اطلاعات دارویی لامیوودین

لامیوودین در درون سلول به فرم فعال تری فسفات تبدیل شده و با مهار نسخه برداری معکوس زنجیره انتهایی HIV از تکثیر ویروس جلوگیری می کند.

مهار تکثیر ویروس با مهار رونوشت برداری معکوس ازDNA ویروس

جذب و فراهمی زیستی دارو در مصرف خوراکی خوب است و لامیوودین به سرعت جذب شده و به صورت گسترده توزیع می شود. مصرف دارو با غذا تاثیر اندکی در جذب آن دارد. پروتئین بایندینگ کمتر از 36% و متابولیزاسیون اندک دارد و عمدتا در ادرار دفع می شود.

بزرگسالان :
* کنترل عفونت HIV : 150 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 300 میلی گرم روزانه ( بصورت ترکیبی با سایر داروهای ضد رترویروس )
*هپاتیت B مزمن : 100 میلی گرم روزانه خوراکی
*پروفیلاکسی HIV در تماس های پر خطر : 150 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز یا 300 میلی گرم روزانه تا 28 روز

کودکان :
*کنترل عفونت HIV در کودکان 3ماهه و بزرگتر : 4 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه 2 مرتبه و یا 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه 1 مرتبه ( حداکثر دوز مجاز 3000 میلی گرم روزانه)
*هپاتیت B مزمن در کودکان 2 ساله و بزرگتر : 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه 1 مرتبه (حداکثر دوز مجاز100 میلی گرم روزانه)
در بیماران مبتلا به مشکلات کلیوی دوز بایستی کاهش یابد.

دفراسیروکس , پگ اینترفرون آلفا 2بی , زالسیتابین , مگلومین کامپاند , ایباندرونات , پلی ساکارید آهن , نتیل مایسین سولفات , اماستاکسین

لامیوودین و سایر داروهای ضد رتروویروس ممکن است باعث لاکتیک اسیدوزیس و هپاتومگالی شدید شود که در مواردی مرگ و میر گزارش شده است. جنس مونث، مصرف طولانی مدت و چاقی ریسک فاکتور به حساب می آیند.
در صورت ایجاد علائمی از درگیری کبد و نیز اسیدوزلاکتیک بایستی دارو قطع شود.

لامیوودین تنها کنترل کننده عفونت HIV است و در حین مصرف امکان انتقال بیماری همچنان وجود دارد. بعلت امکان بروز مشکلات کبدی و لاکتیک اسیدوزیس در صورت بروز هر یک از علائم زیر با پزشک مشورت شود :
زردی پوست یا چشم ها، تیره شدن ادرار، مدفوع رنگ پریده، درد معده ، اسهال، استفراغ، تهوع، کاهش اشتهای ماندگار، تنفس کوتاه یا مشکل، ضربان قلب کند یا نامنظم، ضعف یا خستگی غیر معمول، درد ماهیچه ای، احساس سرما، سرگیجه و سردرد خفیف.
قطع یکباره لامیوودین در افراد مبتلا به هپاتیت B وHIV همزمان، ممکن است باعث آسیب شدید کبد شود و بیمار بایستی کاملا تحت نظر پزشک باشد.

گروه C (در 3 ماهه اول بارداری استفاده نشود)

تنوفوویر , زیدوودین , دیدانوزین , استاوودین , ام ترسیتابان , آباکاویر , انتکاویر