اطلاعات دارویی گلوکوبای (آکاربوز)

● مکانیسم اثر گلوکوبای شامل مهار فعالیت آنزیم های خاصی به نام آلفا گلوکوزیدازها در روده است.

● این آنزیم ها مسئول تجزیه کربوهیدرات های پیچیده به قندهای ساده تر مانند گلوکز هستند.

● گلوکوبای با مهار این آنزیم ها، هضم و جذب کربوهیدرات ها را کند می کند و منجر به افزایش آهسته تر قند خون بعد از غذا می شود.

● فارماکودینامیک گلوکوبای شامل تعامل خاص آن با آنزیم های آلفا گلوکوزیداز در روده است.

● گلوکوبای با مهار این آنزیم‌ها، تجزیه کربوهیدرات‌های پیچیده را به قندهای ساده‌تر کاهش می‌دهد و در نتیجه جذب گلوکز را به تاخیر می‌اندازد و سطح قند خون بعد از غذا (بعد از غذا) را کاهش می‌دهد.

● پس از مصرف خوراکی، گلوکوبای (آکاربوز) به مقدار کم از دستگاه گوارش جذب می شود.

● بیشتر دارو در روده ها باقی می ماند، جایی که اثرات خود را بر متابولیسم کربوهیدرات ها اعمال می کند.

● قسمت جذب نشده دارو از طریق مدفوع دفع می شود.

● در نتیجه، فراهمی زیستی سیستمیک گلوکوبای کم است و عملکرد آن عمدتاً در دستگاه گوارش رخ می دهد.

● گلوکوبای برای مدیریت دیابت نوع 2 به عنوان مکمل رژیم غذایی و ورزش توصیه می شود.

● این به کنترل سطح قند خون بعد از غذا (بعد از غذا) کمک می کند.

● دوز گلوکوبای (آکاربوز) ممکن است بسته به نیازهای فردی و پاسخ به درمان متفاوت باشد.

● معمولاً با دوز کم شروع می شود و به تدریج در صورت تحمل افزایش می یابد.

● به طور کلی، گلوکوبای به صورت خوراکی همراه با اولین لقمه هر وعده غذایی اصلی مصرف می شود.

● حساسیت مفرط: گلوکوبای نباید در افراد دارای حساسیت مفرط شناخته شده یا آلرژی به آکاربوز یا هر یک از اجزای آن استفاده شود.

● اختلالات روده: گلوکوبای در افراد مبتلا به برخی اختلالات روده مانند بیماری التهابی روده یا انسداد روده منع مصرف دارد، زیرا ممکن است این شرایط را تشدید کند.

عوارض گوارشی:
● شایع ترین عوارض جانبی گلوکوبای شامل نفخ شکم، اسهال، درد شکم و نفخ است.

● این اثرات معمولاً خفیف و گذرا هستند.

● با این حال، اگر آنها ادامه پیدا کنند یا شدید شوند، مهم است که با یک متخصص مشورت کنید.

هیپوگلیسمی:
● در حالی که گلوکوبای خود معمولاً باعث هیپوگلیسمی نمی شود، وقتی با سایر داروهای ضد دیابت ترکیب شود، ممکن است خطر کاهش قند خون را افزایش دهد.

● داروها یا مکمل‌های حاوی آنزیم‌های گوارشی، مانند آمیلاز پانکراس یا پانکرلیپاز، ممکن است با گلوکوبای تداخل داشته و اثربخشی آن را کاهش دهند.

● مهم است که پزشک را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل ها، مطلع کنید.

● گلوکوبای، زمانی که به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد دیابت استفاده شود، ممکن است خطر هیپوگلیسمی (قند خون پایین) را افزایش دهد.

● مهم است که سطح قند خون را به طور مرتب کنترل کنید و از علائم و نشانه های هیپوگلیسمی آگاه باشید.

نارسایی کبد یا نارسایی کلیه:
● افراد مبتلا به مشکلات کبدی یا کلیوی باید هنگام استفاده از گلوکوبای احتیاط کنند، زیرا ممکن است نیاز به تنظیم دوز یا نظارت دقیق داشته باشد.

اختلالات گوارشی:
● گلوکوبای ممکن است باعث ایجاد یا تشدید عوارض جانبی دستگاه گوارش مانند نفخ، اسهال یا ناراحتی شکمی شود.
● در صورت داشتن هر گونه بیماری گوارشی از قبل، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید.

● استفاده از گلوکوبای در دوران بارداری باید با یک متخصص مشورت شود.

● اطلاعات محدودی در مورد ایمنی آن در دوران بارداری در دسترس است و خطرات احتمالی آن برای جنین به خوبی شناخته نشده است.

● مهم است که مزایا را در مقابل خطرات احتمالی سنجیده و در صورت نیاز گزینه های درمانی جایگزین را در نظر بگیرید.

● سایر داروهایی که به کلاس مهارکننده های آلفا گلوکوزیداز تعلق دارند، مشابه گلوکوبای، میگلیتول هستند.

● آکاربوز و میگلیتول هر دو با مهار آنزیم آلفا گلوکوزیداز برای کمک به کنترل سطح قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کار می کنند.