اطلاعات دارویی ریمکسولون

● ریمکسولون برای درمان التهاب چشم ناشی از جراحی، عفونت یا علل دیگر اندیکاسیون دارد.

● ریمکسولون معمولاً به صورت قطره چشمی تجویز می شود و دوز معمول آن 1 یا 2 قطره در چشم(های) آسیب دیده چهار بار در روز است.

● ریمکسولون نباید در بیماران مبتلا به عفونت های ویروسی یا قارچی چشم و یا در بیماران مبتلا به عفونت های باکتریایی درمان نشده استفاده شود.
● همچنین در بیمارانی که سابقه حساسیت به هر یک از ترکیبات ریمکسولون دارند نباید استفاده شود.

● عوارض جانبی رایج ریمکسولون شامل افزایش فشار داخل چشم، سوزش یا سوزش چشم و تاری دید است.
● سایر عوارض جانبی احتمالی شامل درد چشم، قرمزی، ریزش اشک یا ترشح است.

● ریمکسولون ممکن است با سایر داروها مانند داروهای ضد انعقاد یا سایر داروهای استروئیدی تداخل داشته باشد.
● مهم است که قبل از شروع ریمکسولون، پزشک خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید.

● ریمکسولون ممکن است باعث تاری دید شود، بنابراین مهم است تا زمانی که بینایی پاک شود از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید.
● استفاده طولانی مدت از ریمکسولون همچنین می تواند خطر ابتلا به آب مروارید و گلوکوم را افزایش دهد.

● ریمکسولون نباید در بیماران مبتلا به عفونت های ویروسی یا قارچی چشم و یا در بیماران مبتلا به عفونت های باکتریایی درمان نشده استفاده شود.
● در بیماران مبتلا به دیابت، فشار خون بالا، یا سابقه آب مروارید یا گلوکوم ناشی از استروئید باید با احتیاط مصرف شود.

● ریمکسولون در دسته بارداری C طبقه بندی می شود، به این معنی که مشخص نیست که آیا به جنین در حال رشد آسیب می رساند یا خیر.
● ریمکسولون فقط در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید آن بیشتر از خطرات آن باشد.