اطلاعات دارویی آسمتاسین

● استاتاسین با مهار آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) به ویژه ایزوفرم های COX-1 و COX-2 عمل می کند.

● آنزیم های COX در تولید پروستاگلاندین ها که موادی هستند که در درد و التهاب نقش دارند، نقش دارند.

● آسمتاسین با مهار COX تولید پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد و در نتیجه درد، التهاب و تب را کاهش می دهد.

● آسمتاسین دارای خواص ضد التهابی، ضد درد (تسکین دهنده درد) و تب (کاهنده تب) است.

● با مهار آنزیم های COX، تولید واسطه های التهابی مانند پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد.

● این منجر به سرکوب درد، التهاب و تب مرتبط با شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت می شود.

● پس از مصرف خوراکی، استتاسین به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود.

● متابولیسم گسترده ای در کبد عمدتاً از طریق کونژوگاسیون و اکسیداسیون انجام می شود.

● متابولیت های تشکیل شده شامل ایندومتاسین است که یک متابولیت فعال مسئول اثرات دارویی آسمتاسین است.

● حداکثر غلظت پلاسمایی معمولاً در عرض 1-3 ساعت پس از مصرف خوراکی حاصل می شود.

● استاتاسین نیمه عمر نسبتاً طولانی دارد و بین 3 تا 4 ساعت متغیر است.

● در درجه اول از طریق کلیه ها دفع می شود و قسمت کوچکی از آن از طریق مدفوع دفع می شود.

● دوز و مدت درمان می تواند بر فارماکوکینتیک آسمتاسین تأثیر بگذارد.

● روماتیسم مفصلی
● آرتروز
● اسپوندیلیت آنکیلوزان
● درد و التهاب اسکلتی عضلانی

● دوز شروع معمول توصیه شده برای بزرگسالان 60 تا 90 میلی گرم دو تا سه بار در روز است.

● حداکثر دوز روزانه نباید بیش از 200 میلی گرم باشد.

● حساسیت یا واکنش های آلرژیک به استتاسین یا سایر NSAID ها
● فعال یا سابقه بیماری زخم پپتیک یا خونریزی گوارشی
● نارسایی شدید کبد یا نارسایی کلیه
● نارسایی شدید قلبی
● سه ماهه سوم بارداری
● سابقه حملات آسم، کهیر یا واکنش های آلرژیک پس از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها

● علائم گوارشی مانند درد معده، سوء هاضمه و حالت تهوع
● سردرد
● سرگیجه
● احتباس مایعات یا تورم
● بثورات پوستی یا خارش
● افزایش فشار خون
● ناهنجاری های عملکرد کبد

● استتاسین ممکن است با برخی داروها، مانند سایر NSAID ها، ضد انعقادها (رقیق کننده های خون)، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و برخی داروهای فشار خون تداخل داشته باشد.

● این تداخلات می تواند خطر خونریزی یا سایر عوارض جانبی را افزایش دهد. 

● افرادی که به NSAID ها حساسیت دارند یا سابقه واکنش های آلرژیک به آنها دارند نباید مصرف شود.

● استتاسین می تواند خطر حوادث قلبی عروقی، از جمله حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد. ممکن است به ویژه برای افرادی که از قبل بیماری قلبی دارند یا کسانی که قبلاً چنین رویدادهایی را تجربه کرده اند، خطرناک باشد.

● مصرف طولانی مدت استاتسین می تواند منجر به عوارض گوارشی مانند زخم، خونریزی و سوراخ شود. این خطر در بیماران مسن و افراد با سابقه زخم معده یا اختلالات خونریزی بیشتر است.

● ممکن است باعث افزایش خطر آسیب کلیه شود، به ویژه در افرادی که از قبل مشکلات کلیوی یا کم آبی دارند.

● در بیمارانی که سابقه اختلالات گوارشی، مشکلات کبدی، فشار خون بالا یا نارسایی قلبی دارند، باید با احتیاط مصرف شود.

● نظارت دقیق بر عملکرد کلیه، به ویژه در بیمارانی که از قبل بیماری کلیوی دارند، توصیه می شود.

● استتاسین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد، بنابراین مهم است که پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل های گیاهی، مطلع کنید.

● استامتاسین به طور کلی در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه سوم، توصیه نمی شود، زیرا ممکن است به جنین در حال رشد آسیب برساند.

● با این حال، استفاده از استتاسین در سه ماهه اول و دوم باید تحت نظارت یک متخصص و تنها در صورتی انجام شود که فواید آن بیشتر از خطرات احتمالی باشد.