اطلاعات دارویی مگلومین کامپاند

دیاتریزوآت یک ماده حاجب اشعه ایکس ید دار است. ید تراکم الکترونی خاصی دارد و به طور موثر اشعه ایکس را پراکنده یا متوقف میکند. بنابراین یک ماده حاجب خوب نیاز به یک چگالی بالایی از اتمهای با چگالی بالای الکترون دارد. بنابراین، ید بیشتر ، اثر اشعه ایکس متراکم بیشتری دارد. مواد حاجب مبتنی بر ید محلول در آب و برای بدن بی ضرر هستند.

 این مواد حاجب به صورت محلول های آبی بدون رنگ به فروش می رسد، غلظت معمولا به صورت میلی گرم ید در میلی لیتر بیان می شود. حاجب های مدرن یددار می تواند تقریبا در هر جایی از بدن استفاده شود. اغلب آنها به صورت داخل وریدی مورد استفاده قرار می گیرند، اما برای اهداف مختلف نیز می توان آنها را به صورت داخل شریانی، داخل نخاعی (ستون فقرات) و داخل شکمی - فقط در حفره یا فضای بالقوه ای از بدن استفاده کرد.

بسته به اینکه چگونه عامل رادیواپاک تجویز می شود، در مناطق خاصی از بدن تجمع میابد. سطح بالای ید باعث می شود که اشعه ایکس یک "تصویر" از منطقه ایجاد کند. قسمت هایی از بدن که در آن عامل رادیواپاک قرار می گیرد، بر روی فیلم اشعه ایکس سفید می شود.
این افتراق مورد نیاز و یا کنتراست بین یک عضو و دیگر بافت ها را ایجاد می کند. کنتراست به پزشک کمک خواهد کرد که شرایط خاصی را که ممکن است در آن اندام یا بخشی از بدن وجود داشته باشد را ببینید.

- اتصال به پروتئین: اتصال ضعیف به آلبومین

- نیمه عمر: 100 دقیقه

- دفع: ادرار، مدفوع

به صورت تنها یا ترکیبی برای روشهای تصویربرداری تشخیصی مختلفی از جمله آنژیوگرافی، اوروگرافی، کولانژیوگرافی، توموگرافی، هیستروسالپینوگرافی و پیلوگرافی عودکننده استفاده می شود.
میتواند برای تصویربرداری گوارش در بیماران دارای حساسیت به سولفات باریم هم استفاده شود.

بزرگسالان

آئورتوگرافی

15-40 میلی لیتر وریدی یا داخل شریانی یک بار؛ ممکن است در صورت لزوم تکرار شود نباید بیش از 160 میلی لیتر شود

افزایش حاجب عکس برداری سی تی مغزی

تومورها یا شرایط غیرنئوپلاستیکی: 1.3 میلی لیتر / کیلوگرم وریدی؛ نباید بیش از 125 میلی لیتر شود. به اندازه کافی بیمار را قبل از فرآیند هیدراته کنید

اوروگرافی دفعی

20 میلی لیتر وریدی؛ ممکن است دوز 40 میلی لیتر تجویز شود اگر تصویرسازی ناکافی رخ دهد

آنژیوگرافی تفریق دیجیتالی

20-60 میلی لیتر وریدی؛ ممکن است در صورت نیاز تکرار شود بیمار را به اندازه کافی قبل از فرآیند هیدراته کنید

آرتروگرافی محیطی

تصویربرداری کل اندام: 20-40 میلی لیتر

تصویربرداری نیمی از اندام تحتانی یا فوقانی: 10-20 میلی لیتر

آزمایش رادیوگرافی از بخش های دستگاه گوارش

خوراکی: 30-90 میلی لیتر

انما مقعدی: 240 میلی لیتر را در 1000 میلی لیتر آب حل کنید

آرتروگرافی انتخابی کلیه

5-10 میلی لیتر؛ ممکن است در صورت نیاز تکرار شود نباید بیش از 60 میلی لیتر شود

توموگرافی

25-75 میلی لیتر را در 1000 میلی لیتر آب  حل کنید؛ 240 میلی لیتر از این محلول خوراکی را 15-30 دقیقه قبل از تصویربرداری تجویز کنید

کودکان

آنژیوكاردیوگرافی

نوزادان و کودکان (کمتر از 5 سال): 10-20 میلی لیتر

5-10 سال: 20-30 میلی لیتر؛ نباید بیش از 100 میلی لیتر شود

آئورتوگرافی

<16 سال: ایمنی و کارآیی تأیید نشده است

> 16 سال: 15-40 میلی لیتر وریدی یا یک بار داخل شریانی، ممکن است در صورت لزوم تکرار شود نباید بیش از 160 میلی لیتر شود

اوروگرافی دفعی

<6 ماه: 4 میلی لیتر

6-12 ماه: 6 میلی لیتر

1-2 سال: 8 میلی لیتر

2-5 سال: 10 میلی لیتر

5-7 سال: 12 میلی لیتر8

-10 سال: 14 میلی لیتر

11-15 سال: 16 میلی لیتر

آزمایش رادیوگرافی از بخش های دستگاه گوارش

<5 سال: 30 میلی لیتر خوراکی؛ ممکن است 1: 1 در یک مایع توصیه شده رقیق شود؛ به طور جایگزین ممکن است با رقت 1: 5 در آب به صورت انما تجویز شود

5-10 سال: 60 میلی لیتر خوراکی؛ ممکن است 1: 1 در یک مایع توصیه شده رقیق شود؛ به طور جایگزین، ممکن است با رقیق کردن 90 میلی لیتر در 500 میلی لیتر آب به صورت انما تجویز شود.

