اطلاعات دارویی اکس تریفیلین

اکستریفیلین یک نمک کولین تئوفیلین است. تئوفیلین پس از مصرف ، عضله صاف مجاری هوایی برونش و رگهای خونی ریوی را شل می کند و واکنش مسیرهای هوایی را به هیستامین ، متاکولین ، آدنوزین و آلرژن کاهش می دهد. تئوفیلین به طور رقابتی مهار فسفودی استراز نوع III و IV ، آنزیمی که مسئول تجزیه AMP حلقوی در سلولهای عضلانی صاف است ، احتمالاً منجر به برونکودیلاتاسیون می شود.
تئوفیلین همچنین به گیرنده A2B آدنوزین متصل می شود و انقباض برونشیول ها که با واسطه آدنوزین میانجی گری می شود  را متوقف می کند. در حالتهای التهابی ، تئوفیلین برای جلوگیری از رونویسی  ژنهای التهابی که نیاز به استیله شدن هیستون ها برای آغاز رونویسی دارند ، هیستون دیاستیلاز را فعال می کند.

جذب:

پس از مصرف ، تئوفیلین در محیط اسیدی معده از اکسیتریفیلین رها می شود.

حجم توزیع:

تئوفیلین دارای حجم توزیع 0.3-0.7 لیتر در کیلوگرم در کودکان و بزرگسالان است ، و حجم توزیع

در نوزادان نارس تقریبا دو برابر بزرگسالان است.

اتصال پروتئینی:

با غلظت 17 میکروگرم بر میلی لیتر سرم ، بزرگسالان و کودکان حدود 56٪ تئوفیلین متصل به پروتئین پلاسما دارند ، و نوزادان نارس حدود 36٪.

متابولیسم:

تئوفیلین  توسط متابولیسم کبدی  به متابولیت های 1/3-دی متیل اوریک اسید ، 1-متیل اوریک اسید و 3-متیل اکسانتین تبدیل می شود.

مسیر حذف:

کلیه ها مسیر  اصلی حذف تئوفیلین و متابولیت های آن است ، اما مقداری از تئوفیلین بدون تغییراز طریق مدفوع حذف می شود.

نیمه عمر:

نیمه عمر سرم بین بیماران و از نظر سنی بسیار متفاوت است. محدوده نیمه عمر برای یک فرد بالغ و سالم و غیر سیگاری ، 3تا12.8 ساعت ، برای کودکان 1.5تا9.5 ساعت و برای نوزادان نارس 15تا58 ساعت است.

کلیرانس:

تئوفیلین به طور متوسط ​​در کودکان (بیش از 6 ماه) 45/1 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم در دقیقه و در بالغین  سالم ، غیر سیگاری 0.65 میلی لیتربه ازای هر کیلوگرم در ساعت دارد.

برای درمان علائم آسم ، برونشیت ، COPD و آمفیزم استفاده می شود.

دوز معمول بزرگسالان برای آسم - نگهدارنده:

mg / kg 4/7 به صورت خوراکی هر 8 ساعت.

دوز معمول کودکان برای آسم - نگهدارنده:

کودک 1-9 سال: 6.2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی هر 6 ساعت.

کودک 9 تا 16 سال: 4.7 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت خوراکی هر 6 ساعت.

اگر هر یک از عوارض جانبی جدی زیر را تجربه کردید ، مصرف این دارو را متوقف کنید و به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید:

• واكنش آلرژيك (مشكل تنفس ، بسته شدن گلو ، تورم لب ، زبان ، يا صورت ، يا كهیر).
• تشنج؛
• ضربان قلب افزایش یافته یا نامنظم.
• تهوع یا استفراغ شدید.

عوارض جانبی دیگر که کمتر جدی هستند ممکن است رخ دهند اگرچه در دوزهای مناسب شایع نیستند. به مصرف دارو ادامه دهید و با پزشک خود مشورت کنید:

• حالت تهوع جزئی ، کاهش اشتها یا کاهش وزن.
• بی قراری ، لرزش یا بی خوابی؛ یا
• سردرد ، سرگیجه.

عوارض جانبی غیر از موارد ذکر شده در اینجا نیز ممکن است رخ دهد. با پزشک خود در مورد هرگونه عارضه جانبی که غیر عادی به نظر می رسد یا خصوصاً آزار دهنده است صحبت کنید.

 

هیچ گاه داروی پیوسته رهش را خرد نکنید ونجوید.  دارو را  به صورت کامل ببلعید. دارو به گونه ای طراحی شده تا به آرامی در بدن  آزاد شود.

اگر دچار حالت تهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، بی قراری ، تشنج ، افزایش ضربان قلب یا سردرد هستید ، سریعاً با پزشک تماس بگیرید. اینها می تواند نشانه ای از  وجود بیش از حد اکستریپیلین در خون باشد.

سیگار کشیدن را بدون اطلاع پزشک شروع یا قطع نکنید. استعمال سیگار ممکن است بر میزان مصرف دارو تأثیر بگذارد.

