اطلاعات دارویی سدیم کلراید تزریقی

به عنوان منبع آب و الکترولیت عمل می کند.

بسته به شرایط بالینی بیمار می تواند دیورز ایجاد کند.

راه دفع: عمدتا کلیه

طبق دستور پزشک دوز، سرعت و مدت تجویز بر مبنای شرایط هر بیمار(هدف استفاده، سن، وزن، درمان همزمان و شرایط بالینی و آزمایش ها) تنظیم می شود.

واکنش های انفوزیون/حساسیت شدید

داروهایی که ممکن است احتباس آب و سدیم را افزایش دهند

• در صورت بروز علایم یا نشانه های واکنش حساسیت شدید نظیر تاکی کاردی، درد قفسه سینه، تنگی نفس و گرگرفتگی انفوزیون را فورا قطع کنید.
• بسته به حجم و سرعت انفوزیون میتواند موجب تجمع آب یا حل شونده ها و در نتیجه رقیق شدن غلظت الکترولیت های سرم، بیش هیدراسیون/هایپروولمیا، احتقان، ادم ریوی یا اختلال تعادل اسید و باز شود. تغییر در این موارد را تحت نظر داشته باشید.
• این سرم را با احتیاط به افراد مبتلا یا در معرض هایپرناترمی، هایپرکلرمی یا اسیدوز متابولیک تزریق کنید.
• در تجویز این دارو در بیماران مبتلا یا در معرض هایپروولمی یا با شرایطی که موجب احتباس سدیم، تجمع مایعات و ادم می شود احتیاط کنید: هایپرآلدسترونیسم اولیه یا ثانویه (مثلا به خاطر فشارخون بالا، نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبدی نظیر سیروز، بیماری کلیوی یا پره اکلامپسی).برخی دارو ها می توانند موجب احتباس آب و سدیم شوند.
• در بیماران با نارسایی کلیه شدید احتیاط کنید چون این بیماری می تواند موجب احتباس سدیم شود.