دوروالومب durvalumab


دوروالومب یک آنتی بادی مونوکلونال ایمونوگلوبولین G1 کاپای انسانی (IgG1κ) است و یک مهارکننده ی جدید چک پوینت ایمنی در درمان سرطان می باشد. دوروالومب یک آنتی بادی بلوک کننده ی مرگ برنامه ریزی شده به واسطه ی لیگاند 1 (PD-L1) می باشد که پاسخ های ایمنی طبیعی حمله کننده به سلول های توموری را القا می کند.

دوروالومب در درمان بیماران کارسینومای اوروتلیال موضعی پیشرفته یا متاستاتیک که طی شیمی درمانی حاوی پلاتینیوم یا بدنبال آن، بیماری شان پیشرفت کرده است یا بطور کلی تا 12 ماه بعد از درمان کمکی با شیمی درمانی حاوی پلاتینیوم بکار می رود..

دوروالومب در درمان بیماران استیج 3 سرطان سلول ریه ی غیر کوچک(NSCLC) که بعد از شیمی درمانی با پلاتینیوم همزمان با رادیودرمانی، بهبودی در بیماری شان دیده نشده است کاربرد دارد. همچنین در درمان خط اول بیماران مرحله ی پیشرفته ی سرطان سلول ریه ی کوچک(ES-SCLC) بصورت ترکیبی با اتوپوساید و کربوپلاتین یا سیس پلاتین تجویز می شود.
دوروالومب به تنهایی در درمان بالغین مبتلا به سرطان سلول ریه ی غیر کوچک غیر قابل کنترل و پیشرفته ی موضعی با تومور های بیان کننده ی PD-L1 یا آنهایی که بیماری شان با شیمی درمانی بر پایه ی پلاتینیوم پیشرفت نکرده است، بکار می رود.

اشکال دارویی و قدرت ها:
محلول قابل تزریق: 50 mg/mL » ویال های تک دوز 2.4 و 10 میلی لیتری

مکانیسم اثر

آنتی بادی مونوکلونال IgG1 کاپای انسانی که اتصال PD-L1 به PD-1 و CD80 را مهار می کند و بنابراین از مهار/سرکوب فعالیت Tسل ها جلوگیری می کند.

بلوک کردن تعاملات بین PD-L1/PD-1 و PD-L1/CD80، فارغ از القای سمیت سلولی وابسته به آنتی بادی، باعث مهار پاسخ های ایمنی می شود.

فارماکودینامیک

دوروالومب یک آنتی بادی ضد سرطان است که پاسخ های آنتی تومور ناشی از سلول های ایمنی را القا می کند. با مهار عمل PD-L1، اثر ضد سرطانی دوروالومب با افزایش فعالیت T سل ها، تقویت تشخیص و از بین رفتن سلول های توموری نمایان می شود. در مطالعات آزمایشگاهی، دوروالومب فعالیت PD-L1 را بصورت وابسته به غلظت مهار می کند. در مدل توالی تومور های انسانی و سلول های ایمنی زنوگرافت، دوروالومب در کاهش سایز تومور نیز موثر بوده است. دوروالومب سمیت سلولی وابسته به آنتی بادی یا ADCC را میانجی گری نمی کند.

فارماکوکینتیک

جذب:
حالت پایدار در16 هفته بدست می آید.

توزیع:
حجم توزیع (حالت پایدار): 5.6 لیتر

حذف:
کلیرانس حالت پایدار: 8.2 لیتر در ساعت
نیمه عمر: حدود 18 روز

مقدار مصرف دوروالومب

10 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی هر دو هفته یک بار

در ترکیب با کربوپلاتین یا سیس پلاتین، در خط اول درمان بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک در مرحله ی گسترده:
چرخه 1-4: هر چرخه شامل 21 روز است.
روز اول:
دوروالومب 1500 میلی گرم وریدی (در صورتی که وزن بیمار 30 کیلوگرم یا کمتر بود، 20 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی)
بعلاوه ی اتوپوساید 80-100 mg/m2 وریدی
بعلاوه ی کربوپلاتین AUC پنج یا شش
یا سیس پلاتین 75-80 mg/m2 وریدی
روز دوم و سوم:
اتوپوساید 80-100 mg/m2 وریدی روزانه

چرخه های بعدی: (چرخه ها 28 روزه است)
دوروالومب 1500 میلی گرم وریدی (در صورتی که وزن بیمار 30 کیلوگرم یا کمتر بود، 20 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی تا زمانیکه وزنش به بالای 30 کیلوگرم برسد) هر 4 هفته یکبار
ادامه ی درمان تا پیشرفت بیماری یا بروز سمیت غیر قابل قبول.

قطع دائمی دارو درصورت:
پنومونیت درجه 3 یا 4
هپاتیت
کولیت یا اسهال 3 یا 4
نفریت (کراتینین بالاتر از 3 برابر بالاترین حد نرمال)
بثورات یا درماتیت درجه 4
واکنش های وابسته به انفوزیون درجه 3 یا 4
واکنش های سوء وابسته به ایمنی درجه 4
واکنش های جانبی درجه 2 یا 3 که تا 12 هفته بعد از آخرین دوز دوروالومب، به درجه یک بهبود پیدا نمی کنند
عدم امکان کاهش دوز پردنیزولون به ده میلی گرم روزانه یا کمتر (یا معادل آن) تا 12 هفته بعد از آخرین دوز دوروالومب
عوارض جانبی درجه 3 یا 4 راجعه (شدید یا تهدید کننده ی حیات)
در میاستنی گراویس، در صورتیکه عوارض جانبی تا 30 روز به گرید یک کاهش پیدا نمی کنند یا در صورتی که علایم تنفسی و/یا نارسایی اتونومیک وجود داشته باشد.

