










لوماتپرون lumateperone
لوماتپرون یک داروی ضد سایکوز نسل 2 می باشد که در حال حاضر برای درمان اسکیزوفرنی بکار می رود. این دارو دارای مشخصات اتصال به گیرنده منحصر به فردی است و با سایر داروهای ضد سایکوز تفاوت دارد زیرا گلوتامات ، سروتونین و دوپامین را تعدیل می کند ، این ها انتقال دهنده های عصبی هستند که به پاتوفیزیولوژی اسکیزوفرنی کمک می کنند.
داده ها نشان می دهد که لوماتپرون می تواند علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی را کاهش دهد. علاوه بر این ، این داروی آنتی سایکوز برای گیرنده های دوپامین (D2) در مناطق مزولیمبیک و مزوکورتکال مغز انتخابی عمل می کند ، و دارای حداقل عوارض خارج هرمی نیز می باشد.
مکانیسم اثر
مکانیسم عملکرد لوماتپرون در درمان اسکیزوفرنی ناشناخته است. با این حال ، این اثر می تواند از طریق ترکیبی از فعالیت آنتاگونیستی در گیرنده های مرکزی سروتونین در مغز و فعالیت آنتاگونیستی در گیرنده های D2 پس سیناپسی دوپامین ایجاد شود.
فارماکوکینتیک
فراهمی زیستی: 4.4٪
زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 1-2 ساعت
اتصال به پروتئین: 97.4٪
حجم توزیع: 4.1 لیتر در کیلوگرم
متابولیسم: به طور گسترده در داخل بدن متابولیزه می شود
نیمه عمر: 18 ساعت
کلیرانس: 27.9 لیتر در ساعت
دفع: مدفوع: 29٪؛ ادرار 58٪
موارد مصرف لوماتپرون
در تاریخ 20 دسامبر 2019 ، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) لوماتپرون را برای درمان اسکیزوفرنی در بزرگسالان تأیید کرد.
مقدار مصرف لوماتپرون
این دارو به صورت خوراکی و با دوز 42 میلی گرم در روز برای درمان اسکیزوفرنی استفاده می شود.
موارد منع مصرف
این دارو در واکنش های افزایش حساسیت که شامل موارد زیر است منع مصرف دارد ؛ خارش ، درماتیت آلرژیک ، بثورات پاپولار و کهیر
عوارض جانبی لوماتپرون
خواب آلودگی (24٪)
- حالت تهوع (9٪)
- علائم خارج هرمی (6.7٪)
- خشکی دهان (6٪)
- سرگیجه (5٪)
- افزایش کراتین فسفوکیناز (4٪)
- خستگی (3٪)
- استفراغ (3٪)
- افزایش ترانس آمینازهای کبدی (2٪)
- کاهش اشتها (2٪)
- دیستونی
تداخلات دارویی
هشدارها
- - بیماران سالمند مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل که تحت درمان با داروهای ضد روان پریشی قرار دارند در معرض خطر مرگ قرار دارند
- - بیماران سالمند مبتلا به زوال عقل که تحت درمان با داروهای ضد روان پریشی قرار داشتند ، شیوع بیشتری از سکته مغزی و حملات ایسکمیک گذرا ، از جمله سکته مغزی مهلک داشتند.
- - سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS) ، یک مجموعه علائم بالقوه کشنده است که با تجویز داروهای ضد روان پریشی گزارش شده است. در صورت مشکوک شدن به NMS ، فوراً لوماتپرون را قطع کرده و درمان را انجام دهید
- دیسکینزی تأخیری ، سندرم متشکل از حرکات غیر ارادی ، ممکن است در بیمارانی که با داروهای ضد روان پریشی درمان می شوند ، ایجاد شود.
به نظر می رسد این خطر در میان افراد مسن ، به ویژه زنان بیشتر است ، اما نمی توان پیش بینی کرد که چه بیمارانی احتمال ابتلا به این سندرم را دارند
- این دارو ممکن است باعث تغییرات متابولیکی ، از جمله افزایش قند خون ، دیابت شیرین ، دیس لیپیدمی و افزایش وزن شود
- لوکوپنی و نوتروپنی و آگرانولوسیتوزبا داروهای ضد روان پریشی ، از جمله لوماتپرون گزارش شده است.
- داروهای ضد روان پریشی ، از جمله لوماتپرون ، ممکن است باعث خواب آلودگی ، افت فشار خون وضعیتی و بی ثباتی حرکتی و حسی شود ، که ممکن است منجر به زمین خوردن و در نتیجه شکستگی و آسیب های دیگر شود
- این دارو ممکن است باعث تشنج شود.
- این دارو ممکن است خواب آلودگی ایجاد کند و این توانایی را دارد که قضاوت ، تفکر و مهارت های حرکتی را مختل کند
مهران یاری | 1403/10/21
سلام وقت بخیر ،چطور میشه این دارو رو از خارج سفارش داد ؟ممنون میشم راهنمایی کنید 🙏
پاسخ خانم دکتر دنیایی:
با سلام لطفا با سامانه 190 تماس بگیرید
سمیرا شاه صاحبی | 1402/02/06
سلام وقت به خیر قرصی قویتر و بهتر از الانزاپین وجود داره که هم خواب بیمارو زیاد نکنه هم عوارض پارانویا رو کاهش بیشتری بده ؟
پاسخ خانم دکتر دنیایی:
با سلام حتما به روانپزشک مراجعه کنید