اطلاعات دارویی فم تراستوزومب

مکانیسم اثر

کمپلکس مزدوج آنتی بادی دارویی (ADC) با هدف HER2 که حاوی ضد HER2 IgG1 انسانی ، تراستوزوماب است و به طور کووالانسی به مهار کننده توپوایزومراز دروکستکان مرتبط است.
HER2 یک پروتئین تقویت کننده رشد گیرنده تیروزین کیناز است که در سطح برخی از سلولهای سرطانی یافت می شود و با بیماری تهاجمی در بیماران سرطانی پستان همراه است. آنتی بادی های ضد HER2 از رشد سلول های توموری که بیش از حد HER2 را بیان می کنند ، جلوگیری می کنند
مهار کننده های توپوایزومراز I به مجموعه I-DNA توپوایزومراز متصل می شوند و از بستن رشته DNA شکافته جلوگیری می کنند این منجر به شکستگی دو رشته ای DNA ، و در نهایت ، مرگ سلول و خاتمه تکثیر سلولی می شود.

فارماکودینامیک

فم تراستوزومب یک گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (HER2) است که از یک آنتی بادی دارویی هدایت می شود و متشکل از یک آنتی بادی مونوکلونال IgG1 انسانی است ، که دارای توالی اسید آمینه مشابه تراستوزوماب (و HER2 را هدف قرار می دهد) ، یک اتصال دهنده مبتنی بر تتراپپتاید ، و جز c سیتوتوکسیک ، یک مهار کننده توپوایزومراز . جز دروکستکان یک اتصال قابل تجزیه و مهار کننده توپویزومراز ، DXd (یک مشتق اگزاتکان) است. با اتصال به HER2 بر روی سلولهای توموری ، فم تراستوزومب تحت تجزیه داخلی و تجزیه پیوند داخل سلولی توسط آنزیم های لیزوزومی قرار می گیرد ، DXd آزاد می شود و منجر به آسیب DNA و مرگ سلول می شود.

فارماکوکینتیک

حجم توزیع: 2.7 لیتر
متابولیسم: تجزیه از طریق مسیرهای کاتابولیکی به پپتیدهای کوچک و اسیدهای آمینه.  
کلیرنس: 0.42 لیتر در روز
نیمه عمر: 5.7 روز
پروتئین باندینگ 97 درصد

موارد مصرف فم تراستوزومب

سرطان پستان , سرطان

مقدار مصرف فم تراستوزومب

-5.4 میلی گرم در کیلوگرم تزریق IV هر 3 هفته (چرخه 21 روزه) 

موارد منع مصرف

ندارد.

عوارض جانبی فم تراستوزومب

کم خونی , سردرد , کاهش اشتها , بثورات جلدی , سرگیجه , کاهش پلاکت خون , کاهش نوتروفیل خون , کاهش گلبول سفید خون , واکنش های محل تزریق , خشکی چشم , افزایش ALT , افزایش AST , ترومبوسیتوپنی , خستگی , تنگی نفس , لکوپنی , کاهش هموگلوبین , آلوپسی , عفونت دستگاه تنفسی فوقانی , نوتروپنی , هیپوکالمی , بیماری بینابینی ریه

تداخلات دارویی

آلیروکوماب , اپی روبیسین , اینفلیکسی ماب , دانوروبیسین , دفریپرون , دوکسوروبیسین , فینگولیمود , تالیموژن لاهرپارپوک , واکسن زوستر , اوزانیمود , باریسیتینیب , روتاویروس , واکسن حصبه (تیفوئید) , سیپونیمود , واکسن تب زرد , ساماریوم اس ام 153 لکسیدرونام , واکسن واریسلا زوستر , واکسن سرخک , واکسن اوریون , واکسن سرخجه , مکلورتامین , گولیمومب , واکسن زنده ب ث ژ , والروبیسین , پالیفرمین , توفاسیتینیب , آدالیمومب , سرتولیزوماب , ناتالیزومب , کلادریبین , کلوزاپین , ایداروبیسین , واکسن آنفلوانزا , تری فلونوماید

