اطلاعات دارویی ورتیوکستین

● مکانیسم اثر ورتوکستین پیچیده است و شامل تعاملات آن با چندین گیرنده سروتونین است.

● به دلیل اثراتی که بر گیرنده های سروتونین مختلف دارد، یک عامل چندوجهی در نظر گرفته می شود، از جمله:

مهار بازجذب سروتونین:
● ورتیوکستین بازجذب سروتونین را مهار می کند و دسترسی آن را در سیناپس ها افزایش می دهد.

تعدیل گیرنده سروتونین:
● در گیرنده های سروتونین خاص (5-HT1A) به عنوان آگونیست و در برخی دیگر (5-HT3، 5-HT7) آنتاگونیست عمل می کند.
● هدف این مدولاسیون بهینه سازی سیگنال دهی سروتونین برای تنظیم خلق و خو است.

● افزایش سیگنال دهی سروتونین: از طریق فعل و انفعالات پیچیده خود با گیرنده های سروتونین، هدف ورتیوکستین افزایش تأثیر سروتونین بر تنظیم خلق و خو است.

● اثرات بالقوه شناختی: آگونیسم ورتیوکستین در گیرنده 5-HT1A ممکن است به اثرات افزایش دهنده شناختی ادعایی آن کمک کند.

● جذب: ورتوکستین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● توزیع: حجم توزیع متوسطی دارد و به پروتئین های پلاسما متصل می شود.

● متابولیسم: ورتیوکستین متابولیسم کبدی گسترده ای را انجام می دهد، عمدتاً از طریق آنزیم های سیتوکروم P450 و در نتیجه متابولیت های فعال و غیرفعال ایجاد می شود.

● دفع: عمدتاً از طریق مدفوع و ادرار با نیمه عمری که امکان دوز یک بار در روز را فراهم می کند، دفع می شود.

● درمان اختلال افسردگی اساسی (MDD)

● دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز مصرف می شود.

● تنظیم دوز: بسته به پاسخ فردی و تحمل، دوز ممکن است تا 20 میلی گرم در روز افزایش یا تا 5 میلی گرم در روز کاهش یابد.

● حساسیت مفرط شناخته شده به ورتیوکستین یا هر یک از اجزای دارو.

● استفاده همزمان از MAOIها یا مصرف در 21 روز قبل یا بعد از درمان با MAOI.

● استفاده از لینزولید یا متیلن بلو که هر دو می توانند سطح سروتونین را افزایش داده و به طور بالقوه منجر به سندرم سروتونین شوند.

● حالت تهوع
● اسهال
● دهان خشک
● سرگیجه
● بی خوابی
● اختلال عملکرد جنسی
● رویاهای غیرعادی
● یبوست

● ترکیب ورتیوکستین با سایر عوامل سروتونرژیک می تواند منجر به سندرم سروتونین شود.

● MAOI نباید در 21 روز قبل یا بعد از درمان با MAOI به دلیل خطر سندرم سروتونین استفاده شود.

● هنگامی که ورتیوکستین با داروهایی که بر لخته شدن خون نیز تأثیر می گذارند ترکیب شود، خطر خونریزی افزایش می یابد.

● افکار خودکشی: ورتوکستین ممکن است خطر افکار خودکشی را افزایش دهد، به ویژه در افراد جوانتر یا در مراحل اولیه درمان. نظارت دقیق و آگاهی ضروری است.

● سندرم سروتونین: ترکیب ورتیوکستین با سایر عوامل سروتونرژیک می تواند منجر به سندرم سروتونین شود که با علائمی مانند بی قراری، ضربان قلب سریع و گیجی مشخص می شود.

● خطر خونریزی: وورتیوکستین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد، به ویژه هنگامی که با داروهایی استفاده می شود که بر لخته شدن خون نیز تأثیر می گذارد.

اختلال دوقطبی:
● بیماران با سابقه اختلال دوقطبی باید قبل از شروع ورتیوکستین به دقت مورد ارزیابی قرار گیرند، زیرا خطر بالقوه ایجاد یک دوره مانیک یا هیپومانیک وجود دارد.

خطر تشنج:
● افراد با سابقه تشنج باید به دقت تحت نظر باشند، زیرا ورتیوکستین ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد.

نارسایی کبدی:
● در افرادی که به دلیل متابولیسم ورتیوکستین دچار اختلال عملکرد کبدی هستند، ممکن است تنظیم دوز لازم باشد.

● ایمنی ورتیوکستین در دوران بارداری به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است.

● پزشک باید قبل از در نظر گرفتن استفاده از آن در افراد باردار، فواید بالقوه را در برابر خطرات ارزیابی کنند.

● افراد باردار یا کسانی که قصد باردار شدن دارند باید وضعیت خود را با پزشک در میان بگذارند تا تصمیمات آگاهانه بگیرند.