اطلاعات دارویی والسارتان

والسارتان با مهار انتخابی متصل شدن آنژیوتانسین 2 به گیرنده AT1 در بسیاری از بافتها مانند عضلات صاف عروق و غده آدرنال ،اثر تنگ کنندگی عروق و ترشح آلدسترون آنژیوتانسین 2 را مهار می کند .از اینروعمل آن مستقل از مسیر سنتز آنژیوتانسین 2 می باشد .

والسارتان آنتاگونیست غیر پپتیدی رسپتور آنژیوتانسین 2 (تیپ AT1) می باشد که از طریق خوراکی فعال است .

حداکثر غلظت پلاسمایی والسارتان 2 تا 4 ساعت پس از مصرف بدست می آید. والزارتان پس از مصرف خوراکی بطور عمده (حدود 83%) از طریق مدفوع و مقدار کمی (حدود 13%) از طریق ادرار دفع می گردد.بیشتر دارو بصورت تغییرنیافته و تنها 20% بصورت متابولیت دفع می گردد. والسارتان تمایل بسیار بالایی (95%) برای اتصال به پروتئینهای پلاسما وعمدتا آلبومین دارد.

مقدار مصرف معمول برای نارسایی احتقانی قلب :بزرگسالان:
مقدار اولیه:40 mg خوراکی دو بار در روز.
مقدار نگهدارنده:80 تا 160 mg خوراکی دو بار در روز.مقدار مصرف باید به بالاترین مقدار قابل تحمل توسط بیمار افزایش داده شود.
مقدار مصرف معمول برای زیادی فشار خون:بزرگسالان:
مقدار اولیه:80 تا 160 mg خوراکی یکبار در روز.
مقدار نگهدارنده:80 تا 320 mg خوراکی یکبار در روز.
مقدار مصرف معمول برای زیادی فشار خون: کودکان:
6 تا 16 سال: مقدار اولیه: 1.3 mg/kg یکبار در روز (حداکثر 40 mg )
مقدار نگهدارنده: حداکثر 2.7 mg/kg (حداکثر 160 mg) یکبار در روز که با توجه به پاسخ بیمار تنظیم می گردد.

اسپیرونولاکتون , پاپاورین , تولترودین , دروسپیرنون , ریتوکسی ماب , متیل دوپا , یوهمبین , سیتاگلیپتین , پتاسیم سیترات , اپروسارتان , تریامترن , ترپروستینیل , تراندولاپریل , مکلوفنامات , بنازپریل , کاناگلیفلوزین , آنژیوتانسین II

1-استفاده از داروهای موثر بر سیستم رنین-آنژیوتانسین در سه ماهه دوم و سوم بارداری عملکرد کلیه جنین را کاهش می دهد و احتمال بیماری و مرگ جنین و نوزاد را افزایش می دهد.
2-بندرت افت فشار خون بیش از حد در بیماران مبتلا به فشار خون غیر پیچیده تحت درمان با والسارتان به تنهایی دیده می شود.
3-در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با احتیاط فراوان مصرف گردد.
4-احتمال بروز تغییر در عملکرد کلیه شامل نارسایی کلیوی حاد وجود دارد.

1- به بیماران توصیه کنید در صورت باردارشدن فورا به پزشک معالجه اطلاع دهند.
2- در موارد نادر آنژیوادم گزارش شده است.برخی از این موارد سابقه آنژیوادم با دیگر داروهای مهارکننده ACE را دارا می باشند.. والسارتان در بیماران دارای سابقه آنژیو ادم نباید مصرف شود.
3- در بیماران دیابتی تجویز همزمان والسارتان با آلیسکیرن انجام نگیرد.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

آلیسکایرن , اپروسارتان , کاندسارتان , تلمیزارتان | تلمیسارتان