هشدارها

-سرکوب مغز استخوان: ممکن است نوتروپنی شدید شامل سمیت درجه 3 و 4 و تب نوتروپنیک باشد. زمان متوسط ​​شروع اولین بار 1.4 ماه بود (دامنه: 0.3 تا 18 ~ ماه). قبل از شروع درمان ، قبل از هر دوز ، و همانطور که از نظر بالینی نشان داده شده است ، CBC را کنترل کنید. بسته به شدت ، نوتروپنی ممکن است به قطع درمان و یا کاهش دوز نیاز داشته باشد.
-سمیت قلبی: بیماران تحت درمان با فم تراستوزومب ممکن است در معرض خطر افزایش ابتلا به اختلال عملکرد بطن چپ باشند. نارسایی بطن چپ (LVEF) با داروهای گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال ضد انسانی (HER2) ، از جمله فم تراستوزومب مشاهده شده است. موارد کاهش LVEF بدون علامت گزارش شده است. فم تراستوزومب در بیماران با سابقه بیماری قلبی از نظر بالینی قابل توجه یا LVEF <50٪ قبل از شروع درمان مورد مطالعه قرار نگرفته است. LVEF را قبل از شروع فم تراستوزومب و در فواصل منظم در طول درمان ارزیابی کنید همانطور که از نظر بالینی نشان داده شده است. کاهش LVEF را از طریق قطع درمان کنترل کنید. در صورت تأیید LVEF کمتر از 40٪ یا کاهش مطلق از سطح پایه> 20٪ ، داروی فم تراستوزومب را برای همیشه قطع کنید. در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی علامت دار داروی فم تراستوزومب به طور دائم قطع شود.
سمیت دستگاه گوارش: فم تراستوزومب با پتانسیل متوسط ​​تحریک دستگاه گوارش همراه است. داروهای ضد استفراغ برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ توصیه می شود .
سمیت ریوی: بیماری بینابینی ریه: بیماری بینابینی ریه (ILD) و پنومونیت ، از جمله موارد کشنده ، با فم تراستوزومب گزارش شده است. علائم و نشانه ها از جمله سرفه ، تنگی نفس ، تب و سایر علائم تنفسی جدید یا بدتر شده را ردیابی و به سرعت بررسی کنید. قطع داروی فم تراستوزومب در همه بیماران با ILD / پنومونیت درجه 2 یا بالاتر. به بیماران در مورد خطر و نیاز به گزارش فوری علائم توصیه کنید. زمان متوسط ​​شروع اولین بار 4.1 ماه بود (دامنه: 1.2 تا 8.3 ماه). ILD / پنومونیت ممکن است شدید یا تهدید کننده زندگی باشد. به بیماران توصیه کنید بلافاصله سرفه ، تنگی نفس ، تب و یا علائم تنفسی جدید یا بدتر را گزارش کنند. علائم و نشانه های ILD را کنترل کنید. به سرعت شواهد ILD ، از جمله تصویربرداری رادیوگرافی برای شک به ILD را بررسی کنید. مشاوره با یک متخصص ریه را در نظر بگیرید. برای ILD بدون علامت (درجه 1) ، درمان کورتیکواستروئید را در نظر بگیرید (به عنوان مثال ، 0/5 میلی گرم در کیلوگرم پردنیزولون یا معادل آن ، در صورت لزوم به تدریج تیپرینگ شود). از تجویز فم تراستوزومب تا بهبودی خودداری کنید. برای هر بیماری ILD (درجه 2) علامت دار ، داروی فم تراستوزومب را به طور دائم قطع کنید و به سرعت درمان کورتیکواستروئید را شروع کنید (به عنوان مثال ، 1 میلی گرم در کیلوگرم پردنیزولون یا معادل آن) و پس از بهبود ، تدریجاً کاهش می یابد (بیش از 4 هفته).

نکات قابل توصیه

جهت تزریق وریدی
اولین تزریق را طی 90 دقیقه انجام دهید. اگر تزریق اولیه به خوبی تحمل شد ، تزریقات بعدی را طی 30 دقیقه انجام دهید. به صورت بولوس استفاده نکنید. فقط با یک مجموعه تزریق ساخته شده از پلی الفین یا پلی بوتادین و یک فیلتر پلی اترسولفون یا پلی سولفون خطی 0.2 یا 0.22 میکرون استفاده کنید. در یخچال بگذارید محلول قبل از تجویز به دمای اتاق برسد. در صورت بروز علائم مربوط به تزریق ، سرعت تزریق را کاهش داده یا قطع کنید. برای واکنشهای شدید تزریق قطع دائمی کنید. از طریق همان خط IV با داروهای دیگر تجویز نشود.
فم تراستوزومب با پتانسیل متوسط ​​تحریک همراه است. داروهای ضد استفراغ برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ توصیه می شود .
نگهداری:
ویال های سالم را در دمای 2 درجه سانتیگراد تا 8 درجه سانتیگراد (36 درجه فارنهایت تا 46 درجه فارنهایت) نگهداری کنید. یخ نزند. در کارتن اصلی (تا زمان آماده سازی) برای محافظت در برابر نور نگهداری شود. محلول آماده سازی شده یا رقیق را تکان ندهید.
در صورت عدم استفاده فوری ، ویال های رقیق سازی شده را در دمای 2 درجه سانتیگراد تا 8 درجه سانتیگراد (36 درجه فارنهایت تا 46 درجه فارنهایت) تا 24 ساعت (از زمان رقیق سازی) نگهداری کنید. یخ نزند .محافظت در برابر نور اگر بلافاصله استفاده نشود ، محلول های رقیق شده برای تزریق را در دمای اتاق تا 4 ساعت (شامل آماده سازی و تزریق) یا در یخچال با دمای 2 درجه سانتیگراد تا 8 درجه سانتیگراد (36 درجه فارنهایت تا 46 درجه فارنهایت) تا 24 ساعت ذخیره کنید. یخ نزند در برابر نور محافظت کنید.

مصرف در بارداری

تاکنون به اثبات نرسیده است.

-بر اساس مکانیسم عملکرد آن ، ممکن است آسیب جنینی هنگام تجویز در زنان باردار ایجاد شود
هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده در زنان باردار در دسترس نیست
زنانی را که در حین بارداری یا در طی 7 ماه قبل از بارداری برای الیگوهیدرامنیوز ، تراستوزوماب دریافت کرده اند ، کنترل کنید. در صورت بروز الیگوهیدرامنیوس ، آزمایش جنین را انجام دهید که برای سن حاملگی مناسب باشد و با استانداردهای مراقبت جامعه مطابقت داشته باشد

مصرف در شیردهی

-هیچ اطلاعاتی در مورد وجود فم تراستوزومب در شیر انسان ، اثرات آن بر کودک شیرخوار یا اثرات آن بر تولید شیر وجود ندارد.
به زنان توصیه کنید در طول درمان و به مدت 7 ماه پس از آخرین دوز ، به آنها شیر ندهید.

دارو های مشابه

تراستوزوماب , لاپاتینیب , نراتینیب , توکاتینیب

برچسب ها