هشدارها

احتیاطات:
پنومونیت با واسطه ی ایمنی یا بیماری بینابینی ریه گزارش شده است؛ علایم و نشانه ها را بررسی کنید. برای بیماران مشکوک به پنومونیت، تصاویر رادیوگرافی انجام دهید.

هپاتیت با واسطه ی ایمنی گزارش شده است؛ در هر چرخه ی درمان، بیماران را از لحاظ تست های کبدی غیر عادی مانیتور کنید.

کولیت یا اسهال وابسته به ایمنی گزارش شده است، بیماران را از لحاظ علایم بررسی کنید.

اندوکرینوپاتی های با واسطه ی ایمنی (مثل هایپوتیروئیدیسم، هایپرتیروئیدیسم، نارسایی آدرنال، دیابت نوع I، هیپوفیزیت، هیپوپیتوتاریسم) رخ داده است، در این شرایط، علایم بیماران را بررسی کنید.

موراد نادر از سایر عوارض جانبی به واسطه ی ایمنی (مثل مننژیت آسپتیک، آنمی همولیتیک، بثورات، ITP، میوکاردیت، میوزیت، نفریت، یوئیت، کراتیت) نیز رخ داده است.

موارد شدیدی از واکنش های وابسته به انفوزیون گزارش شده است. بیماران را از لحاظ علایم و نشانه ها بررسی کنید و سرعت انفوزیون را کم کنید یا در صورت لزوم انفوزیون را قطع نمایید، اگر خیلی شدید بود، درمان را برای همیشه قطع کنید.

همچنین ممکن آسیب های جنینی ایجاد کند.

نکات قابل توصیه

سازگار های وریدی: سدیم کلراید 0.9%، دکستروز واتر 5%
فراهم سازی وریدی:
به دقت دارو را از نظر ذرات ریز یا تغییر رنگ وارسی کنید، باید تقریبا شفاف، بی رنگ تا زرد کمرنگ و عاری از ذرات ریز قابل مشاهده باشد.
درصورت کدر بودن یا تغییر رنگ ویال یا وجود ذرات ریز قابل مشاهده، محلول را دور بریزید.
ویال را محکم هم نزنید.

حجم مورد نیاز برای تزریق را از ویال برداشته و به کیسه ی وریدی حاوی سدیم کلراید 0.9% یا دکستروز واتر 5% منتقل کنید.
محلول رقیق شده را با وارونه کردن آرام مخلوط کنید، آن را هم نزنید.
غلظت نهایی محلول رقیق شده باید بین 1-15 mg/mL باشد.
ویال های نیمه استفاده شده یا خالی را دور بیاندازید.
محلول را بلافاصله بعد از تهیه انفوزیون کنید.
تجویز وریدی:
طی زمان بیشتر از یک ساعت از طریق یک مسیر IV حاوی یک فیلتر درون خطی 0.2 یا 0.22 میکرونی استریل با پروتئین کم انفوزیون کنید.
از یک مسیر انفوزیون بطور همزمان با سایر داروها تجویز نشود.
در SCLC: دوروالومب را قبل از سایر داروهای شیمی درمانی در روز اول هر چرخه تجویز کنید.
نگهداری:
فاقد نگهدارنده است، یخ نزند، تکان ندهید.

عوارض جانبی شایع:
خستگی، درد عضلانی، یبوست، کاهش اشتها، تهوع، تورم اندام ها، عفونت مجاری ادراری، درد شکمی، اسهال/کولیت، تب، تنگی نفس، سرفه و بثورات

موارد منع مصرف: هیچکدام

مصرف در بارداری

بر اساس مکانیسم دارو، در تجویز به خانم باردار می تواند آسیب به جنین وارد کند.
ایمونوگلوبولین G1 یا IgG1 از طریق جفت منتقل می شود، بنابراین دوروالومب قادر است که از مادر به جنین درحال رشد منتقل شود.

داده های حیوانی:
در مطالعات تولیدمثلی حیوانات، تجویز دوروالومب به میمون های سینومولوگ باردار باعث افزایش زایمان های زودرس، سقط جنینی و مرگ نوزادان نارس شد.

جلوگیری از بارداری:
خانم های توانا از نظر بارداری باید از روش جلوگیری موثری در طی درمان و تا 3 ماه بعد از آخرین دوز استفاده کنند.

مصرف در شیردهی

مشخص نیست که در شیر انسان ترشح می شود یا نه، IgG1 انسانی در شیر انسان حضور دارد.

دوروالومب در شیر میمون های سینومولوگ حضور دارد و با مرگ نوزاد نارس همراه است.

بدلیل پتانسیل عوارض جانبی در نوزادان شیرخوار، به خانم های شیرده توصیه می شود که طی درمان با این دارو و تا 3 ماه بعد از آخرین دوز به نوزاد خود شیر ندهند.

"داروهای معرفی شده و مشاوره دارویی به معنای تجویز نمی باشند. لطفا پیش از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید."

بنر مشاوره دارویی
 
برای دسترسی به کانال های شرکت خدمات دارویی رضوی بر روی پیام رسان مدنظر کلیک کنید:

🟣 اینستاگرام 🟡 لینکدین 🔵 تلگرام 🟠 ایتا 🟢 بله

نظر خود را درباره خدمات ما بگویید:

لینک نظرسنجی
 

پرسش از دکتر داروساز


سوالات کاربران
    تاکنون نظری برای این مطلب درج نشده است.