میلوگرافی

حساسیت شدید به دیاتریزوات

مصرف داخل نخاعی

•  خوراکی/مقعدی

- اسهال، کهیر، تنگی نفس، آنافیلاکسی، هایپوکسی، اریتم، تاکی آریتمی، تهوع، استفراغ

تزریقی

ترومبوز شریانی، آريتمي قلبي، پلکسوپاتی براکیال، درد قفسه سينه، احساس خفگي، تغييرات ECG، ادم، گرگرفتگی، افزایش فشار خون، افت فشار خون، انفاركتوس ميوكارد، درد وريدي، فيبريلاسيون بطني، لرز، سردرد، زردی، تهوع، کم کاری تیروئید، خارش، بثورات پوستي، کهیر، نوتروپنی، واکنش شبه آنافیلاکسی، احساس سوزش در محل تزریق، گرفتگی عضلانی، عطسه، خس خس، پتشیای ملتحمه، اشک ریزش

ادفوویر , استرپتوزوسین , ایفوسفامید , پامیدرونات , جنتامایسین , دفراسیروکس , ادتات دی سدیم (EDTA) , موکسی توموماب پاسودوتوکس , روفکوکسیب , اینوترسن , آیوبینگوان ید 123 , تمسیرولیموس , پلازومایسین , برمفناک , ادتات کلسیم دی سدیم , کلوفارابین , نتیل مایسین سولفات , کوبیسیستات , کولیستیمتات , گالیم نیترات , اتیدرونات , اتودولاک , اکساپروزین , دیفلونیسال , سالسالات , فنوپروفن , کتوپروفن , تلاوانسین , سلکوکسیب , کاپرئومایسین , ایباندرونات , سولینداک , فوسکارنت , کانامایسین , توبرامایسین , فنیل بوتازون , سیدوفوویر , متوکسی فلوران , دفروکسامین , ملوکسیکام , والاسیکلوویر , ونکومایسین , افاویرنز , نئومایسین , باسیتراسین , پنیسیلامین , دیکلوفناک , سیس پلاتین , لامیوودین , متوترکسات , مفنامیک اسید

 کوبیسیستات / داروناویر / امتری سیتابین / تنوفوویر،
آلافنامید، افاویرنز / لامیوودین / تنوفوویر، مزالامین

• - سابقه شخصی یا خانوادگی آسم برونشیال، حساسیت جدی یا سابقه واکنش به عوامل حاجب
• - حساسیت به ید
• - ممکن است آسپیراسیون پس از تجویز خوراکی رخ دهد که ممکن است عوارض جدی ایجاد کند
• - ممکن است موجب هیپووولمی و افت فشار خون ناشی از از دست دادن مایع از محلول های حاجب خوراکی / رکتوم هایپرتونیک باشد
• - حوادث ترومبوآمبولی شدید شامل انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی در تزریق داخل عروقی گزارش شده است.
• - عوارض جانبی شدید پوست (SCAR) ممکن است از 1 ساعت تا چند هفته پس از تجویز حاجب داخل عروقی ایجاد شود؛ این واکنش ها عبارتند از: سندرم استیون جانسون و نكرولیز اپیدرمی توکسیک (SJS / TEN)، پوستولوزیس اگزانتماتوس عمومی حاد (AGEP) و واكنش دارویی با ائوزینوفیلیا و علائم سیستمیک (DRESS). شدت واکنش ممکن است افزایش یابد و زمان شروع آن با تکرار مصرف حاجب کاهش می یابد؛ داروهای پیشگیرانه ممکن است از عوارض شدید پوستی جلوگیری نکند یا آن را کاهش ندهد.از تجویز MD-76R به بیماران با سابقه واکنش شدید پوستی به MD-76R اجتناب کنید.

هشدار شدید

• - برای پیلوگرافی عودکننده، CT و آنژیوگرافی به کار می رود

- برای استفاده داخل نخاعی نیست

• - مشکلات تیروئید پس از استفاده از مگلومین کامپاند اتفاق می افتد. بعضی از افراد باید برای این مشکلات تیروئیدی درمان شوند.
• - واکنش بسیار بد و گاهی اوقات مرگبار با مگلومین کامپاند اتفاق افتاده است. اغلب این واکنش ها علائمی مانند تب، بثورات یا غدد متورم با مشکلاتی در اندام های بدن مانند کبد، کلیه، خون، قلب، عضلات و مفاصل و یا ریه ها دارد. با پزشک صحبت کنید.
• - اگر بیماری سلول های داسی شکل دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
• - این دارو ممکن است بر روی برخی از آزمایشات تاثیر بگذارد. به تمام متخصصان مراقبت های بهداشتی و کارکنان آزمایشگاه خود بگویید که شما مگلومین کامپاند را مصرف می کنید.
• - در صورت بارداری، قصد بارداری به پزشک خود اطلاع دهید تا مزایا و معایب استفاده از این دارو بررسی شود.
• - در صورت شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید تا خطرات آن بررسی شود.
• - قبل از مصرف دیتریتوزیت مگلومین و دیورتیسوات سدیم باید مطمئن شوید که قبل از مصرف دی ترتیووات متیل و قبل از مصرف این دارو باید از عدم کمبود آب بدن شما و هیدراتاسیون کافی اطمینان حاصل شود.

• - بعد از استفاده از این دارو، مقدار زیادی مایعات غیر کافئینه بنوشید، مگر اینکه پزشک شما را منع کرده باشد.

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

گروه B (خوراکی)، C (تزریقی)

آیوپروماید , سولفات باریم , دیاتریزوات (آمیدوتریزوئیک اسید) , یوتالامات

آی اگزالات