دارورا بیش تر از مقدار تجویز شده بدون مشورت با پزشک استفاده نکنید. اگر در تنفس با مشکل روبرو هستید ، از مراقبت های پزشکی کمک بگیرید.

قبل از مصرف این دارو ، در صورت وجود ریک از موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

- زخم معده؛

-تشنج؛

-فشار خون بالا ، بیماری قلبی یا هر نوع بیماری قلبی.

-وجود مایع در ریه ها.

- وضعیت تیروئید.

-بیماری کبدی

-بیماری کلیوی.

در صورت وجود هر یک از موارد مذکور ، ممکن است شما نتوانید از این دارو استفاده کنید ، یا ممکن است در طول درمان به دوز کمتر یا نظارت ویژه احتیاج داشته باشید

لووبونولول , کارتئولول , آیوپامیدول , بتاکسولول , تیمولول , دفراسیروکس , سوتالول , سیپروفلوکساسین , پنبوتولول , لووبتاکسولول , نبیوولول , ریوسیگوآت , متی پرانولول , انوکساسین , فلووکسامین , لابتالول , متوپرولول , کارودیلول , پیندولول , اسمولول

قبل از مصرف این دارو ، در صورت وجود ریک از موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

- زخم معده؛

-تشنج؛

-فشار خون بالا ، بیماری قلبی یا هر نوع بیماری قلبی.

-وجود مایع در ریه ها.

- وضعیت تیروئید.

-بیماری کبدی

-بیماری کلیوی.

در صورت وجود هر یک از موارد مذکور ، ممکن است شما نتوانید از این دارو استفاده کنید ، یا ممکن است در طول درمان به دوز کمتر یا نظارت ویژه احتیاج داشته باشید.

هیچ گاه داروی پیوسته رهش را خرد نکنید ونجوید.  دارو را  به صورت کامل ببلعید. دارو به گونه ای طراحی شده تا به آرامی در بدن  آزاد شود.

اگر دچار حالت تهوع ، استفراغ ، بی خوابی ، بی قراری ، تشنج ، افزایش ضربان قلب یا سردرد هستید ، سریعاً با پزشک تماس بگیرید. اینها می تواند نشانه ای از  وجود بیش از حد اکستریپیلین در خون باشد.

سیگار کشیدن را بدون اطلاع پزشک شروع یا قطع نکنید. استعمال سیگار ممکن است بر میزان مصرف دارو تأثیر بگذارد.

دارورا بیش تر از مقدار تجویز شده بدون مشورت با پزشک استفاده نکنید. اگر در تنفس با مشکل روبرو هستید ، از مراقبت های پزشکی کمک بگیرید.

این دارو در شیر مادر ترشح می شود و می تواند در کودک شیرخواره تأثیر بگذارد. اگر نوزاد از  شیرمادر تغذیه می کند ، این دارورا بدون اینكه ابتدا با پزشك خود صحبت كنید ، مصرف نكنید.

در سنین بالای 60 سال احتمال بروز عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو بیش تر است و ممکن است به دوز کمتری از این دارو نیاز داشته باشید.

 دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید.

برای کاهش ناراحتی معده ، می توانیددارو را همراه با مصرف استفاده کنید.

دوزهای خود را هر روز در یک زمان مشخص مصرف کنید تا یک مقدار ثابت اکستری حفظ شود.

برای کاهش ناراحتی معده ، می توانید دارو را  با مصرف مواد غذایی  استفاده کنید.

دوزهای خود را هر روز به طور همزمان مصرف کنید تا سطح ثابتی از دارو در خون حفظ شود.

بدون تأیید پزشک خود  یک مارک  یا یک شکل عمومی ازدارو را به برند دیگری تبدیل نکنید.

دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.

هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات یا انجام سایر فعالیت های خطرناک  احتیاط  کنید. این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شود. اگر احساس سرگیجه یا خواب آلودگی میکنید از انجام این کارها پرهیز کنید.

از خوردن مقادیر زیاد غذاهای کبابی  خودداری کنید. با انجام این کار ممکن است دوز مورد نیاز بدن نیز تغییر کند.

ازمصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه ، چای و کولا خودداری کنید. این ترکیب از نظر شیمیایی مشابه کافئین  است و در صورت مصرف زیاد کافئین ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنید.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

اکستریفیلین (تئوفیلین) توسط FDA به دسته بارداری C اختصاص داده شده است. مطالعات تولید مثل حیوانی انجام نشده است. استفاده از تئوفیلین در دوران بارداری با تراتوژنز همراه نبوده است. هیچ داده کنترل شده ای در بارداری در انسان وجود ندارد.

این دارو در شیر انسان دفع می شود. در مطالعه‌ای که به پنج زن آمینوفیلین داده شد ، تئوفیلین در شیر به نسبت  61/0 به 87/0 تشخیص داده شد. غلظت اوج شیر بین یک تا سه ساعت پس از مصرف دوز اتفاق افتاد. تحریک پذیری در نوزادی گزارش شده است که مادرش آمینوفیلین مصرف کرده است. عوارض جانبی در نوزادان سایر زنان شرکت کننده در این مطالعه گزارش نشده است.