اطلاعات دارویی آتراکوریوم

● آتراکوریوم یک عامل مسدودکننده عصبی عضلانی غیر دپلاریزان است.

● این ماده با اتصال رقابتی به گیرنده های نیکوتین در صفحه انتهایی حرکتی اتصال عصبی عضلانی عمل می کند و در نتیجه انتقال تکانه های عصبی را مسدود می کند.

● این ماده منجر به شل شدن عضلات اسکلتی و فلج می شود.

● آتراکوریوم به طور خود به خودی در بدن با فرآیند حذف هوفمن دچار تخریب می شود.

● مدت اثر آن متوسط است، با شروع اثر در عرض 2 تا 3 دقیقه و مدت اثر تقریباً 20 تا 35 دقیقه.

● محاصره عصبی عضلانی حاصل از آتراکوریوم وابسته به دوز است.

● پس از تزریق داخل وریدی، آتراکوریوم به سرعت در سراسر بدن توزیع می شود.

● این ماده عمدتاً توسط هیدرولیز استر از طریق استرازهای پلاسما غیر اختصاصی متابولیزه می شود و منجر به تشکیل لاودانوزین، یک متابولیت فعال می شود.

● حذف آتراکوریوم و متابولیت های آن عمدتاً از طریق دفع کلیوی انجام می شود.

● فارماکوکینتیک آتراکوریوم ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند سن، عملکرد کلیه و عملکرد کبد باشد.

● شل شدن عضلات اسکلتی در حین جراحی یا تهویه مکانیکی

● تسهیل لوله گذاری داخل تراشه و بهبود شرایط جراحی

● دوز آتراکوریوم بسته به عواملی مانند وزن، سن و شرایط بالینی بیمار متفاوت خواهد بود.

● معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شود.

● دوز دقیق باید توسط یک متخصص تعیین شود.

● در اینجا یک دستورالعمل دوز کلی وجود دارد:
○ دوز اولیه: 0.3 تا 0.6 mg/kg

○ دوز نگهدارنده: 0.08 تا 0.3 mg/kg، در صورت نیاز تکرار می شود

● آتراکوریوم در افراد دارای حساسیت مفرط شناخته شده به آتراکوریوم یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

● همچنین در بیمارانی که سابقه واکنش های آلرژیک به سایر داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی دارند، باید با احتیاط مصرف شود.

● برافروختگی یا قرمزی پوست
● فشار خون پایین
● برادی کاردی (ضربان قلب کند)
● افزایش ترشح بزاق یا ترشحات تنفسی
● فاسیکولاسیون یا انقباض عضلانی
● عکس العمل های آلرژیتیک

فوروزماید

● استفاده همزمان از سایر عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی ممکن است اثرات مسدودسازی عصبی عضلانی آتراکوریوم را افزایش دهد.

● برخی از آنتی بیوتیک ها (مانند آمینوگلیکوزیدها) و دیورتیک ها (مانند فوروزماید) ممکن است در صورت استفاده همزمان با آتراکوریوم، مدت انسداد عصبی عضلانی را افزایش دهند.

● برخی از داروها، مانند مسدود کننده های کانال کلسیم و مسدود کننده های بتا، ممکن است اثرات محاصره عصبی عضلانی آتراکوریوم را افزایش دهند.

● آتراکوریوم فقط باید توسط متخصصان آموزش دیده با تجربه در استفاده از عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی تجویز شود.

● در بیماران مبتلا به اختلالات عصبی عضلانی قبلی یا شرایطی که ممکن است محاصره عصبی عضلانی را تشدید کند، باید با احتیاط مصرف شود.

● در طول استفاده از آتراکوریوم باید تهویه کافی برای اطمینان از اکسیژن رسانی کافی حفظ شود.

● نظارت دقیق بر عملکرد عصبی عضلانی، علائم حیاتی و اکسیژن رسانی در طول تجویز آتراکوریوم ضروری است.

● در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است تنظیم دوز ضروری باشد.

● در بیمارانی که سابقه واکنش های آلرژیک یا حساسیت مفرط به داروهای مشابه دارند، آتراکوریوم باید با احتیاط مصرف شود.

● آتراکوریوم به طور کلی برای استفاده در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شود.

● با این حال، تنها زمانی باید از آن استفاده کرد که مزایای بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی باشد.

● دوز و تجویز باید توسط یک متخصص بر اساس شرایط خاص و نیازهای فردی بیمار تعیین شود.

● اطلاعات محدودی در مورد دفع آتراکوریوم در شیر مادر در دسترس است.

● به طور کلی توصیه می شود تا مدتی پس از دریافت آتراکوریوم از شیردهی خودداری کنید، زیرا ممکن است دارو به شیر مادر نفوذ کند و به طور بالقوه بر نوزاد شیرخوار تأثیر بگذارد.

● با توجه به اهمیت شیردهی و خطرات احتمالی آن، تصمیم باید با مشورت با یک متخصص گرفته شود.

سوکسینیل کولین , سیس آتراکوریوم , وکرونیوم , پانکرونیوم , راپاکورونیوم , روکورونیوم , سوکسامتونیوم , میواکوریوم