اطلاعات دارویی ولاگروسراز آلفا

در بیماران مبتلا به بیماری گوچر تیپ 1، کمبود گلوکوسربروزیداز منجر به تجمع گلوکوسربروزید در ماکروفاژها شده که باعث بروز علائم بیماری می­شود. ولاگلوسراز آلفا جهت کاهش هپاتواسپلنومگالی (بزرگی کبد و طحا‌‌‌‌‌‌ل‌‌) و بهبود آنمی، ترومبوسیتوپنی و بیماری استخوان استفاده می­شود.

بیماری گوچر: جهت درمان طولانی مدت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جایگزینی آنزیم برای کودکان و بزرگسالان با بیماری گوچر (گوشه) تیپ 1

قبل از مصرف استفاده از آنتی­هیستامین­ها و/یا کورتیکواستروئیدها جهت جلوگیری از واکنش­های انفوزیون در بیماران با واکنش­های ازدیاد حساسیت که به درمان علامتی نیاز دارند می­تواند موثر باشد.

بیماری گوچر (تیپ 1)‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: وریدی: 60 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر دو هفته، تنظیم دوز براساس فعالیت بیماری (محدوده: 60-15 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در کارآزمایی­های بالینی بررسی شده است)

اطفال:

بیماری گوچر (تیپ 1)‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: اطفال بزرگتر از 4 سال و نوجوانان: وریدی: 60 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر دو هفته، تنظیم دوز براساس فعالیت بیماری (محدوده: 60-15 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر دوهفته)

آماده سازی: ویال­ها را با 4.3 میلی­لیتر آب مقطر تزریقی آماده کرده تا به غلظت نهایی 100 واحد در میلی­لیتر برسد. به آرامی ویال را مخلوط کرده و از تکان دادن خودداری کرده. محلول قابل تزریق باید در ادامه با 100 میلی­لیتر نرمال سالین رقیق شود‌. تجمع اندک در ویال ممکن است رخ دهد که جهت تزریق قابل قبول است.

حساسیت به ولاگلوسراز آلفا یا هریک از اجزای فرمولاسیون آن

عوارض جانبی: شایع: بیشتر از 10%

سیستم عصبی مرکزی: سردرد (35%-30%)، گیجی (22%-8%)، ضعف و خستگی (کمتر از 15%)

سیستم گوارشی: درد شکمی (19%-15%)

سیستم خونی: طولانی شدن ptt (11%-5%، در کودکان شایع تر است)

ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت (52%-23%)

سیستم عصبی حرکتی: درد پشت (18%-17%)، درد مفاصل (15%-8% در زانو)

متفرقه: تب (22%-13%، در کودکان شایع تر است)

نسبتا شایع (10%-1%)

سیستم قلبی عروقی: گرگرفتگی (بیشتر از 2%)، افزایش فشارخون (بیشتر از 2%)، کاهش فشارخون (بیشتر از 2%)، افزایش ضربان قلب (بیشتر از 2%)

پوست: راش­های پوستی (بیشتر از 2%، در کودکان شایع تر است)، کهیر (بیشتر از 2%)

سیستم گوارشی: حالت تهوع (10%-6%)

سیستم ایمنی: افزایش آنتی بادی (آنتی بادی خنثی کننده: 2%)

سیستم عصبی حرکتی: درد استخوان (بیشتر از 2%)

تداخل قابل توجهی وجود ندارد.

تشکیل آنتی بادی: افزایش آنتی بادی IgG گزارش شده است، اهمیت بالینی آن هنوز شناخته شده نیست، بیماران با پاسخ ایمنی به دیگر جایگزین درمانی آنزیمی که به داروی خود را به ولاگلوسراز آلفا تغییر داده­اند باید جهت افزایش آنتی­بادی پایش شوند.

واکنش­های ازدیاد حساسیت: در بیماران با تجربه واکنش­های ازدیاد حساسیت به ولاگلوسراز آلفا و دیگر جایگزین درمانی­های آنزیمی با احتیاط مصرف شود. آنافیلاکسی ممکن است رخ دهد، پشتیبانی مناسب پزشکی در صورت رخداد واکنش جدی باید به راحتی مهیا باشد. شایع ترین واکنش­های ازدیاد حساسیت که در کارآزمایی­های بالینی گزارش شده است شامل ضعف، گیجی، خستگی، تب، سردرد، افزایش یا کاهش فشار خون و حالت تهوع می­باشد. بیشتر واکنش­ها خفیف بوده و در 6 ماه اول درمان رخ داده است. استراتژی­های مدیریت برای واکنش­های شدیدتر شامل درمان علامتی، پیش­درمانی با آنتی هیستامین­ها، داروهای ضدتب و/یا کورتیکواستروئیدها و همچنین کاهش سرعت انفوزیون می­باشد. در صورت رخداد آنافیلاکسی یا سایر واکنش­های حاد درمان باید متوقف شود.

پایش بیماری، CBC، آنزیم­های کبدی، IgG، MRI، CT یا سونوگرافی کبد و طحال، تراکم استخوان، پایش آنتی بادی در بیماران با سابقه افزایش آنتی بادی در دیگر جایگزین درمانی­های آنزیمی

وبال­های دست نخورده باید در دمای 2 تا 8 درجه سانتی ­گراد (36 تا 46 درجه فارنهایت) نگهداری شوند. هنگامی که آماده­سازی انجام گرفت فرآورده باید به سرعت مصرف شود. اگر استفاده بلافاصله پس از آماده سازی مقدور نیست، فرآورده آماده شده و رقیق شده میتواند به مدت 24 ساعت در دمای 2 تا 8 درجه سانتی ­گراد (36 تا 46 درجه فارنهایت) نگهداری شود. انفوزیون باید در مدت 24 ساعت پس از آماده سازی به اتمام برسد. از یخ زدگی محافظت شود. از تابش نور محافظت شود. محلول­های استفاده نشده را دور بیندازید.
از انفوزیون رآورده­های دیگر بصورت همزمان خودداری شود.

با توجه به اطلاعات موجود، افزایش ریسک مشکلات بارداری پس از استفاده مادر از ولاگلوسراز آلفا مشاهده نشده است. بارداری ممکن است باعث تشدید بیماری گوچه تیب 1 و یا اضافه شدن علائم جدید دربیمار شود. بانوان با بیماری گوچه تیپ 1 در صورت کنترل نشدن این بیماری ریسک بالاتری جهت سقط خودبخودی دارند. نتایج مضر در بارداری با مصرف دارو شامل بزرگ شدن کبد و طحال (هپاتواسگلنومگالی) و ترومبوسیتوپنی ممکن است رخ دهد.