اطلاعات دارویی موپیروسین

موپیروسین مهارآنزیم RNA سنتتاز و مهار ساخت پروتئین در باکتری عمل میکند .

موپیروسین با اتصال به آنزیم ایزولوسیل ترانسفراز RNA سنتتاز باکتری بصورت برگشت پذیر, باعث مهار ساخت پروتئین در باکتری شده و جلوی رشد آن را می گیرد. موپیروسین در دوز فرم موضعی اثرات باکتریوسیدی دارد .

موپیروسین به صورت موضعی مصرف شده و جذب پوستی ناچیزی دارد. در صورت مصرف تزریقی یا خوراکی سریعا متابولیزه شده و اثرات ضد باکتری خود را از دست می دهد, دارو و متابولیت های آن نیمه عمر حدود 20 تا 80 دقیقه دارند و در نهایت توسط کلیه ها دفع می شوند.

زرد زخم , عفونت های باکتریایی پوستی ثانویه , عفونت استافیلوکوکی داخل بینی

پماد بینی برای عفونت استافیلوکوک طلایی داخل بینی در افراد بالای 12 سال : در هر سمت بینی نصف تیوپ پماد بینی 2 مرتبه در روز برای مدت 5 روز.
عفونت زرد زخم در افراد بزرگتر از 2 ماه : مقدار مناسبی از پماد روی زخم 3 مرتبه در روز.
عفونت پوستی ثانویه در افراد بزرگتر از 3 ماه : مقدار مناسبی از پماد روی زخم 3 مرتبه در روز برای مدت 10 روز.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

تهوع , سردرد2 , خشکی دهان , اسهال , سرفه , خارش , درد شکمی , وزوز گوش , عفونت مجدد , راش , حساسیت موضعی , التهاب ملتحمه1 , تحریک مخاط بینی

مگلیتول

• احتمال آلرژی سبستمیک شدید شامل آنافیلاکسی, کهیر, آنژیوادم و راش ژنرالیزه وجود دارد .
• در مصرف این دارو از تماس دارو با چشم اجتناب شود و در صورت آغشتگی با آب فراوان شسته شود .
• در صورت مصرف طولانی مدت امکان عفونت مجدد و رشد قارچ در محل وجود دارد .
• برای استفاده از این دارو در بینی تنها فرم پماد بینی که ملح کلسیم دارو است بایستی استفاده شود .
• این دارو روی سایر سطوح مخاطی نباید استفاده شود .

• در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود :
• بارداری یا قصد بارداری, شیردهی, الرژی به دارو, سوختگی یا زخم باز و مشکلات کلیوی .
• پماد فقط برای مصارف موضعی است و نبایستی در سطوح مخاطی و دهان و بینی استفاده شود ( فرم خاصی جهت مصرف بینی فرموله شده است).
• در صورت عدم بهبودی یا بدتر شدن علائم طی 3 تا 5 روز مراجعه مجدد به پزشک ضروری است.
• دوره درمان این دارو بایستی کامل شود تا مقاومت باکتریایی ایجاد نشود.

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

اریترومایسین , تتراسیکلین , جنتامایسین , نیتروفورازون , باسیتراسین