اطلاعات دارویی واکسن مننگوکوک کنژوگه

مکانیسم اثر

-حضور آنتی بادی باکتریوسید ضد کپسولی با محافظت در برابر بیماری تهاجمی مننگوکوک
-آنتی ژنهای پلی ساکارید کپسولی سرو گروپ های A ، C ، Y و W-135 مننگوکوکی منحصرا به حامل پروتئین توکسوئید دیفتری کونژوگه میشوند.
-تولید آنتی بادی های ضد باکتریایی در برابر پلی ساکاریدهای کپسولی سروگروپهای A ، C ، Y و W-135

موارد مصرف واکسن مننگوکوک کنژوگه

پیشگیری از بیماری های مننگوکوکی

-واکسیناسیون در برابر مننگوکوک
-ایمنی زایی برای شرایط پرخطر

مقدار مصرف واکسن مننگوکوک کنژوگه

بزرگسالان
-واکسیناسیون مننگوکوک
ایمنی زایی فعال برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مننگوکوک تهاجمی ناشی از سروگروپ های A ، C ، Y و W-135نایسریا مننژیتیس در بزرگسالان پرخطر
0.5 میلی لیتر / دوز با تزریقعضلانی
-ایمن زایی برای موقعیت های پر خطر (گایدلاین ACIP)
واکسن مننگوکوک کنژوگه (MenACWY )ارجح است برای : بزرگسالان با هر یک ازشرایط زیر که سن≤ 55 سال دارند و همچنین برای بزرگسالانی با سن≥ 56 سال که
الف) قبلاً با واکسن مننگوکوک کونژوگه واکسینه شده اند و واکسیناسیون مجدد برای آنها توصیه می شود ، یا ب) برای آنهایی که دوزهای متعدد پیش بینی می شود
واکسن پلی ساکارید مننگوکوک(MPSV4 [Menomune]) ارجح است برای بزرگسالان با سن≥56 سال که قبلاً واکسن مننگوکوک کونژوگه را دریافت نکرده اند و فقط به یک دوز واحد نیاز دارند (مانند مسافران).
a) آسپلنی یا کمبود مکمل ها
• در بزرگسالان در هر سنی که دچار آسپلنی عملکردی( فاقد طحال) یا کمبودهای شدید در اجزای مکمل ها هستند ،به کاربرده می شود
• Menactra یا Menveo:تجویز دو دوز با فاصله حداقل دو ماه
• دوز تقویت کننده: هر 5 سال
b) عفونت HIV
• ACIP توصیه می کند ایمنی زایی روتین برای افراد مبتلا به عفونت HIV  با سن≥2 ماه
•Menactra یا Menveo:
o قبلاً واکسینه نشده :دو دوزسری اول را تجویز کنید
o قبلاً با 1 دوز واکسن کونژوگه واکسینه شده: در اولین فرصت یک دوز تقویت کننده تجویز شود، به شرط آنکه حداقل 8 هفته ازتجویزدوز قبلی گذشته باشد و بعد از آن همچنان در فاصله مناسب در طول زندگی به مصرف دوز تقویت کننده ادامه داده شود.
c) میکروب شناسان
• یک دوز واحد واکسن مننگوکوک را به میکروبیولوژیست ها که بطور معمول در معرض نایسریا مننژیتیس قرار دارند ، تجویز کنید.
• دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار
d) کادر نظامی
•تک دوز تجویز شود
e)دانشجویان سال اول دانشگاه
• دانشجویان سال اول کالج (تا21 سالگی) که درخوابگاه های دانشجویی زندگی می کنند، اگر در16 سالگی یا بعد ازآن  دوز دریافت نکرده اند ، باید با یک دوز واکسینه شوند.
f)شیوع جامعه
• برای افرادی که در معرض خطر هستند در طی شیوع بیماری ناشی از یک سروگروپ واکسن ، یک دوز واحد تجویزکنید
g) مسافرت / اقامت در کشورهای هایپراندمیک/ اپیدمیک
•  برای بزرگسالانی که به کشورهایی سفر می کنند و یا در آن زندگی می کنند، که در آنها بیماری مننگوکوکال به صورت هایپراندمیک یا اپیدمیک باشد، یک دوز واحد تجویز میشود، از جمله کشورهای در کمربند مننژیت آفریقا یا حج .
•اگراز آخرین دوز مصرف شده> 4 سال گذشته باشد، مسافران بین المللی باید دوز تقویت کننده را دریافت کنند

