اطلاعات دارویی پروتوزوماب

● گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (HER2) یک گیرنده تیروزین کیناز است که نقش مهمی در تکثیر سلولی، تمایز و بقا دارد.

● HER2 به دنبال دیمریزاسیون با گیرنده HER2 دیگر، یکی دیگر از اعضای خانواده پروتئین HER (به عنوان مثال HER3)، یا با یک لیگاند فعال می‌شود - این دایمر سپس پروتئین‌های سیگنال دهی درون سلولی متعددی را فسفریله کرده و فعال می‌کند و انتقال سیگنال را از طریق مسیرهایی که شامل Ras/mitogen- می‌شود، آغاز می‌کند.

● مسیر پروتئین کیناز فعال، مسیر فسفاتیدیل 3' کیناز (PI3K)/Akt، و سپس مسیر رونویسی ژنوس کینازها/ مبدل سیگنال و فعال کننده. 2 HER2 همچنین یک انکوژن شناخته شده است - بیان بیش از حد یا تقویت شده با ژن (یعنی HER2) تقریباً در 20 درصد از سرطان‌های سینه و این سرطان‌ها پیش‌آگهی ضعیف‌تری نسبت به سرطان‌های پستان HER2 منفی دارند.

● Pertuzumab دامنه دایمریزاسیون خارج سلولی (زیر دامنه II) HER2 را هدف قرار می‌دهد و در نتیجه سیگنال دهی درون سلولی آغاز شده با لیگاند را از طریق مسیرهای MAP کیناز و PI3K مهار می‌کند.

● مهار این مسیرها به ترتیب منجر به مهار رشد سلولی و شروع آپوپتوز می‌شود.

● پرتوزوماب اثرات ضد نئوپلاستیک خود را با اتصال به HER2 و مهار فعالیت HER2، یک انکوژن که در تشکیل سرطان‌های متعدد دخیل است، اعمال می‌کند.
● داروهایی که فعالیت HER2 را مسدود می کنند، از جمله پرتوزوماب، در ایجاد سمیت قلبی (به ویژه اختلال عملکرد بطن چپ) دخیل هستند - ارزیابی پایه کسر جهشی بطن چپ (LVEF) باید قبل از شروع درمان با پرتوزوماب و در فواصل منظم در طول انجام شود.
● درمان برای اطمینان از اینکه LVEF در محدوده طبیعی باقی می ماند.
● اگر LVEF کاهش یابد و بهبود نیابد، تعلیق نامحدود درمان را در نظر بگیرید.

● سرطان سینه متاستاتیک (MBC)
● سرطان پستان اولیه (EBC)

● Pertuzumab به عنوان یک محلول (مایع) است که توسط پزشک یا پرستار در بیمارستان یا مرکز پزشکی در مدت 30 تا 60 دقیقه به داخل ورید تزریق می‌شود.

● معمولاً هر 3 هفته یکبار تجویز می‌شود.

● طول درمان شما به میزان پاسخ بدن شما به دارو و عوارض جانبی که تجربه می‌کنید بستگی دارد.

● تزریق پرتوزومب ممکن است باعث واکنش‌های جدی یا احتمالاً تهدید کننده زندگی شود که ممکن است در حین تجویز دارو و برای مدتی پس از آن رخ دهد.

● پزشک یا پرستار شما در حین دریافت هر دوز پرتوزوماب، و حداقل یک ساعت پس از اولین دوز و سی دقیقه پس از دوزهای بعدی، شما را به دقت تحت‌نظر خواهند داشت.

● اگر هر یک از علائم زیر را در طول یا مدت کوتاهی پس از انفوزیون تجربه کردید، فوراً به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید:

○ تنگی نفس

○ خس‌خس سینه یا تنفس پرسروصدا

○ گرفتگی صدا

○ مشکل در بلع

○ کهیر

○ بثورات پوستی

○ خارش

○ تب

○ لرز

○ خستگی

○ سردرد

○ ضعف

○ استفراغ

○ طعم غیرعادی در دهان

○ درد عضلانی

● پرتوزوماب ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی‌رود، به پزشک خود اطلاع دهید:

○ حالت تهوع

○ اسهال

○ کاهش اشتها

○ مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب

○ درد، سوزش، بی‌حسی یا سوزن‌سوزن‌شدن در دست‌ها یا پاها

○ چشمان اشک‌آلود

○ پوست رنگ پریده یا خشک

○ ریزش مو

○ زخم‌های دهانی

● برخی از عوارض جانبی می‌تواند جدی باشد. اگر هر یک از این علائم یا علائم ذکر شده در بخش هشدارهای مهم و چگونگی را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

○ گلودرد

○ تب

○ لرز

○ سرفه

○ سایر علائم عفونت

○ حالت تهوع

○ استفراغ

○ از دست دادن اشتها

○ خستگی

○ ضربان قلب سریع

○ ادرار تیره

○ کاهش مقدار ادرار

○ دل درد

○ تشنج

○ توهم

○ گرفتگی و اسپاسم عضلانی

قبل از تزریق پرتوزومب:

● اگر به تزریق پرتوزوماب، هر داروی دیگر یا هر یک از مواد تشکیل دهنده تزریق پرتوزوماب حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از پزشک خود فهرستی از مواد تشکیل دهنده را بخواهید.

● به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای دیگری با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای تان داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.

● اگر تا به حال تحت درمان با شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار گرفته اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

● در صورت شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.

● در صورت انجام عمل جراحی، از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که تزریق پرتوزوماب را دریافت می کنید.