.

سفالوسپورین ها می توانند طیف وسیعی از عوارض جانبی ایجاد کنند ، از جمله:
ناراحتی معده
حالت تهوع
استفراغ
اسهال
عفونت مخمر یا برفک دهانی
سرگیجه
اسهال آبکی
درد شکم
تب
کاهش اشتها

در صورت مصرف همزمان با پروبنسید کلیرانس دفع این دارو کاهش می یابد.

در موارد زیر مصرف با احتیاط صورت گیرد:آلرژی به پنی سیلین یا سفالوسپورین ها. نقص کلیه ، مشکلات  هماتولوژیک ؛ بارداری و شیردهیهنگام تجویز دارو برای بیماران مبتلا به بیماری های دستگاه گوارش ، از جمله کولیت اولسراتیو ، آنتریت و نارسایی شدید کلیه ، باید دقت شود.