کودکان
-ایمن سازی اولیه (نوجوان)
-واکسیناسیون اولیه معمول نوجوانان در سن 11 یا 12 سالگی توصیه می شود ، مگر اینکه خطر بالا یا شیوع آن نیاز به واکسیناسیون زودرس در سنین پایین تررا باعث شود
11-12 سال: 0.5 میلی لیترعضلانی یک بار؛ CDC دوز تقویت کننده را در سن 16 سالگی توصیه می کند
11-12 سال (عفونت HIV): سری اول دو دوز 0.5 میلی لیترعضلانی با حداقل 8 هفته بین دوزها (دستورالعمل های CDC)
-برنامه واکسیناسیون(نوجوان)
• در صورتی که قبلاً واکسینه نشده باشد ، واکسن را در سن 13 تا 18 سالگی تجویز کنید
• اگر دوز اول در سن 13تا15 سالگی مصرف شود ، باید دوز تقویت کننده در سن 16 تا 18 سال تجویز شود. حداقل فاصله بین دوزها 8 هفته است
• اگر دوز اول در سن 16 سالگی یا بالاتر تجویز شود ، دوز تقویت کننده لازم نیست
-دانشجویان سال اول دانشگاه
• دانشجویان سال اول کالج (حداکثر 21 سال) که درخوابگاه دانشجویی زندگی می کنند باید حداقل 1 دوز قبل از ورود به کالج دریافت کنند. زمان ترجیحی جدیدترین دوز، در تاریخ تولد 16 سالگی یا بعد از آن است
• اگر قبل از تولد 16 سالگی فقط 1 دوز واکسن مصرف شده باشد ، قبل از ثبت نام باید یک دوز تقویت کننده مصرف شود.

-ایمن سازی برای شرایط در معرض خطر (دستورالعمل های ACIP)
a)آسپلنی
• برای كودكان مبتلا به Asplenia آناتومیك یا عملکردی (از جمله بیماری سلول داسی)
•Menveo برای کودکان در سن زیر 19 ماه:تجویز 4 دوز سری نوزادی در 2 ، 4 ، 6 و 12 تا 15 ماهگی
• برای کودکان در سن 19 تا 23 ماهگی که یک سری از MenHibrix یا Menveo را کامل نکرده اند، 2 دوزاولیه Menveo با فاصله حداقل 3 ماه تجویز شود.
• برای کودکانی که≥ 24 ماه سن دارند و یک سری کامل MenHibrix یا Menveo یا Menactra را دریافت نکرده اند، دو دوز اولیه Manactra یا Menveo با فاصله حداقل 2 ماه تجویز شود.
• دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار
b)عفونت HIV
• ACIP توصیه می کند ایمن سازی روتین برای افراد≥ 2 ماهومبتلا به عفونت HIV
•  Menactra یا Menveo:
o قبلاً واکسینه نشده:دو دوز اولیه تجویز کنید
o قبلاً با 1 دوز واکسن کونژوگه واکسینه شده است: در اولین فرصت یک دوز تقویت کننده تجویز شود، به شرط آنکه حداقل 8 هفته از زمان دوز قبلی گذشته باشد و بعد از آن همچنان در فاصله مناسب در طول زندگی به تجویز دوز تقویت کننده ادامه داده شود.
c)کمبود مکمل
• برای کودکانی که کمبود مقاوم ترکیبات مکمل دارند
• Menveo برای کودکان در سن زیر 19 ماه: تجویز 4 دوز سری نوزادی در 2 ، 4 ، 6 و 12 تا 15 ماهگی
• برای کودکان 7 تا 23 ماهه که واکسیناسیون نکرده اند ، بسته به سن و مارک واکسن 2 گزینه وجود دارد:
1). برای کودکانی که واکسیناسیون باMenveo را در 7 ماهگی تا 23 ماهگی شروع کرده اند، یک سری 2 دوزی باید تجویز شود که دومین دوز آن بعد از 12 ماهگی و حداقل 3 ماه بعد از اولین دوز باشد.
2). برای کودکانی که در 9 تا 23 ماهگی واکسیناسیون باMenactra راآغاز می کنند، یک سری 2 دوزی Menactra حداقل با فاصله 3 ماه از هم باید تجویز شود.
• برای كودكان≥24 ماه كه هنوز سری كامل واكسنهای مننگوکوک را دریافت نكرده اند ، 2 دوز اولیه ازMenactra یا Menveo را با فاصله حداقل 2 ماه از هم تجویزكنید.
• دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار
d)مسافرت / اقامت در کشورهای هایپراندمیک/ اپیدمیک
• برای کودکانی که به کشورهایی سفر می کنند و یا در کشورهایی زندگی می کنند که در آنها بیماری مننگوکوک در انجا هایپراندمیک یا اپیدمیک است، از جمله کشورهایی در کمربند مننژیت آفریقا یا حج
• یک فرمولاسیون متناسب با سن و سری Menactra (حداقل سن 9 ماه) یا Menveo (حداقل سن 2 ماه) برای محافظت در برابر سروگروپ های A و W بیماری مننگوکوکال  تجویزشود
• توجه: دریافت قبلی MenHibrix برای کودکانی که به کمربند مننژیت یا حج سفر می کنند کافی نیست زیرا در آن سروگروپ های A یا Wوجود ندارد.
•اگر از آخرین دوز مصرف شده> 4 سال گذشته باشد، مسافران بین المللی باید دوز تقویت کننده دریافت کنند
e)شیوع جامعه
• برای کودکان در معرض خطر در حین شیوع بیماری مرتبط با سروگروپهای واکسن، یک سری متناسب از نظر سن و فرمولاسیون از MenHibrix ، Menactra یا Menveo را تجویز کنید.

موارد منع مصرف

ازدیاد حساسیت , واکنشهای شدید آلرژیک

واکنش آلرژیک شدید (مثلاً آنافیلاکسی)
حساسیت به هر یک از اجزای فرمولاسیون

عوارض جانبی واکسن مننگوکوک کنژوگه

سردرد , کاهش اشتها , سرگیجه , تب1 , حالت خواب آلودگی , دیستروفی بافت چربی در محل تزریق , درد دهان , سمیت گوش , تورم , افزایش درجه حرارت بدن , خستگی , بی قراری , استفراغ , درد و تورم و قرمزی در محل تزریق , واکنش انافیلاکسی , آرترالژی , تحریک پذیری , پارستزی , گریه بی دلیل , درد در محل تزریق , سنکوپ , اختلالات شنوایی , میالژی , اریتم , صرع بزرگ(تشنج تونیک) , درد استخوانی , اختلال تعادل حرکتی , فلج صورت , سلولیت , اکسفولیاتیو پوست , افتادگی پلک

درد محل تزریق، اریتم، تورم، تحریک پذیری، گریه غیر طبیعی، خواب آلودگی، کاهش اشتها، تشکیل توده درناحیه تزریق، استفراغ، تب، بی قراری، سردرد، اختلال شنوایی ، درد گوش ، سرگیجه ، اختلال وستیبولار، افتادگی پلک ، خارش محل تزریق ، درد، التهاب و تورم ، خستگی ، پیرکسیا، حساسیت / آنافیلاکسی ، سلولیت محل واکسیناسیون ، افزایش آلانین آمینوترانسفراز، افزایش درجه حرارت بدن، آرترالژی ، درد استخوان ، میالژی ، سندرم گیلین باره ، پارستزی، سنکوپ ، تشنج تونیک ، فلج صورت ، اختلال در تعادل ، درد دهان و حلق، پوست اکسفولیاتیو

تداخلات دارویی

آزاتیوپرین , آسپاراژیناز , آنتی تیموسیت گلوبولین , اپی روبیسین , استرپتوزوسین , اگزالی پلاتین , دوروالومب , ایگزابپیلون , ایکسیکیزوماب , برنتوکسی مب , پگاسپارگاز , آواپریتینیب , سکوکینوماب , آتزولیزومب , داراتومومب , ازوگامیسین , ایوبنگوان (131I) , زانوبروتینیب , سیلتوکسی مب , اوبینوتوزومب , سلینکسور , آزاسیتیدین , لوتتیوم لو 177 دوتاتات , اماستاکسین , تالازوپاریب , بلینوستات , اوزانیمود , ودولیزوماب , تیلدراکیزوماب , ریسانکیزوماب , افاتوموماب , اکرلیزوماب , آلمتوزوماب , ریلوناسپت , اوستکینومب , برودالومب , گوسلکومب , آکسیکابتاگان سیلولوسل , تیساگنل سلوسل , روکاپاریب , سیپونیمود , دوولیزیب , تمسیرولیموس , دینوتوکسیمب , موروموناب cd3 , کورتیکورلین , کوسینتروپین , ایبروتینیب , کوبیمتینیب , پالبوسیکلیب , میدوستارین , داکلیزومب , افلیبرسپت , پمترکسد | پمترکسید , باریسیتینیب , ترابکتدین , ونتوکلاکس , نلارابین , کابازی تاکسل , بنداموستین , آلفاسپت , باسی لیکسی مب , کاناکینومب , اولاپاریب , آکالابروتینیب , بلاتاسپت , بوسوتینیب , پوناتینیب , کلوفارابین , دسیتابین , فلوکسوریدین , پنتوستاتین , پرالاترکسات , بلیناتومومب , جمتوزومب , روکسولیتینیب , توسیلیزومب , آباتاسپت , آناکینرا , ایکسازومیب , کارموستین , داساتینیب , رومیدپسین , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ریبوسیکلیب , ساریلوماب , مکلورتامین , گولیمومب , تیوتپا , پازوپانیب , آلدسلوکین , کورتیزون , پردنیزون , اریبولین , اینوتوزوماب , پانوبینوستات , آلترتامین , پردنیزولون , مایفورتیک ( مایکوفنولیک اسید ) , آدالیمومب , سرتولیزوماب , کورتیکوتروپین , کارفیلزومیب , لنالیدوماید , پومالیدوماید , توفاسیتینیب , دی متیل فومارات , آنتی لنفوسیت گلوبولین , ایدلالیزیب , اتوپوزاید , تنی پوزاید , فلورواوراسیل , اسیمرتینیب , پلیکامایسین , کلرامبوسیل , ایداروبیسین , واکسن آنفلوانزا , تری فلونوماید , مرکاپتوپورین , بکساروتن | داروی ضد سرطان , وین بلاستین , وین کریستین , وینورلبین , کاپسیتابین , کاربوپلاتین , کلادریبین , ملفالان , میتومایسین , میتوکسانترن , ناتالیزومب , نیلوتینیب , هیدروکورتیزون , فینگولیمود , لوامیزول , لوموستین , مایکوفنولات موفتیل , متوترکسات , متیل پردنیزولون , سیرولیموس , سیس پلاتین , سیکلوسپورین , سیکلوفسفامید , فلودارابین فسفات , فلودروکورتیزون , دفلازاکورت , دگزامتازون , دوسه تاکسل , دوکسوروبیسین , ریتوکسی ماب , سیتارابین , توپوتکان , تیوگوانین , جم سیتابین , دانوروبیسین , داکاربازین , داکتینومایسین( اکتینو مایسین دی) , پاکلی تاکسل , تالیدومید , تاکرولیموس , تراستوزوماب , تریامسینولون , تموزولامید , بتامتازون , بلئومایسین , اسپری بودزوناید , بورتزومیب , بوسولفان , پروکاربازین , اورولیموس , ایرینوتکان , ایفوسفامید , ایماتنیب , اینترفرون گاما- 1b , اینفلیکسی ماب

escherichia coli-daunorubicin liposomal-denileukin diftitox-diroximel fumarate-doxorubicin liposomal-hydroxyurea-inebilizumab-irinotecan liposomal-isatuximab-lurbinectedin-mogamulizumab-monomethyl fumarate-niraparib-polatuzumab vedotin-triamcinolone ophthalmic-uracil mustard-vincristine liposome-

هشدارها

-سنکوپ ممکن است رخ دهد
-ممکن است خطر ابتلا به سندرم گیلین باره را افزایش دهد. علت نامعلوم است
- برای N. meningitidis serogroup B تجویز نمی شود.
-  برای دیفتری ایمنی زایی ندارد.
-احتیاط دربیماران مبتلا به اختلال خونریزی
- بیماران با تضعیف سیستم ایمنی: بیمارانی که نقص مکمل خاصی دارند و بیمارانی که درمانهایی را دریافت میکنند که از فعال شدن مکمل ترمینال جلوگیری می کنند (مانند اکولیزوماب ، راوولیزوماب) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت مننگوکوک  تهاجمی ، از جمله پس از واکسیناسیون قرار دارند.
-واکنشهای آنافیلاکتوئیدی / حساسیت 
-تجویز زیاد واکسن در بازو ، ممکن است باعث آسیب دیدگی شانه شود (به عنوان مثال ، بورسیت شانه ، تاندونیت) و در نتیجه درد شانه و کاهش دامنه حرکت به دنبال تزریق ایجاد می شود.
- با احتیاط در بیماران با سابقه اختلالات خونریزی استفاده شود
- برای درمان عفونت های مننگوکوک یا ایمنی زایی در مقابل  سروگروپ B نایسریا  مننژیتیس و دیفتری مورد استفاده قرار نمی گیرد.

نکات قابل توصیه

- از روش تزریق مناسب در عضله دلتوئید (به عنوان مثال تزریق در قسمت مرکزی و ضخیم ترین قسمت عضله) برای کاهش خطر آسیب دیدگی شانه مربوط به تجویز واکسن استفاده کنید.
-تصمیم به تجویز یا تأخیر در واکسیناسیون به دلیل بیماری تب دار فعلی یا اخیر بستگی به شدت علائم و علت بیماری دارد. در بیماران دارای بیماری حاد متوسط یا شدید (با تب یا بدون تب) واکسیناسیون را به تاخیر بیاندازید. واکسیناسیون نباید برای بیماران مبتلا به بیماری حاد خفیف (با یا بدون تب) به تأخیر بیفتد
-پس از تجویز عضلانی واکسن در نوزادان نارس آپنه گزارش شده است. پیامدهای بالینی را در نظر بگیرید

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

C

فقط در صورتی که مشخصا مورد نیاز باشد و سود استفاده  از آن خطرات مصرف را توجیه کند،مورد استفاده قرار میگیرد.

مصرف در شیردهی

این که در شیر مادر ترشح شود، نامشخص است. احتیاط لازم است.

دارو های مشابه

واکسن مننگوکوک گروه B